Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Vermaent de Soon Godts tot leere ende gehoorsaemheyt. II. De oorsaken, waerom men nae de hemelsche wijsheyt moet luysteren. III. Wort de Soon Godts beschreven ten aen-sien van sijne eeuwige geboorte, ende het werck der scheppinge. IV. Het besluyt.

I.1

EN roept de Wijsheyt niet? ⁺ ende en laet de kloeckheyt haer [niet] hooren?

+ Prov. 1.20, etc.

2

Opentlijck aen den wegh, ende aen de straten staet sy;

3

Aen de poorten by de stadt, daer men ter deure in-gaet, schreyt sy:

4

O ghy mannen, ⁺ ick schreye tot u, ende roepe de lieden.

+ Psal. 49,3.

5

Mercket ghy slechte de kloeck-sinnigheyt; ende ghy dwase, neemt ’et ter herten.

II.6

HOoret! want Ick wil spreken wat ^a vorstelijck is, ende leeren wat recht is:

a Vorstelijck) Vorsten sullen eerlijck ende loflijck doen, spreken, ende maken, op dat men haer exempel roemen ende volgen moge; niet als de onverlaten, Tyrannen, Cyclopen, etc.

7

Want mijn mont sal de waerheyt spreken; ende mijne lippen sullen haten dat godt-loos is.

8

^* Alle redenen mijnes monts zijn rechtveerdigh: daer en is niet verkeerts noch valschs in.

* Psal. 119.151, 160.

9

Sy zijn alle recht uyt, den genen diese verstaen; ende recht-matigh den genen, die ’t aen-nemen willen.

10

Nemet mijne tucht liever aen, ⁺ dan silver; ende de leere achtet hooger, dan kostelijck gout.

+ Iob 28,15. Psal. 19,11. Prov. 3.14, 15. cap. 16,16.

11

Want wijsheyt is beter, dan peerlen; ende al wat men wenschen magh, en kan haer niet gelijcken.

12

Ick Wijsheyt woone by de kloeck-sinnigheyt; ende Ick weet goeden raet te geven.

13

De vreese des HEEREN hatet het quade, de hooveerdigheyt, den hoogh-moet, ende den boosen wegh; ende Ick ben vyant den verkeerden monde.

14

Mijne is beyde raet ende daet: Ick hebbe verstant ende macht.

15

☜Door My regeeren de Koningen, ⁺ ende de Raets-heeren setten het recht:

+ Dan. 2,21.

16

Door My heerschen de Vorsten, ende alle Regenten op Aerden☞:

17

Ick hebbe lief die My lief hebben; ⁺ ende die My vroegh soecken, vinden My.

+ Ioh. 14,21.

18

Rijckdom ende eere is by My; ⁺ duerachtigh goet, ende gerechtigheyt:

+ Prov. 3,16.

19

Mijne vrucht is beter dan gout, ⁺ ende fijn gout; ende mijn in-komen beter, dan uyt-gelesen silver.

+ Prov. 3,14.

20

Ick wandele op den rechten wegh, op de strate des rechts:

21

Dat Ick wel begave die my lief hebben, ende hare schatten vol make.

III.22

☜DE HEERE heeft My gehadt in ’t beginsel sijner wegen☞; ⁺ eer Hy wat maeckte, was Ick daer.

+ Ioh. 1,1.

23

Ick ben in-gesett van eeuwigheyt, van den aen-vangk voor de Aerde.

24

Doe de diepten noch niet en waren, doe was Ick al bereydt; doe de fonteynen noch niet met water en sprongen.

[fol. 262r]

25

Eer dan de bergen gegrond-vestet waren; ⁺ voor de heuvelen was Ick bereydt.

+ Psal. 65,7.

26

Hy en hadde de Aerde noch niet gemaeckt, ende wat daer-aen is; noch de bergen des aerd-bodems.

27

Doe Hy de Hemelen bereydde, was Ick aldaer; doe Hy de diepten met sijn perck om-vattede. ⁺

+ Iob 26,10.

28

Doe Hy de wolcken daer boven vestigde; ⁺ doe Hy bevestigde de fonteynen der diepten.

+ Gen. 7,11.

29

Doe Hy de Zee het perck settede; ⁺ ende den wateren, dat sy niet en souden over-treden sijn bevel: doe Hy den gront der Aerde leyde;

+ Gen. 1,10. Iob 38.10, 11. Psal. 104,9. Ier. 5,22. Psal. 24,2.

30

Doe was Ick de Werck-meester by Hem, ende hadde mijnen lust dagelijcx; ende speelde voor Hem altijt:

31

Ende speelde op sijnen aerd-bodem: ende ☜mijne lust is by de Menschen-kinderen☞:

IV.32

SO horet nu nae my, mijne kinderen: ⁺ Wel den genen, die mijne wegen bewaren!

+ Psal. 119.1, 2. ende 128,1. Luc. 11,28.

33

Hooret de tucht, ende wordet wijs; ende en laetse niet varen.

34

Wel den Mensche, die nae my hoort, dat hy wake aen mijne deure dagelijcx; dat hy wachte aen de posten mijner deure.

35

Wie my vindt, ⁺ die vindt het leven, ende sal een wel-gevallen van den HEERE bekomen.

+ Prov. 12,2. 1 Ioh. 5.11, 12.

36

Maer wie aen my sondigt, die quetst sijne ziele: alle die my haten, hebben den doot lief.