Lutherse Bijbel (1648)

De cij. Psalm.

Heeft twee deelen: I. Is een gebedt om vergevinge der sonden, ende af-wendinge des goddelijcken toorns. II. Een gebedt om des Messiae toe-komste in ’t vleesch.

1

Een gebedt des ellendigen, als hy bedroeft is, ende sijne klagte voor den HEERE uyt-schudt.

I.2

HEERE, hoort mijn gebedt; ende laet mijn roepen tot u komen.

3

En verbergt uw’ aengesichte niet voor my, in der noot neygt uwe ooren tot my; wanneer ick u aen-roepe, so verhoort my haestelijck.

4

Want mijne dagen zijn vergaen, ⁺ gelijck een roock: ende mijne gebeenten zijn verbrandt, gelijck een brant.

+ Psal. 30,20.

5

Mijn herte is geslagen, ende verdorret, gelijck gras; dat ick oock vergete mijn broot te eten.

6

Mijn gebeente kleeft aen mijn vleesch, van huylen ende suchten.

7

Ick ben gelijck als een roer-domp in de woestijne; ⁺ ick ben gelijck als een steen-uyl in de verstoorde steden.

+ Lev. 11.17, 18.

8

Ick wake, ⁺ ende ben gelijck een eensame vogel op het dack.

+ Psal. 77,5.

9

Dagelijcx smaden my mijne vyanden; ende die my bespotten, sweeren by my.

10

Want ick ete assche, als broot; ⁺ ende menge mijnen dranck met weenen;

+ Psal. 80,6.

11

Voor uw’ dreygen ende toorn, dat Ghy my op-geheven, ende te gronde gestooten hebt.

12

Mijne dagen zijn vergaen, gelijck eene schaduwe; ende ick verdorre, gelijck gras.

13

Maer Ghy, HEERE, blijft eeuwighlijck, ende uwe gedachtenisse voort ende voort.

II.14

WIlt u doch op-maken, ende over Zion ontfermen; want het is tijt, dat Ghy haer genadigh zijt, ende de uyre is gekomen.

15

Want uwe Knechten wouden geerne, dat sy gebouwt wierde; ende sagen geerne, dat hare steenen ende kalck toe-bereydt wierden.

16

Dat de Heydenen den Naem des HEEREN vreesen; ende alle Koningen op Aerden uwe eere.

17

Dat de HEERE Zion bouwt, ende verschijnt in sijne eere.

18

Hy wendet Hem tot het gebedt der verlatenen, ende en versmaedt haer gebedt niet.

19

Dat worde ^a geschreven op de nae-komelingen; ende het volck dat geschapen sal worden, sal den HEERE loven.

a Geschreven) op dat men ’t predike.

20

Want Hy schouwt van sijne heylige hooghte; ende de HEERE siet van den Hemel op de Aerde:

21

Dat Hy het suchten des gevangenen hoore, ⁺ ende los make de kinderen des doots;

+ Psal. 79,11.

22

Op dat sy te Zion prediken den Naem des HEEREN, ende syn lof te Ierusalem.

23

Wanneer de volckeren t’ samen komen, ende de Koninck-rijcken, ⁺ om den HEERE te dienen.

+ Jes.2.2, 3.

24

Hy verootmoedigt op den wegh mijne kracht; Hy verkort mijne dagen.

25

Ick segge: Mijn Godt, en neemt my niet wegh ^b in de helft mijner dagen: ☜uwe jaren dueren voort ende voort:

b In de helft) eer ick ’t vermoede.

26

Ghy hebt voor henen de Aerde gegrondet; ⁺ ende de Hemelen zijn uwer handen werck:

+ Ebr. 1.10, etc.

27

Sy sullen vergaen, ⁺ maer Ghy blijft; sy sullen allen verouden als een gewaet: sy worden verandert als een kleet, wanneer Ghyse veranderen sult.

+ Jes. 51,6.

28

Maer Ghy blijft, gelijck Ghy zijt; ⁺ ende uwe jaren en nemen geen eynde☞.

+ Ebr. 13,8.

29

De kinderen uwer Knechten sullen blijven, ⁺ ende haer zaet sal voor u gedyen.

+ Psal. 69,37.