Lutherse Bijbel (1648)

De cxxvij. Psalm.

Heeft twee deelen: I. Van de ydele sorge in de huys-houdinge, ende in de regeringe. II. Oorsaken daer van.

Een Liedt Salomons, in ’t hooger Choor.

I.1

IS ’t dat de HEERE het huys niet en bouwt, so arbeyden te vergeefs die daer aen bouwen: Is ’t dat de HEERE de stadt niet en bewaert, so waeckt de wachter te vergeefs.

II.2

’t IS te vergeefs, dat ghy vroegh op-staet, ende daer nae lange sittet, ende etet uw’ broodt met sorgen: want sijnen vrienden geeft Hy ’t slapende.

3

Siet, de kinderen zijn eene ^a gave des HEEREN; ende des lijfs vrucht is een geschenck.

a Gave) dat is, ’t is te vergeefs, dat ghy ’t met uwen arbeyt wilt uyt-richten: de kinderen zijn doch selfs, voor dewelcke ghy arbeydt, in uw’ gewelt niet: maer Godt geeftse.

4

Gelijck de pijlen in de hant eenes stercken; alsoo gedijen de jonge gesellen.

5

Wel dien, die sijnen koker van deselve vol heeft! die en worden niet te schande, wanneer sy met hare vyanden handelen in de poorte.