Logo DBNL
Lutherse Bijbel (1648) (2009)

Lutherse Bijbel (1648)

(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het iij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Worden verhaelt sommige goede wercken ende vruchten der hemelscher wijsheyt. II. Wort de hemelsche wijsheyt gepresen. III. Worden noch eenige deugden vertelt.

I.1

MYn kint, en vergeet mijne Wet niet; ende uw’ herte behoude mijne geboden:

2

Want sy sullen u een lanck leven, + ende goede jaren, ende vrede brengen.

3

Genade ende trouwe sullen u niet verlaten; + hangtse aen uwen hals, ende schrijftse in de tafel uwes herten.

4

So sult ghy gonste ende a kloeckheyt vinden, die Gode ende den Menschen behaegt.

5

* Verlaet u op den HEERE van gantscher herten; ende en verlaet u niet op uw’ verstant:

6

Maer gedenckt aen Hem in alle uwe wegen; so sal Hy u recht leyden.

7

En laet u niet wijs duncken; + [maer] vreest den HEERE, ende wijckt van het quade:

8

Dat sal uwen navel gesont zijn, ende uwe gebeenten verquicken.

9

Eert den HEERE van uw’ goet, + ende van de eerstelingen aller uwer inkomste.

10

+ So sullen uwe schueren vol worden; ende uwe wijn-perssen van most over-loopen.

11

☜Mijn kint, + en verwerpt de tucht des HEEREN niet; ende en zijt niet onverduldigh over sijne straffinge:

12

Want wien de HEERE lief heeft, + dien straft Hy; ende heeft een welbehagen aen hem, gelijck een vader aen den soon☞.

II.13

WEl den Mensche, die wijsheyt vindt! ende den Mensche, die verstant bekomt!

14

Want het is beter om haer te hand-teren, + dan om silver; ende hare in-komste is beter dan gout.

15

Sy is edeler dan peerlen; ende al wat ghy wenschen meugt, en is haer niet te vergelijcken.

16

Een lanck leven is tot hare rechter-hant; + tot hare slincker-hant is rijckdom ende eere.

17

Hare wegen zijn lieflijcke wegen, ende alle hare paden zijn vrede.

18

Sy is een boom des levens allen diese aen-grijpen; ende saligh zijnse, diese houden.

19

Want de HEERE heeft de Aerde door wijsheyt gegrondt; + ende door sijnen raet de Hemelen bereydt.

20

Door sijne b wijsheyt zijn de diepten gedeelt, + ende de wolcken met dauw druypende gemaeckt.

21

Mijn kint, en laetse van uwe oogen niet wijcken; so sult ghy gelucksaligh ende kloeck worden.

22

Dat sal uwer ziele leven zijn; + ende uw’ mont sal lief-talligh zijn.

23

Dan sult ghy seker wandelen op uwen wegh, + dat uwe voet sich niet stooten en sal.

24

Legt ghy u neder, + so sult ghy niet vreesen; maer soet slapen:

25

++ Dat ghy niet vreesen en derft voor schielijcken schrick; noch voor den storm der godt-loosen, als hy komt.

26

Want de HEERE is uwe toe-verlaet; die behoedt uwen voet, dat hy niet gevangen en worde.

III.27

EN weygert u niet den nootdruftigen goet te doen, + ist dat uwe hant van Godt heeft sulcx te doen.

28

En segt niet tot uwen vrient: Gaet henen, ende komt weder, morgen wil ick u geven; so ghy ’t doch wel hebt.

29

En peynst niet quaets tegen uwen vrient, die op trouwe by u woont.

30

En twist niet met yemant sonder oorsake; so hy u geen leet gedaen en heeft.

31

En yvert niet eenen wrevel-moedigen nae; + ende en verkiest geenen van sijne wegen:

32

Want de HEERE heeft eenen

grouwel aen de af-vallige; ende sijne verborgentheyt is by de vrome. +

33

In ’t huys des godt-loosen is de vloeck des HEEREN; + maer het huys der Rechtveerdigen wort gesegent.

34

Hy sal de spotters bespotten; maer den ellendigen sal Hy genade geven. +

35

De Wijse sullen eere be-erven; maer wanneer de c sotten hoogh komen, so worden sy doch te schande.


Vorige Volgende

Over het gehele werk

auteurs