Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft twee deelen: I. Stelt Iob tegen sijnen voor-gaenden wel-stant sijne tegenwoordige uyterlijcke ellendigheyt. II. Klaegt hy over sijne sware aen-vechtingen. | |
I.1MAer nu belacchen my, die jonger zijn dan ick; der welcker vaderen ick veracht hadde, te stellen onder mijne schaep-honden. | |
2Der welcker vermogen ick voor niets hieldt; die ten ouderdom niet komen en konden. | |
3Die van honger ende kommer eensaem vloden in de woestijne, onlangs verdorven ende ellendigh geworden. | |
4Die daer netelen uyt-pluckten ront-om de bosschen; ende jenever-wortel was hare spijse. | |
5Ende als sy die uyt-trocken, juychten sy daer over, als eenen dief. | |
6Aen de grouwsame beken woonden sy; in de holen der Aerden ende der steen-kloven | |
7Tusschen de bosschen riepen sy, ende onder de distelen vergaderden sy. | |
8De kinderen der loose ende verachtte lieden, die de geringste in den lande waren. | |
10Sy hebben eenen grouwel aen my, Ga naar margenoot+ ende maken sich verre van my; ende en ontsien niet voor mijn aen-gesichte te spouwen. | |
11Ga naar margenoota Sy hebben mijne zeelen uyt-gespannen, ende my te niete gemaeckt, ende het mijne Ga naar margenootb af-getoomt. | |
12Ter rechter hant daer ick groende, hebben sy hen tegen my gesett, ende hebben mijnen voet uyt-gestooten; ende hebben over my eenen wegh gemaeckt, om my te verderven. | |
13Sy hebben mijne paden gebroken; het was hen so licht my te beschadigen, dat sy geene hulpe daer-toe en behoefden. | |
14Sy sijn hier in gekomen als door eene wijde scheure, ende zijn sonder ordre aen-gevallen. | |
15Verschrickinge heeft sich tegen my gekeert; ende heeft vervolgt als de wint mijne heerlijckheyt, ende als een loopende wolcke mijnen geluck-saligen staet. | |
16Maer nu giet haer mijne ziele over my uyt; ende den ellendigen tijt heeft my aen-gegrepen. | |
17Des nachts wort mijn gebeente over-al door-boort; ende die my jagen, en leggen sich niet slapen. | |
18Door de menighte der kracht worde ick anders ende anders Ga naar margenootc gekleedt; ende men gordt my daer-mede, als met het hol mijns rocx. | |
19Men heeft my in den dreck getreden, ende gelijck geacht den stof ende der assche. | |
[Folio 224v]
| |
II.20SChreye ick tot u, so en antwoordt Ghy my niet; trede ick voort, so en acht Ghy niet op my. | |
21Ghy zijt my verandert in eenen grouwsamen; ende bewijst uwe gramschap aen my, met de sterckte uwer hant. | |
22Ghy heft my op, ende laet my op den wint varen; ende versmelt my krachtelijck. | |
23Want ick weet, Ghy sult my den doot over-leveren; Ga naar margenoot+ daer is het bestemde huys aller Levendigen. | |
24Nochtans en sal Hy de hant niet uyt-strecken Ga naar margenootd in ’t been-huys, ende sy en sullen niet schreyen van sijn verderf. | |
26Ick verwachtede het goede, ende het quade komt; ick hoopte op het licht, ende de duysternisse komt. | |
27Mijne ingewanden sieden, ende en houden niet op; my heeft over-vallen d’ellendige tijt. | |
28Ick gae swart daer henen, ende my en beschijnt nochtans geene Sonne; ick stae op in de Gemeynte, ende schreeuwe. | |
30Mijn huyt over my is swart geworden, Ga naar margenoot+ ende mijne gebeenten zijn verdorret van hitte. | |
31Mijne harpe is eene klage geworden; ende mijne fluyte een weenen. |
|