Lutherse Bijbel (1648)

De xlix. Psalm.

Begrijpt eene leere van der godt-loosen voor-spoet op aerden, ende der Vromen kruys, in vier deelen: I. D’ in-leydinge. II. De somme ende in-houdt. III. De bevestiginge ende verklaringe. IV. Het besluyt.

1

Een Psalm der kinderen Korah, voor te singen.

I.2

HOoret toe, alle volckeren; mercket op, alle die in desen tijt levet:

3

Beyde gemeyn man ende Heeren; beyde rijck ende arm met malkanderen.

4

Mijn mont sal van wijsheyt spreken; ende mijn herte van verstant seggen.

5

Wy willen een goede spreucke hooren; ⁺ ende een fijn gedicht op de harpe spelen.

+ Psal. 78,2. Matth. 13,35.

II.6

WAerom soude ick my vreesen in quade dagen, wanneer my de misdaet mijner onder-treders om-ringt?

7

Die sich verlaten op haer goet, ende trotsen op haren grooten rijckdom.

III.8

☜KAn doch niemant eenen broeder verlossen; ⁺ noch yemant Godt versoenen:

+ Matth. 16,26.

9

Want het kost te veel, hare ziele te verlossen, dat hy ’t moet laten aen-staen eeuwighlijck☞.

[fol. 238v]

10

Of hy oock schoon ^a lange leeft, ende den kuyl niet en siet.

a Lange leeft) Heeft eenen goeden moet, denckt nimmermeer aen den doot.

11

⁺ Want men sal sien, dat sulcke Wijse doch sterven, soo wel als de dwase ende sotten om-komen; ende moeten haer goet anderen laten.

+ Jer. 17,11. Jsal. 72,22.

12

Dat is haer herte, dat ^b hare huysen dueren altoos; hare wooningen blijven voort ende voort: ende sy hebben groote eere op aerden.

b Hare huysen) dat is, haer geslacht, kinderen, gesin, etc.

13

Nochtans en konnen sy niet blijven in sulcke ^c weerde; maer moeten daer van, als een vee.

c Weerde) dat is, goet ende eere.

14

Dit haer doen is enckel dwaesheyt; nochtans loven ’t hare nakomelingen met haren monde, Sela!

15

Sy liggen in de Helle als schapen, de doot knaeghtse: ⁺ maer de Vrome sullen seer haest over hen heerschen; ende haer trots moet vergaen, in de Helle moeten sy blijven.

+ Sap. 5.1, 2. 1 Cor. 6,2. Apoc. 2.26, etc

16

Maer Godt sal mijne ziele verlossen uyt der Hellen gewelt: want Hy heeft my aen-genomen, Sela!

IV.17

EN latet u niet verbijsteren, ⁺ of een rijck wort; of de heerlijckheyt sijns huyses groot wort:

+ Psal. 37.1, 7.

18

Want hy en sal in sijn sterven niets mede nemen; ⁺ ende sijne heerlijckheyt en sal hem niet nae-varen.

+ Job. 27,19.

19

Maer hy troostet sich deses goeden ^d levens; ende prijst het, als yemant nae goede dagen trachtet.

d Levens) dat is, hy houdt daer van, dat men hier genoegh hebbe ende proncke.

20

Soo varen sy haren vaderen nae, ende en sien het licht nimmer-meer.

21

Somma: wanneer de Mensch in de weerde is, ende en heeft geen verstant; so vaert hy daer van, als een vee.