Lutherse Bijbel (1648)

De ciij. Psalm.

Is eene heerlijcke danck-segginge in drie deelen: I. D’ in-leydinge. II. Eene vertellinge der wel-daden Godts aen lichaem ende ziele bewesen. III. ’t Besluyt.

Een Psalm Davids.

I.1

LOoft den HEERE mijne ziele; ⁺ ende al wat in my is, sijnen heyligen Naem.

+ Psal. 104,1. ende 146,1.

[fol. 249v]

2

Looft den HEERE, mijne ziele; ende en vergeet niet, wat Hy [my] goet gedaen heeft.

II.3

DIe u alle uwe sonden vergeeft, ende heelt alle uwe gebreken.

4

Die uw’ leven van ’t verderf verlost: die u kroont met genade ende barmhertigheyt.

5

Die uwen mont vrolijck maeckt; ⁺ende ghy weder jonck wordt, als een arent.

+ Jes. 40,31.

6

De HEERE doet gerechtigheyt ende gerichte, allen die onrecht lijden.

7

Hy heeft sijne wegen Mose weten laten; den kinderen Israëls sijn doen.

8

☜Barmhertigh ende genadigh is de HEERE; ⁺ verduldigh, ende van groote goetheyt.

+ Exod. 34,7. Num. 14,18. Deut. 5,10. Neh. 9,17. Psal. 86,15. ende 145,8. Ier. 32,18.

9

^* Hy en sal niet altoos ^a twisten, noch eeuwighlijck [toorn] behouden.

* Jes. 57,16. Ier. 3,5. Mich. 7,18.

a Twisten) ongenadigh zijn.

10

Hy en handelt niet met ons nae onse sonden; ende en vergeldt ons niet nae onse misdaden.

11

Want soo hoogh de Hemel is boven de Aerde, laet Hy sijne genade geweldigh zijn over de gene die Hem vreesen.

12

Soo verre het Oosten is van ’t Westen, laet Hy onse over-tredingen van ons zijn.

13

Gelijck hem een vader over de kinderen ontfermt; ⁺ soo ontfermt Hem de HEERE over de gene, die Hem vreesen.

+ Ies. 63,16. cap. 64,8. Ier. 31,29.

14

Want Hy kent wat voor een ^b maecksel wy zijn; Hy gedenckt daer aen, dat wy stof zijn.

b Maecksel) als een swack loos gebouw ende timmeragie, eenes korten armen levens.

15

^* Een Mensch is in syn leven gelijck gras; hy ⁺ bloeyt gelijck eene bloeme op ’t velt.

* Iob 14,2. Psal. 90.5, 6.

+ Iac. 1.10, 11. 1 Petr. 1,14.

16

⁺⁺ Wanneer de wint daer over gaet, so en is sy niet meer daer, ende hare stede en ^c kentse niet meer☞.

++ Iob 7,10. cap. 8,18.

c Kentse) dat is, sy en weet niet meer van de bloeme, noch en denckter maer aen: id est, nullum vestigium aut memoria relinquitur.

17

Maer de genade des HEEREN duert van eeuwigheyt tot eeuwigheyt over de gene die Hem vreesen; ende sijne gerechtigheyt op kints-kint;

18

⁺ By de gene die sijn verbont houden, ende gedencken aen sijne geboden, dat sy daer nae doen.

+ Deut. 7,9. Ies. 44,21.

19

De HEERE heeft sijnen stoel in den Hemel bereydt; ende sijn Rijck heerscht over alles.

III.20

LOvet den HEERE ghy sijn Engelen, ⁺ ghy stercke Helden, ghy die sijn bevel uyt-richtet; dat men hoore de stemme sijnes Woorts.

+ Psal. 148,2.

21

Lovet den HEERE, ⁺ alle sijne heyr-scharen; sijne dienaers, ghy dien sijnen wille doet.

+ Gen. 32,2. 1 Reg. 22,19. Luc. 2,13.

22

Lovet den HEERE alle sijne wercken, aen alle plaetsen sijner heerschappye: Looft den HEERE, mijne ziele.