Lutherse Bijbel (1648)

De L. Psalm.

Heeft vier deelen: I. Wort Christus als sprekende ende tot het oordeel komende in-gevoert. II. Wort verklaert, wie de rechte Heyligen zijn. III. Wort aen-gewesen, welcke offerhanden Godt behagen ofte niet. IV. Worden bestraft de huychelaers.

Een Psalm Assaphs.

I.1

GOdt de HEERE de Machtige spreeckt; ende roept de Werelt, van den op-ganck der Sonne tot den onder-ganck toe.

2

Uyt Zion breeckt aen de schoone glants Godes.

3

Onse Godt komt, ende en swijgt niet: verslindende vyer gaet voor Hem henen, ende ront-om Hem een groot onweder.

II.4

HY roept Hemel ende Aerde, ⁺ dat Hy sijn volck ^a richte.

+ Deut. 31,28.

a Richte) regere, helpe, redde van den Duyvel, Menschen, doot, sonde, etc.

5

Vergadert my mijne Heyligen, die het verbondt meer achten dan offer.

6

Ende de Hemelen sullen sijne gerechtigheyt verkondigen; ⁺ want Godt is Richter, Sela!

+ Gen. 18,25. Joh. 5.22, 27.

III.7

HOort, mijn volck, laet my spreken; Israël, laet my onder u betuygen: Ick Godt, ben uwe Godt.

8

Van uwer offerhanden wegen en straffe Ick u niet; zijn doch uwe brand-offeren anders altoos voor my.

9

Ick en wil van uwen huyse geene varren nemen; noch bocken uyt uwe stallen.

10

Want alle dieren in’t wout zijn mijne; ende het vee op de bergen, daer sy by duysenden gaen.

11

Ick kenne al ’t gevogelte op de bergen; ende allerley gedierte op den velde is voor my.

12

Waert dat my hongerde, so en wilde Ick u daer van niet seggen: want de Aerd-bodem is mijn, ende al wat daer in is. ⁺

+ Exod. 19,5. Deut. 10,14. Iob 41,2. Psal. 24,1. 1 Cor. 10.26, 28

13

Meynt ghy, dat ick ossen-vleesch eten wil, ofte bocken-bloet drincken?

14

☜Offert Gode danck; ⁺ ende betaelt den Hooghsten uwe ^b geloften.

+ Deut. 23,23. Iob 22,27. Psal. 76,12. Eccl. 5.4, 5.

b Geloften) dat ghy Hem gelooft hebt, Hy sal uw’ Godt zijn, in ’t eerste Gebodt.

15

Ende roept My aen in der noot: so wil Ick u redden, so sult ghy My prijsen☞.

IV.16

MAer tot den godt-loosen spreeckt Godt: Wat verkondigt ghy mijne rechten, ⁺ ende neemt mijn verbondt in uwen mont?

+ Rom. 2.17, etc.

17

So ghy doch de kastijdinge hatet, ende werpt mijne woorden achter u.

18

Wanneer ghy eenen dief siet, so loopt ghy met hem; ende hebt gemeynschap met de over-speelders.

19

Uwen mont laet ghy het quade spreken; ende uwe tonge bedrijft valscheyt.

20

Ghy sitt, ende spreeckt tegen uwen broeder; den soon uwer moeder achter-klapt ghy.

21

Dat doet ghy, ende Ick swijge: so meent ghy, Ick sal zijn gelijck als ghy; maer Ick wil u straffen, ende wil ’t u onder oogen stellen.

22

Merckt doch dit, ghy die Godt vergeet: dat ick niet een-mael wegh en rucke, ende daer geen verlosser meer en zy.

23

Wie danck-offert, die prijst my: ende daer is de wegh, ⁺ dat Ick hem wijse het heyl Godes.

+ Psal. 91,16.