Lutherse Bijbel (1648)

De lxxix. Psalm.

Heeft drie deelen: I. Eene klagte tegen de vyanden. II. Een gebedt om hulpe. III. Eene belofte van danckbaerheyt.

Een Psalm Assaphs.

I.1

HEere, ⁺ Heydenen zijn in uw’ erve gevallen; die hebben uwen heyligen Tempel verontreyniget; ⁺ ende van Ierusalem steen-hoopen gemaeckt.

+ 1 Macc. 1.21, etc.

+ Thren. 1.1, etc

2

Sy hebben de lichamen uwer Knechten den vogelen onder den Hemel te verslinden gegeven; ende het vleesch uwer Heyligen den dieren in den lande.

3

Sy hebben bloet vergoten ront-om Ierusalem, ⁺ gelijck water; ende daer en was niemant diese begroef.

+ 1 Macc. 7.16, 17.

4

Wy zijn onsen nae-bueren eene versmaedheyt geworden; ⁺ een spot ende schimp den genen die ront-om ons zijn.

+ Psal. 44,14. ende 80,7. Ezech. 35.2, 5. cap. 36.2, 3.

5

HEERE, ⁺ hoe lange wilt Ghy soo heel toornen, ende uwen yver gelijck vyer branden laten?

+ Psal. 89,47.

II.6

SChudt uwe grimmigheyt op de Heydenen, ⁺ die u niet en kennen; ende op de Koninck-rijcken, die uwen Naem niet aen en roepen.

+ Jer. 10,25.

7

Want sy hebben Iacob verslonden, ende sijne huysen verwoestet.

8

En gedenckt niet onser voorigen misdaden; ontfermt u onser haestelijck: want wy zijn seer dunne geworden.

9

Helpt Ghy ons Godt, onse Helper, om uwes Naems eere wille: reddet ons, ende vergeeft ons onse sonden, om uwes Naems wille.

10

Waerom laet Ghy de Heydenen seggen: Waer is nu haer Godt? laet onder de Heydenen voor onse oogen kondt worden de wrake des bloets uwer Knechten, dat vergoten is.

11

Laet voor u komen het suchten der gevangenen; nae uwen grooten arm, behoudt de ^a kinderen des doots.

a Kinderen des doots) die men dagelijcx verworgen, ende geheel wegh-ruymen wil.

12

⁺ Ende vergeldt onsen nae-bueren seven-voudigh in haren boesem haren smaet, daer-mede sy u, Heere, gesmadet hebben.

+ Jes. 65,7. Jer. 32,18.

III.13

MAer wy, uw’ volck ende schapen uwer weyde, dancken u eeuwighlijck; ende verkondigen uwen roem voort ende voort.