Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdWorden neffens andere leer-poincten beschreven sulcke lieden, die niet waerdigh zijn, dat mense eere, in drie hoopen. I. De satten. II. de ledigh-gaenders. III. De twistige. | |
I.1GElijck de sneeuw in den Somer, Ga naar margenoot+ ende de regen in den oogst; alsoo en past den sot de Ga naar margenoota eere niet. | |
2Gelijck een vogel daer henen vaert, ende eene swaluwe vliegt; alsoo en treft een onverdiende vloeck niet. Ga naar margenoot+ | |
3Den peert een sweepe, Ga naar margenoot+ ende den esel een toom; ende den sot eene roede op den rugge. | |
4☜En antwoordt den sot niet nae sijne sotheyt, op dat ghy hem oock niet gelijck en wordt. | |
5Maer antwoordt den sot nae sijne sotheyt; op dat hy sich niet wijs en late duncken☞. | |
6Wie eene sake door eenen dwaesachtigen bode uyt-richt, Ga naar margenoot+ die is gelijck een die daer lam is aen de voeten, ende neemt schade. | |
8Wie eenen sot eere aen doet; dat is als of yemant een edel-gesteente op den galgen-bergh wierpe. | |
9Eene spreucke in eens sotten mont, is gelijck een Ga naar margenootc doorn-struyck, die in eens dronckaerts hant steeckt. | |
10Een goet Meester maeckt een dinck recht; maer wie eenen brodder huert, die wort ’et verdorven. | |
11Ga naar margenoot* Gelijck een hont sijn uyt-spouwsel weder eet; alsoo is de sot, die sijne sotheyt weder bedrijft. | |
12Ga naar margenoot+ ☜IS ’t dat ghy eenen siet, die hem laet duncken, dat hy wijs is; so is aen eenen sot meer hope, dan aen hem☞. | |
II.13Ga naar margenoot++ DE luyaert seyt: daer is een jonge leeuw op den wegh, ende een leeuw op de straten. | |
14Een luyaert keert sich in ’t bedde, als de deure in de herre. | |
15Ga naar margenoot/ De luyaert verbergt sijne hant in den pot; ende ’t wort hem suer, dat hyse weder tot den mont brenge. | |
[Folio 268r]
| |
III.17WIe voor-by gaet, Ga naar margenoot+ ende sich vermengt in eenen vreemden twist; die is gelijck een, die den hont by de ooren treckt. | |
18Gelijck een heymelijck met geschut ende pijlen schiet ende doodt: | |
19Alsoo doet een valsch Mensch met sijnen Naesten, ende seyt daer nae: Ick hebbe Ga naar margenoote gejockt. | |
20Ga naar margenoot* Alsser geen hout meer en is, so gaet het vyer uyt; ende als de achter-klapper wegh is, so houdt de twist op. | |
21Gelijck de kolen een gloet, ende het hout een vyer; alsoo rechtet een kijfachtigh Ga naar margenoot+ man twist aen, | |
22Ga naar margenoot++ De woorden des achter-klappers zijn gelijck slagen, ende sy gaen door ’t herte. | |
23Een vergiftige mont ende een boos herte, is gelijck een pot-scherf met schuym van silver over-togen. | |
25Als hy sijne stemme vriendelijck maeckt, so en gelooft hem niet; want daer zijn seven grouwelen in sijn herte. | |
26Wie den haet heymelijck houdt, om schade te doen; diens boosheyt sal voor de Gemeynte openbaer worden. | |
27Wie eenen kuyl maeckt, Ga naar margenoot+ die salder in vallen; ende wie eenen steen wentelt, op dien sal hy komen. | |
28Een valsche tonge haett den genen, die hem straft; ende een huychel-mont rechtet verderffenisse aen. |
|