Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdBegrijpt eene Prophetie van den Messia, in vier deelen: I. D’ in-leydinge genomen van de belofte. II. Een predicatie van Christi komste in ’t vleesch, ende van sijns Persoons, Ampts ende Rijcx gelegentheyt, in een voor-beelt van David ende Salomon. III. Eene klage over den bedroefden staet des Ioodschen volcx. IV. Een gebedt om genade ende hulpe. | |
I.2ICk wil singen van de genade des HEEREN eeuwiglijck; ende sijne waerheyt verkondigen met mijnen monde voort en voort: | |
3Ende segge alsoo, Dat eene eeuwige Ga naar margenoota genade sal op-gaen; Ga naar margenoot+ ende Ghy sult uwe waerheyt trouwelijck houden in den Ga naar margenootb Hemel. | |
4Ick hebbe een verbondt gemaeckt met mijnen uyt-verkorenen: Ick hebbe David mijnen Knecht gesworen; | |
5Ga naar margenoot* Ick wil u eeuwighlijck zaet bereyden, ende uwen stoel bouwen voort ende voort, Sela! | |
6Ga naar margenoot+ Ende de Hemelen sullen, HEERE, uwe wonderen prijsen, ende uwe waerheyt in de Gemeynde der Heyligen. | |
7Ga naar margenoot++ Want wie magh in de wolcken den HEERE gelijck gelden? ende gelijck zijn onder de kinderen der Goden den HEERE? | |
8Godt is seer machtigh in de vergaderinge der Heyligen: ende wonderbaerlijck over alle die ront-om Hem zijn. | |
9HEERE Godt Zebaoth, wie is gelijck Ghy, een machtigh Godt? ende uwe waerheyt is ront-om u. | |
10Ghy heerscht over de ongestuyme Zee; Ga naar margenoot+ Ghy stilt hare baren, als sy haer verheffen. | |
12Hemel ende Aerde is uwe; Ga naar margenoot+ Ghy hebt gegrondt den aerd-bodem, ende wat daer in is. | |
13Noorden ende Zuyden hebt Ghy geschapen; Thabor ende Hermon Ga naar margenootd juychen in uwen Name. | |
14Ghy hebt eenen geweldigen arm; sterck is uwe hant, ende hooge is uwe rechter-hant. | |
15Gerechtigheyt ende gerichte is uwes stoels bevestinge; Ga naar margenoot+ genade ende waerheyt zijn voor uw’ aengesicht. Ga naar margenoot+ | |
16Wel dien volcke dat Ga naar margenoote juychen kan! HEERE, Ga naar margenoot* sy sullen in ’t licht uwes aengesichts wandelen. | |
17Sy sullen over uwen Naem dagelijcx vrolijck zijn; ende in uwe gerechtigheyt heerlijck zijn. | |
18Want Ghy zijt de roem harer sterckte; Ga naar margenoot+ ende door uwe genade sult Ghy onsen hoorn verhoogen. | |
[Folio 247r]
| |
II.20DOe ter tijt spraeckt Ghy in een gesichte tot uwen Heyligen, ende seydt: Ick hebbe eenen Helt verweckt, die helpen sal; Ick hebbe verhoogt eenen uyt-verkorenen uyt den volcke. | |
21Ick hebbe gevonden mijnen Knecht David: Ga naar margenoot+ Ick hebbe hem gesalft met mijne heylige olye. | |
22Mijne hant sal hem onder-houden; ende mijn arm sal hem stercken. | |
23De vyanden en sullen hem niet overweldigen; Ga naar margenoot+ ende de onrechtveerdige en sullen hem niet dempen: | |
24Maer Ick wil sijne weder-partijders slaen voor hem henen; ende die hem haten, wil Ick plagen. | |
25Maer mijne waerheyt ende genade sal by hem zijn; ende sijn hoorn sal in mijnen Name verheven worden. | |
26Ick wil sijne hant in de Zee setten; ende sijne rechter-hant in de Wateren. | |
27Hy sal mij noemen alsoo: Ga naar margenoot+ Ghy zijt mijn Vader, mijn Godt ende Rotse, die my helpt. | |
28Ende Ick wil hem ten eersten soon maken, allerhoogst onder de Koningen op aerden. | |
29Ick wil hem eeuwighlijck houden mijne genade; ende mijn verbondt sal hem vast blijven. | |
30Ick wil hem eeuwighlijck zaet geven; ende sijnen stoel, soo lange als de Hemel duert, onder-houden. | |
31Maer so sijne kinderen mijne Wet verlaten, Ga naar margenoot+ ende in mijne rechten niet en wandelen; | |
32So sy mijne ordinantien ontheyligen, ende mijne geboden niet en houden: | |
33So wil Ick hare sonde met de roede besoecken; ende hare misdaet met plagen: | |
34Maer mijne genade en wil Ick niet van hem wenden, ende mijne waerheyt niet laten feylen. | |
35☜Ick en wil mijn verbondt niet ontheyligen; ende niet veranderen, wat uyt mijnen monde gegaen is. | |
37Sijn zaet sal eeuwigh zijn; ende sijn stoel voor my, als de Sonne: | |
38Als de Mane, sal hy eeuwighlijck behouden zijn; ende gelijck als de Ga naar margenootf getuyge in de wolcken gewis zijn. Sela☞! | |
III.39MAer nu verstoot Ghy, ende verwerpt, ende toornt met uwen Gesalfden. | |
40Ghy verstoort het verbont uwes Knechts; ende treedt sijne kroone tegen de aerde. | |
41Ghy verscheurt alle sijne mueren, ende laet sijne vesten af-breken. | |
43Ghy verhoogt de rechter-hant sij-ner weder-partijders; ende verheugt alle sijne vyanden. | |
44Oock hebt Ghy de kracht sijnes sweerts wegh-genomen; ende en laet hem niet over-winnen in den strijt. | |
46Ghy verkort den tijt sijner jeugt; ende bedeckt hem met hoon, Sela! | |
47HEERE, Ga naar margenoot+ hoe lange wilt Ghy u soo geheel verbergen, ende uwe gramschap gelijck vyer branden laten? | |
IV.48GEdenckt, hoe kort mijn leven is: waerom wilt Ghy alle Menschen te vergeefs geschapen hebben? | |
49☜Waer is yemant, die daer leeft, ende den doot niet en sie? die sijne ziele redde uyt der hellen hant?Ga naar margenoot+ Sela☞! | |
50Heere, waer is uwe voorige genade, Ga naar margenoot+ die Ghy David gesworen hebt in uwe waerheyt? | |
51Gedenckt Heere aen den smaet uwer Knechten, dien ick drage in mijnen schoot, van alsoo vele volcken. | |
52Daer mede u, HEERE, uwe vyanden smaden; daer mede sy smaden de voet-stappen uwes Gesalfden | |
53Gelooft zij de HEERE eeuwighlijck, Amen! Amen! |
|