Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Wort de tucht ende hare nuttigheyt gepresen. II. Worden de gehoorsame ende weder-spannige beschreven. III. ’t Besluyt, waer in het eerste deel weder-haelt wort. | |
I.1WIe hem geerne laet bestraffen, die sal verstandigh worden; maer wie ongestraft wil zijn, [die blijft] een sot. | |
II.2WIe vroom is, die verkrijgt troost van den HEERE; maer een roeck-loose verdoemt hem selven. | |
3Een godt-loos wesen en voordert den Mensch niet; Ga naar margenoot+ maer de wortel der Rechtveerdigen sal blijven. | |
4Een Ga naar margenoota vlijtigh wijf is eene kroone hares mans; Ga naar margenoot+ maer eene Ga naar margenootb onvlijtige is etter in sijne gebeenten. | |
5Wat de Rechtveerdige raden, dat is gewisse dinck: maer wat de godt-loose raden, dat bedriegt. | |
6De woorden der godt-loosen rechten bloet-stortinge aen; Ga naar margenoot+ maer der Vromen mont reddet. | |
7De godt-loosen worden om-gestortet, Ga naar margenoot+ ende en sullen niet meer zijn; maer het huys der Rechtveerdigen blijft staende: | |
9Wie geringh is, Ga naar margenoot+ ende neemt het sijne waer, die is beter dan een die groot zijn wil, die des broots gebreck heeft. | |
10De Rechtveerdige ontfermt hem sijns vees: Ga naar margenoot+ maer het herte der godt-loosen is onbarmhertigh. | |
11Wie Ga naar margenootc sijnen acker bouwt, Ga naar margenoot+ die sal broots de volheyt hebben: maer wie onnodige saken nae-gaet, die is een sot. | |
12Des godt-loosen lust is schade te doen: maer de wortel der Rechtveerdigen sal vrucht brengen. | |
13Ga naar margenoot+ De boose wort gevangen in sijne eygen valsche woorden: maer de Rechtveerdige ontgaet den angst. | |
14Veel goets komt eenen door de vrucht sijnes monts; Ga naar margenoot+ ende den Mensche wort vergolden, Ga naar margenoot+ nae dat sijne handen verdient hebben. | |
16Een sot laet sijnen toorn haest sien: maer die den smaet verbergt, is kloeck-sinnigh. | |
17Wie waerachtigh is, Ga naar margenoot+ die seyt vry wat recht is: maer een valsche getuyge bedriegt. | |
18Wie Ga naar margenootd onvoorsichtigh uyt-vaert, Ga naar margenoot+ die steeck als een sweert; maer de tonge der Wijsen is heylsaem. | |
19Een waerachtige mont bestaet eeuwighlijck: maer de valsche tonge en bestaet niet lange. | |
20De gene die quaet raden, bedriegen: maer die ten vrede raden, maken vreugde. | |
21Den Rechtveerdigen en sal geen leet geschieden: Ga naar margenoot+ maer de godt-loose sullen vol ongelucks zijn. | |
22Valsche monden zijn den HEERE een grouwel; Ga naar margenoot+ maer die trouwelijck handelen, behagen Hem wel. | |
23Een kloeck-sinnigh man verbergt de kloeckheyt; Ga naar margenoot+ maer het herte der sotten roept sijne dwaesheyt uyt. | |
26De Rechtveerdige heeft ’et Ga naar margenoote beter dan sijn Naeste; maer der godt-loosen wegh verleydtse. | |
27Eenen tragen en geluckt sijn handel niet; maer een vlijtigh Mensch wort rijck. | |
28Op den wegh der gerechtigheyt is het leven; ende op ’t gebaende Ga naar margenootf padt en is geen doot. |
|