Lutherse Bijbel (1648)

De xxxv. Psalm.

Een Gebedt Christi onder sijn lijden in drie deelen: I. Bidt Hy tegen sijne vyanden. II. Klaegt Hy over der vyanden grimmigheyt. III. Belooft Hy, dat men Godt eeuwigh roemen sal.

Een Psalm Davids.

I.1

HEERE, twist met mijne twisters; strijdt tegen mijne bestrijders.

2

Grijpt den schilt ende wapen, ende maeckt u op om my te helpen.

3

Treckt voorwaerts de spiesse, ende beschutt my tegen mijne vervolgers; spreeckt tot mijne ziele: Ick ben uwe Hulpe.

4

Sy moeten haer schamen ende beschimpt worden ⁺ die nae mijne ziele staen; sy moeten te rugge keeren, ende te schande worden, die my quaet willen.

+ Psal. 40,15. ende 70,3.

5

Sy moeten worden als kaf voor den wint; ⁺ ende de Engel des HEEREN stootese wegh.

+ Job 21,18. Psal. 1,4. Jes. 29,5. Hos. 13,3.

6

Haer wegh moete duyster ende slibberigh worden; ende de Engel des HEEREN vervolgese.

II.7

WAnt sy hebben my sonder oorsake gestelt haer net om te verderven; ende hebben sonder oorsake mijner ziele eenen kuyl toe-bereydt.

8

Hy moete onvoorsiens over-vallen worden; ende sijn net, dat hy gestelt heeft, moete hem vangen; ende moete daer-in over-vallen worden.

9

Maer mijne ziele moete haer verheugen des HEEREN, ende vrolick zijn op sijne hulpe.

10

Alle mijne gebeenten moeten seggen: HEERE, wie is u gelijck? Ghy die den ellendigen reddet van dien, die hem te sterck is; ende den ellendigen ende armen van sijne roovers.

11

Daer treden wrevelige getuygen op, die tijgen my, dies ick niet schuldigh en ben.

12

Sy doen my quaet voor goet; om my in ^a herten-leet te brengen.

a Herten-leet) Sterilitatem animae, id est, als of mijne ziele moeste verlaten ende veracht zijn, gelijck eene weduwe ofte onvruchtbare.

13

Maer ick, wanneer sy kranck waren, toogh eenen sack aen; dede my wee met vasten, ende badt steets van herten.

14

Ick hieldt my, als of ’t mijn vrient ende broeder ware; ick ginck treurigh, als een die rouw draegt over sijne moeder.

[fol. 235v]

15

Maer sy verblijden hen over mijne schade, ende vergaderen sich: de ^b hinckende vergaderen hen tegen my, sonder mijne schult; sy scheuren ende en houden niet op.

b Hinckende) dat is, die den boom op beyde schouderen dragen; dienen Godt, ende dienen doch oock den Duyvel.

16

Met dien die daer huychelen ende spotten om des buycx wille, bijten sy hare tanden t’samen over my.

17

Heere, hoe lange wilt Ghy toe-sien? redt doch mijne ziele uyt haer-lieder geraes, ende mijne Eensame van de jonge leeuwen.

18

Ick wil u dancken in de groote Gemeynte; ⁺ ende onder veel volcx wil ick u roemen.

+ Psal. 40.10, 11. ende 111,5.

19

En laetse hen niet over my verblijden, ⁺ die my onbillijck vyant zijn; noch met de oogen spotten, die my sonder oorsake haten.

+ Joh. 15,25.

20

Want sy trachten schade te doen, ende soecken valsche saken tegen de ^c stille in den lande.

c Stille) die geerne vrede hadden.

21

Ende sperren haren mont wijt op tegen my, ende spreken: Daer, daer; dat sien wy geerne!

22

HEERE, ghy siet het, en swijght niet: Heere, en weest niet verre van my.

23

Verweckt u, ende waeckt op tot mijn recht, ende tot mijne sake, mijn Godt ende Heere!

24

HEERE mijn Godt, richt my nae uwe gerechtigheyt; dat sy hen over my niet en verblijden.

25

En laetse niet seggen in haer herte: Daer, daer; dat wilden wy! en laetse niet seggen: Wy hebben hem verslonden.

26

Sy moeten hen schamen ende te schande worden, ⁺ alle die hen mijns quaets verblijden; ⁺ sy moeten met schande ende schaemte gekleedt worden, die hen tegen my roemen.

+ Psal. 40,15.

+ Psal. 109.18, 19

III.27

ROemen ende verblijden moeten hen, ⁺ die my gunnen, dat ick recht behoude; ende altoos seggen: De HEERE moete hoogh gelooft zijn, die sijnen Knecht wel wil.

+ Psal. 40,17.

28

Ende mijne tonge sal spreken van uwe gerechtigheyt, ende u dagelijcx prijsen.