Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)–Iob vervolgt sijn reden in twee deelen. I. Verdedigt hy sijne onschult. II. Bewijst hy, dat Godt oock somtijts de Vromen met plagen besoecke. | |
I.1ENde Iob ginck voort, ende hief sijne spreucken op, ende seyde: | |
2Soo waerachtigh als Godt leeft! (die my mijn recht niet gaen en laet; ende de Almachtige, die mijne ziele bedroeft:) | |
3Soo lange als mijnen adem in my is, ende het snuyven van Godt in mijne neuse is! | |
4Mijne lippen en sullen niet onrechts spreken, ende mijne tonge en sal geen bedrogh seggen. | |
5’t Zy verre van my, dat ick u-lieden recht geve! tot dat mijn eynde komt, en wil ick niet wijcken van mijne vromigheyt. | |
6Van mijne gerechtigheyt, die ick hebbe, en wil ick niet af-laten; mijne con- | |
[Folio 223v]
| |
scientie en knaegt my niet mijnes gantschen levens halven. | |
7Maer mijn vyant sal een godt-loose bevonden worden; ende die hem tegen my op-maeckt, een ongerechtige. | |
8Want wat is de hope des Ga naar margenoota huychelaers, dat Ga naar margenoot* hy soo gierigh is; ende Godt doch sijne ziele wegh ruckt? | |
10Hoe kan hy aen den Almachtigen lust hebben, ende Godt ’t eeniger tijt aen-roepen? | |
II.11ICk wil u leeren van de hant Godts; ende wat by den Almachtigen geldt, en wil ick niet verhelen. | |
12Siet, ghy houdet u alle voor kloeck: waerom geeft ghy dan sulcke onnutte dingen voor? | |
13Dat is de loon eens godt-loosen Menschen by Godt, Ga naar margenoot+ ende het erve der Tyrannen, dat sy van den Almachtigen nemen sullen. | |
14Indien hy sal vele kinderen hebben, Ga naar margenoot+ so sullen sy des sweerts zijn: ende sijne nae-komelingen en sullen van broot niet sadt worden. | |
15Sijne over-geblevene sullen in den doot begraven worden; Ga naar margenoot+ ende sijne weduwen en sullen niet Ga naar margenootb weenen. | |
16Als hy gelt t’ samen brengt, gelijck aerde; ende vergadert kleederen, gelijck leem: | |
17So sal hyse wel bereyden; Ga naar margenoot+ maer de Rechtveerdige salse aen-trecken, ende de onschuldige sal het gelt uyt-deelen; | |
18Hy bouwt sijn huys als eene spinne; ende als een hoeder eene schuyl-hutte maeckt. | |
19De rijcke, Ga naar margenoot+ als hy sich neder-legt, en sal hy ’t niet mede rapen: hy sal sijne oogen op-doen, ende daer en sal niets zijn? | |
20Verschrickinge sal hem over-vallen, Ga naar margenoot+ als water; ’s nachts sal hem het onweder wegh nemen. | |
21De Ooste-wint sal hem wegh-voeren, dat hy daer henen vaert: ende onstuymigheyt sal hem van sijne plaetse drijven. | |
22Hy sal sulcx over hem brengen, ende en sal hem niet verschoonen: alles sal hem uyt sijne handen ontvlieden. | |
23Men sal over hem met de handen klappen; ende over hem tsissen, daer hy geweest is. |
|