Lutherse Bijbel (1648)

Het vij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Hoe men overspel kan mijden door Godts Woort. II. Wort beschreven de verleydinge tot overspel. III. Eene af-maninge van overspel, door bewegelijcke redenen.

I.1

MYn kint, behoudt mijne redenen; ende verbergt mijne geboden by u.

2

Behoudt mijne geboden, so sult

[fol. 261v]

ghy leven; ⁺ ende mijne Wet, gelijck uwen oogh-appel.

+ Prov. 4,4. Lev. 18,5. Psal. 17,8.

3

Bindtse aen uwe vingeren; ⁺ schrijftse op de tafel uwes herten.

+ Exod. 13,16. Deut. 6,8. cap. 11,18.

4

Segt tot de wijsheyt: Ghy zijt mijne suster; ende noemt de kloeckheyt [uwe] vriendinne.

5

Dat ghy behoedt wort voor den vreemden wijve; ⁺ voor eene andere, die gladde woorden geeft.

+ Prov. 5,3.

II.6

WAnt door ’t venster van mijn huys keeck ick door de tralie,

7

Ende sagh onder de slechte, ende wiert gewaer onder de kinderen eenen sotten jongelinck:

8

Die ginck op de strate aen eenen hoeck; ende tradt op den wegh aen haer huys,

9

In de schemeringe op den avont des daegs; doe ’t nacht wiert, ende doncker was:

10

Ende siet, doe ontmoetede hem een wijf in hoeren-verciersel, listigh,

11

Wilt ende ongebonden, ⁺ dat hare voeten in haer huys niet blijven en konden.

+ Prov. 9,13.

12

Nu is sy buyten, nu op de strate, ende loert aen alle hoecken.

13

Ende sy greep hem aen, ende kuste hem onbeschaemt, ende sprack tot hem:

14

Ick hebbe heden voor my danck-offeren betaelt, voor mijne geloften.

15

Daerom ben ick uyt-gegaen u te ontmoeten, om uw’ aengesicht vroegh te soecken, ende hebbe u gevonden.

16

Ick hebbe mijn bedde fraey verciert met bonte tapijten uyt Egypten;

17

Ick hebbe mijn leger met myrrhe, aloë ende caneel besprengt:

18

Komt, laet ons genoegh boeleeren, tot den morgen toe; ende laet ons de liefde plegen.

19

Want de man en is niet t’ huys; hy is eenen verren wegh getogen:

20

Hy heeft den gelt-sack met hem genomen; hy sal eerst op ’t Feest weder t’ huys komen.

21

Sy over-redede hem met vele woorden; ende overwan hem met haren gladden monde.

22

Hy volgde haer terstont nae, gelijck een os ter vleesch-banck geleydt wort; ende als tot de boeyen, daer men de sotten mede tuchtigt:

23

Tot dat sy hem met de pijl de lever kloofde; ⁺ gelijck een vogel tot den strick sich haestet, ende en weet niet, dattet hem het leven kostet.

+ Prov. 1,17.

III.24

SO hooret nu nae my, mijne kinderen; ende mercket op de redenen mijnes monts.

25

En laet uw’ herte niet wijcken op haren wegh; ende en laet u niet verleyden op hare bane:

26

Want sy heeft vele gewondt ende gevelt; ende allerley machtige zijn van haer gedoodt.

27

Haer huys zijn wegen ter helle, ⁺ daer men onderwaerts daelt in des doots kameren.

+ Prov. 2,18. cap. 5,5.