Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Eene leere van de goede tucht ende hare nuttigheyt. II. Een bericht, waer in de selve tucht bestae. III. ’t Besluyt, waer in de nuttigheyt der tucht weder-haelt wort.

I.1

EEn wijs soon laet sich den vader tuchtigen; maer een spotter en hoort nae de bestraffinge niet.

II.2

DE vrucht des monts geniet men; ⁺ maer de verachters dencken slechts wrevel te bedrijven.

+ Prov. 12,14. Sir. 28,28.

3

Wie sijnen mont bewaert, die bewaert sijn leven: maer wie met sijnen mont uyt-vaert, die komt in ^a verschrickinge.

a Verschrickinge) dat is, gevaer ende straffe.

4

De luyaert begeert ende en krijgt ’et doch niet: maer de vlijtige krijgen genoeg.

5

De Rechtveerdige is der leugen vyant: maer de godt-loose schendt ende smaedt hem selven.

6

De gerechtigheyt behoedt den onschuldigen; ⁺ maer het godt-loos wesen brengt eenen tot de sonde.

+ Prov. 10,29. cap. 11.3, 5, 6.

7

^* Menigh is arm by groot goet: ende menigh is rijck by sijne armoede.

* Prov. 12,9.

8

Met rijckdom kan een sijn leven redden; maer de arme en hoort het ^b schelden niet.

b Schelden) Eenen rijcken schelt men, maer men geeft hem om gelt los: een arme moet ’et ontgelden; wie geen gelt en heeft, die betale ’t met de huyt.

9

⁺ Het licht der Rechtveerdigen maeckt vrolick: ⁺⁺ maer de lampe der godt-loosen sal uyt-gebluscht worden.

+ Psal. 97,11. ende 112,4. Prov. 4,18.

++ Job 18.5, 6. cap. 21,17. Prov. 20,20.

10

^/ Onder de hooveerdige is altoos twist: maer de Wijsheyt maeckt vernuftige lieden.

/ Prov. 28,5.

11

^// Rijckdom wort weynigh, wanneer men hem verquist; maer wat men t’samen houdt, dat wort groot.

// Prov. 10,2. cap. 20,21.

12

De hope die vertoeft, ⁺ benauwt het herte: maer als ’t komt, datmen begeert, dat is een boom des levens.

+ Prov. 13,19.

[fol. 263v]

13

Wie het woort veracht, ⁺ die verderft hem selven: maer wie het gebodt vreest, dien wort ’et vergolden.

+ 1 Sam. 2,30. Joh. 12,48.

14

De leere des Wijsen is een levendige welle, ⁺ om te vermijden de stricken des doots.

+ Prov. 10,11. cap. 14,27.

15

Een goeden raet doet sachte: ⁺ maer der verachters wegh brengt wee.

+ Prov. 12,5.

16

Een kloeck [man] doet [alles] met vernuft; ⁺ maer een sot breydt sotheyt uyt.

+ Prov. 12,23. cap. 15,2.

17

Een godt-loose bode brengt ongeluck; maer een trouwe gesant is heelsaem.

III.18

WIe de tucht laet varen, die heeft armoede ende schande; wie sich geerne laet bestraffen, sal tot eere komen.

19

Als ’t komt, dat men begeert, dat doet het herte wel; moer wie het quade mijdet, is den dwasen een grouwel.

20

Wie met de Wijse om-gaet, die wort wijs; maer wie der sotten geselle is, die sal ongeluck hebben.

21

Ongeluck vervolgt de sondaers; maer den Rechtveerdigen wort goet vergolden.

22

De goede sal erven op kints-kinderen; ⁺ maer des sondaers goet wort voor den Rechtveerdigen gespaert.

+ Job 27,17.

23

Daer is vele spijse in de voren der ^c armen: ⁺ maer die onrecht doen, verderven.

c Armen) Godt geeft den armen genoegh, so sy vroom zijn.

+ Prov. 12,11. cap. 18,9.

24

^* ☜Wie sijne roede spaert, die hatet sijnen soon: maer wie hem lief heeft, die tuchtigt hem terstont☞.

* Prov. 19,18. cap. 22,15. cap. 23,13. cap. 29,15.

25

De Rechtveerdige eet, ⁺ dat sijne ziele ^d sadt wort; maer der godt-loosen buyck en heeft nimmer-meer genoegh.

+ Psal. 34,11. ende 37,3.

d Sadt) hy laet hem genoegen.