Lutherse Bijbel (1648)

Het iiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. van den schuldige plicht der ouders ende kinderen. II. Eene vermaninge aen de kinderen. III. Worden sommige deugden verhaelt, ende insonderheyt, dat men quade geselschap mijden moet.

I.1

HOoret, mijne kinderen, de tucht uwes vaders; mercket op, dat ghy leeret ende kloeck wordet.

2

Want ick geve u een goede leere; en verlatet mijne Wet niet.

3

Want ick was mijns vaders soon; ⁺ een teeder ende een eenige voor mijne moeder.

+ 1 Paral. 30,10.

4

Ende hy leerde my, ⁺ ende sprack: Laet uw’ herte mijne woorden aen-nemen; houdt mijne geboden, so sult ghy leven.

+ 1 Paral. 29.9, 20.

5

Neemt aen wijsheyt, neemt aen verstant; en vergeet niet, ende en wijckt niet van de redenen mijnes monts.

6

En verlaetse niet, so sal sy u behouden u: hebtse lief, so sal sy u behoeden.

7

Want der wijsheyt beginsel is, ⁺ wanneer mense geerne hoort; ende de kloeckheyt liever heeft, dan alle goederen.

+ Prov. 23,23.

8

Achtse hoogh, ⁺ so sal sy u verhoogen; ende sal u tot eere maken, ist dat ghyse om-helst.

+ 1 Sam. 2,30.

9

Sy sal uw’ hooft schoon toyen, ⁺ ende sal u vercieren met eene fraeye kroone.

+ Prov. 1,9.

II.10

SO hoort, mijn kint, ende neemt aen mijne redenen; so sullen uwer jaren veel worden.

11

Ick wil u op den wegh der wijsheyt voeren: ick wil u op de rechte bane leyden.

12

Dat, ⁺ wanneer ghy gaet, uw’ ganck u niet suer en worde; ende als ghy loopt, dat ghy u niet aen en stoot.

+ Psal. 91,11.

13

Vatt de tucht, en laet daer niet van af; bewaertse, want sy is uw’ leven.

III.14

EN komt niet op der godt-loosen padt; ⁺ ende en treedt niet op den wegh der boosen.

+ Psal. 1,1. ende 36,5. Prov. 1.10, 15.

15

Laet hem varen, ende en gaet niet daer in; wijckt van hem, ende gaet voor-by.

16

Want sy en slapen niet, sy hebben dan quaet gedaen; ende sy en rusten niet, sy hebben dan schade gedaen.

17

Want sy geneeren hen van ’t godt-loose broot, ende drincken van den wijn des wrevels.

18

Maer der Rechtveerdigen padt glinstert als een licht, datter voort gaet, ende lichtet tot op den vollen dagh.

19

Maer der godt-loosen wegh is als donckerheyt; ende sy en weten niet, waer sy vallen sullen.

20

Mijn soon, merckt op mijne woorden; ende neygt uw’ oore tot mijne redenen.

21

En laetse niet van uwe oogen komen; behoudtse in uw’ herte:

22

Want sy zijn het leven den genen diese vinden, ⁺ ende gesont haren gantschen lijve.

+ Prov. 4,13.

23

Behoedt uw’ herte met allen vlijte; want daer uyt gaet het leven.

24

Doet van u den verkeerden mont, ende laet den laster-mont verre van u zijn.

25

Laet uwe oogen stracx voor haer sien, ende uwe ooge-leden recht voor u henen sien.

26

Laet uwen voet gelijck voor hem gaen, so gaet ghy gewis.

27

En wijckt niet ter rechter- noch ter slincker-hant; ⁺ wendt uwen voet van ’t quade.

+ Deut. 5,32. cap. 28,14. Jes. 30,21.