Lutherse Bijbel (1648)

De xxxvj. Psalm.

Heeft drie deelen: I. Beschrijft David de huychelaers. II. Danckt hy Godt voor sijne goedigheyt. III. Bidt hy om hulpe tegen de vyanden.

1

Een Psalm Davids, des Knechts des HEEREN, voor te singen.

II.2

HEt is ^a van gront mijns herten van der godt-loosen wesen gesproken; dat geene Godts vreese by hen en is.

a Van gront) als ick grondelijck de waerheyt seggen sal: want de godt-loosen schijnen, als of sy vroom ende heyligh waren, ende ’tis doch in den gront valsch.

3

Sy vercieren hen onder malkanderen selven; dat sy hare boose sake vorderen, ende andere hatelijck maken.

4

Alle hare leere is schadelijck ende gelogen; sy en laten hen oock niet wijsen, dat sy wat goets deden:

5

Maer sy trachten op haer ^b leger nae schade, ⁺ ende staen vast op den boosen wegh, ende en schuwen geen quaet.

b Leger) dat is, sonder op-houden, sy en rusten niet.

+ Mich. 2,1.

II.6

HEERE, ⁺ uwe goetheyt reyckt soo wijt als de Hemel is; ende uwe waerheyt, soo wijt als de wolcken gaen.

+ Psal. 57,11. ende 108,5.

7

Uwe gerechtigheyt staet als de ^c bergen Godts, ende uw’ recht als groote diepten; HEERE, ⁺ Ghy helpt beyde Menschen ende vee. ⁺

c Dat is, vast ende onverstoorlijck.

+ Rom. 11,33.

+ Psal. 145,15.

8

Hoe dierbaer is uwe goetheyt, ⁺ Godt, dat de menschen-kinderen onder de schaduwe uwer vleugelen betrouwen!

+ Psal. 17,8.

9

Sy worden droncken van de rijcke goederen uwes Huyses; ende Ghy drencktse met wel-lust, als met eenen stroom.

10

Want by u is de levendige welle; ⁺ ende in uw’ licht sien wy het ^d licht.

+ Ier. 2,13. cap. 17,13.

d Licht) dat is, troost, vreugde.

III.11

BReydt uwe goetheyt over de gene die u kennen; ende uwe gerechtigheyt over de vromen.

12

En laet my niet van de hoogh-moedige onder-getreden worden; ende de hant der godt-loosen en storte my niet.

13

Maer laetse, de quaet-doenders, aldaer vallen; dat sy verstooten worden, ende niet blijven en mogen.