Lutherse Bijbel (1648)

De xxxiij. Psalm.

Begrijpt eene Lof-spreucke der weldaden Godts in drie deelen: I. Vermaent David tot Godts lof. II. Verhaelt hy d’oorsaken daer van. III. Is ’t besluyt.

I.1

VErheuget u des HEEREN, ghy Rechtveerdige; ⁺ de vrome sullen Hem heerlijck prijsen.

+ Psal. 147,1.

2

Dancket den HEERE met harpen; ende lof-singet Hem op den Psalter van tien snaren.

3

Singet Hem een nieuw liedt, ⁺ maeckt ’et goet op snaren-spel met geschal.

+ Psal. 40,4. ende 96,1. ende 98,1. ende 144,9. Ies. 42,10. Apoc. 5,9. cap. 14,3.

II.4

☜WAnt des HEEREN Woort is waerachtigh; ende wat Hy toe-seyt, dat houdt Hy gewis☞.

5

Hy bemint gerechtigheyt ende gerichte; ⁺ de Aerde is vol van de goedertierenheyt des HEEREN.

+ Psal. 45,8. Ebr. 1,9

6

☜De Hemel is door het Woort des HEEREN gemaeckt, ⁺ ende al sijn heyr door den Geest sijns monts☞.

+ Gen. 1.6, 7.

7

Hy houdt het water in de Zee te samen, als in een lederen sack; ende legt de diepte in ’t verborgen.

8

Alle Werelt vreese den HEERE; ende Hem ontsie al watter op den aerd-bodem woont.

9

☜Want so Hy spreeckt, so geschiedt het; so Hy gebiedt, so staet het daer☞.

10

De HEERE maeckt te niete der Heydenen raet, ⁺ ende wendet de gedachten der volckeren.

+ Ies. 19,3.

11

Maer de raet des HEEREN blijft eeuwighlijck; ⁺ sijns herten gedachten voort ende voort.

+ Prov. 19,21. cap. 21,30. Ies. 46,10.

12

Wel den volcke, ⁺ diens de HEERE een Godt is! het volck, dat Hy ten erve verkoren heeft.

+ Psal. 65,5. ende 144,15.

13

De HEERE schouwt van den Hemel, ende siet aller Menschen kinderen:

14

Van sijnen vasten Throon siet Hy op alle, die op Aerden woonen:

15

Hy ^a buygt hen allen het herte; Hy merckt op alle hare wercken.

a Buygt) dat is, Wat sy gedencken, dat buygt ende wendt Hy, hoe Hy wil.

16

Eenen Koninck en helpt niet sijne groote macht; een Reuse en wort niet gereddet door sijne groote kracht.

17

Peerden en helpen oock niet; ende hare groote sterckte en reddet niet.

[fol. 235r]

18

Siet, des HEEREN ooge siet op de gene, ⁺ die Hem vreesen, die op sijne goetheyt hopen:

+ Iob 36,7. Psal. 34,16. 1 Pet. 3,12.

19

Dat Hy hare ziele redde van den doot, ende voedese in den dieren tijt.

20

Onse ziele wacht op de HEERE; Hy is onse Hulpe ende Schilt.

21

Want onse herte verheugt hem sijner, ende wy betrouwen op sijnen heyligen Naem.

III.22

UWe goetheyt, HEERE, zy over ons; gelijck als wy op u hopen.