Lutherse Bijbel (1648)

De ciiij. Psalm.

Heeft drie deelen: I. D’ in-leydinge. II. Een verhael van de groote daden Godts, nae de ordre van de ses dagen der scheppinge. III. ’t Besluyt.

I.1

LOoft den HEERE, ⁺ mijne ziele: HEERE mijn Godt, Ghy zijt seer heerlijck, Ghy zijt schoon ende prachtigh verciert.

+ Psal. 103,1. ende 146,1.

II.2

LIcht is uw’ kleet, dat Ghy aen hebt; Ghy breydt den Hemel uyt, als een tapijt. ⁺

+ Gen. 1.6, etc. Job 26,7.

3

Ghy welft het boven met water; Ghy vaert op de wolcken, als op eenen wagen: ⁺ ende gaet op de vleugelen des wints.

+ Psal. 18,11. Jes. 19,1. Apoc.14,14.

4

Ghy die maeckt uwe Engelen tot winden; ⁺ ende uwe Dienaers to vyer-vlammen.

+ Ebr. 1,7.

5

Ghy die het aerd-rijck grondt op sijnen bodem, ⁺ dattet blijft altoos ende eeuwighlijck.

+ Gen. 1.9, 10. Psal. 24,2. ende 78,69. ende 102.26, 27

6

Met de diepte bedeckt Ghy ’t, als met een kleet; ende wateren staen boven de bergen.

7

Maer van uw’ schelden vlieden sy: voor uwen donder varen sy daer henen.

8

De bergen gaen hoogh opwaerts, ende dalen setten haer daer onder, ter plaetse die Ghy hen gegrondt hebt.

9

Ghy hebt een pale gesett, ⁺ daer en komen sy niet over; ende en moeten niet wederom het aerd-rijck bedecken.

+ Job 26,10. cap 38.10, 11. Jer. 5,22.

10

Ghy laet de fonteynen ontspringen in de leeghten, dat de wateren tusschen de bergen henen vlieten.

11

Dat alle dieren op den velde drincken, ende het wildt sijnen dorst blussche.

12

By deselve sitten de vogelen des Hemels, ende singen onder de tacken.

13

Ghy vochtigt de bergen van boven af: ⁺ Ghy maeckt het lant vol vruchten, die Ghy beschickt.

+ Gen. 1.11, 12.

14

Ghy laet gras wassen voor het vee; ende zaet tot nutte den Menschen, dat Ghy broot uyt de aerde brengt:

15

Ende dat de wijn verheuge des Menschen herte; ⁺ ende sijne gedaente schoon worde van olye: ende dat het broot des Menschen herte stercke.

+ Iud. 9,13. Sir. 31.33, etc.

16

Dat de ^a boomen des HEEREN vol saps staen; de cederen Libanons, die Hy geplant heeft.

a Boomen des HEEREN heet hy, die in ’t wout staen, die niet door Menschen geplant en zijn.

17

Aldaer nestelen de vogelen, ende de reygers woonen op de dennen.

18

De hooge bergen zijn der gemsen toe-vlucht, ende de steen-kloven der konynen.

19

Ghy maeckt de Mane, ⁺ om het jaer daer-nae te deelen; de Sonne weet haren onder-ganck.

+ Gen. 1.14, etc. Sir. 43.1, etc.

20

Ghy maeckt de duysternisse, dat het nacht wort, dan roeren haer alle wilde dieren:

21

De jonge leeuwen, ⁺ die daer brullen nae den roof, ende hare spijse soecken van Godt.

+ Iob 39.1, 2. Ies. 31,4.

22

Maer wanneer de Sonne op-gaet, maken sy sich wegh, ende leggen sich in hare holen:

23

So gaet dan de Mensche uyt tot sijnen arbeyt, ende by sijn acker-werck, tot aen den avont.

24

☜HEERE, hoe zijn uwe wercken soo groot ende vele! Ghy hebtse alle wijselijck geordineert, ende de aerde is vol uwer goederen☞.

25

De Zee, die soo groot ende wijt

[fol. 250r]

is, ⁺ daer wriemelt ’et sonder getal, beyde groote ende kleine dieren.

+ Gen. 1,20.

26

Aldaer gaen de schepen; daer zijn de walvisschen, die Ghy gemaeckt hebt, dat sy daer inne spelen.

27

Het wacht al op u, ⁺ dat Ghy hen spijse geeft tot sijner tijt.

+ Psal. 135.15, 16

28

Als Ghy hen geeft, so vergaderen sy; als Ghy uwe hant op-doet, so worden sy met goet ^b versadigt.

b Versadigt) dat is, vrolijck.

29

Verbergt Ghy uw’ aengesicht, ⁺ so verschricken sy: Ghy neemt haren adem wegh, so vergaen sy, ende worden weder tot stof.

+ Iob 34.14, 15. Psal. 30,8. Sap. 11,26.

30

Ghy laet uwen adem uyt, so worden sy geschapen; ende Ghy vernieuwt de gedaente der aerde.

31

De eere des HEEREN is eeuwigh: ⁺ de HEERE heeft een wel-behagen aen sijne wercken.

+ Sap. 11,25.

32

Hy schouwt de aerde aen, ⁺ so beeft sy: Hy roert de bergen aen, so roocken sy.

+ Psal. 144,5.

III.33

ICk wil den HEERE singen mijn leven lanck; ende mijnen Godt loven, so lange als ick ben.

34

Mijne reden moete Hem wel gevallen; ick verheuge my des HEEREN.

35

Der sondaren moete een eynde worden op Aerden, ende de godt-loosen niet meer zijn: looft den HEERE, mijne ziele. Halelu-ja.