Lutherse Bijbel (1648)

De cxxvj. Psalm.

Begrijpt eene Prophetie van de weder-komste uyt de Babylonische gevanckenisse, in drie deelen: I. Wat voor een groot lof het volck alsdan sal hooren laten. II. Een gebedt voor de over-geblevene in de gevanckenisse. III. Troost voor deselve. NB. Dese Psalm kan oock van de geestelijcke verlossinge uyt des Duyvels gevanckenisse, etc. door Christi hulpe geschiedt zijnde, verstaen worden.

Een Liedt in ’t hooger Choor.

I.1

WAnneer de HEERE de gevangene Zions verlossen sal; so sullen wy zijn gelijck de ^a droomende.

a Droomende) dat is, de vreugde sal soo groot zijn, dat wijse nauwlijcx gelooven sullen; ende sal ons zijn, als droomden wy, ende en ware niet waer.

2

^* Dan sal onse mont vol lacchens, ende onse tonge vol roemens zijn; dan sal men seggen onder de Heydenen: ⁺ De HEERE heeft groote dingen aen hen gedaen.

* Job 8,21.

+ Deut. 4,34.

3

De HEERE heeft groote dingen aen ons gedaen; ⁺ dies zijn wy vrolick.

+ Esr. 1,5. cap. 2,1.

II.4

HEERE, ⁺ wendt onse gevanckenisse, gelijck Ghy de wateren in ’t Zuyden gedroogt hebt.

+ Jes. 43.14, 16. cap. 51.9, etc.

III.5

☜DIe met tranen zaeyen, ⁺ sullen met vreugde maeyen.

+ Exod. 14. cap. Jos. 3. cap.

6

Sy gaen henen ende weenen, ende dragen edel zaet; ende komen met vreugde, ende brengen hare schooven☞.