Lutherse Bijbel (1648)

De lxx. Psalm.

Is een Gebedt der Kercke Christi om hulpe tegen de vyanden, in twee deelen: I. De in-leydinge ende in-houdt. II. Verklaringe, dat Godt de godt-loosen straffen, maer de vroomen verblijden sal.

1

Een Psalm Davids, voor te singen, ter gedachtenisse.

I.2

HEft u, ⁺ Godt, om my te redden; HEERE, om my te helpen.

+ Psal. 40.14, etc.

II.3

SY moeten hen schamen, ⁺ ende te schande worden, die nae mijne ziele staen: sy moeten te rugge keeren ende gehoont worden, die my quaet wenschen.

+ Psal. 35.4, 26. ende 71,13.

4

Dat sy moeten wederom te schande worden, die daer over my schreyen: Daer, daer!

5

Verheugen ende vrolijck moeten zijn aen u, die nae u vragen; ende die uw’ heyl lief hebben, altoos seggen: Hoogh-gelooft zy Godt!

6

Maer ick ben ellendigh ende arm; Godt, haest u tot my: want Ghy zijt mijn Helper ende Verlosser; mij Godt, en vertoeft niet.