Lutherse Bijbel (1648)

Het xxvij. Capittel.

Iob vervolgt sijn reden in twee deelen. I. Verdedigt hy sijne onschult. II. Bewijst hy, dat Godt oock somtijts de Vromen met plagen besoecke.

I.1

ENde Iob ginck voort, ende hief sijne spreucken op, ende seyde:

2

Soo waerachtigh als Godt leeft! (die my mijn recht niet gaen en laet; ende de Almachtige, die mijne ziele bedroeft:)

3

Soo lange als mijnen adem in my is, ende het snuyven van Godt in mijne neuse is!

4

Mijne lippen en sullen niet onrechts spreken, ende mijne tonge en sal geen bedrogh seggen.

5

’t Zy verre van my, dat ick u-lieden recht geve! tot dat mijn eynde komt, en wil ick niet wijcken van mijne vromigheyt.

6

Van mijne gerechtigheyt, die ick hebbe, en wil ick niet af-laten; mijne con-

[fol. 223v]

scientie en knaegt my niet mijnes gantschen levens halven.

7

Maer mijn vyant sal een godt-loose bevonden worden; ende die hem tegen my op-maeckt, een ongerechtige.

8

Want wat is de hope des ^a huychelaers, dat ^* hy soo gierigh is; ende Godt doch sijne ziele wegh ruckt?

a Huychelaers heeten in dit Boeck over al valsche Menschen: gelijck sy alle zijn voor Godt sonder geloove.

* Matth. 16,26. Luc. 12,20.

9

⁺ Meynt ghy, dat Godt sijn roepen hooren sal, als de angst over hem komt?

+ Psal. 18,42. Prov. 28,9. Ies. 1,15. Ier. 14,12. Ezech. 8,18. Mich. 3,4. Ioh. 9,31. Iac. 4,3.

10

Hoe kan hy aen den Almachtigen lust hebben, ende Godt ’t eeniger tijt aen-roepen?

II.11

ICk wil u leeren van de hant Godts; ende wat by den Almachtigen geldt, en wil ick niet verhelen.

12

Siet, ghy houdet u alle voor kloeck: waerom geeft ghy dan sulcke onnutte dingen voor?

13

Dat is de loon eens godt-loosen Menschen by Godt, ⁺ ende het erve der Tyrannen, dat sy van den Almachtigen nemen sullen.

+ Iob 20,29.

14

Indien hy sal vele kinderen hebben, ⁺ so sullen sy des sweerts zijn: ende sijne nae-komelingen en sullen van broot niet sadt worden.

+ Deut. 28,41. Hos. 9,13.

15

Sijne over-geblevene sullen in den doot begraven worden; ⁺ ende sijne weduwen en sullen niet ^b weenen.

+ Psal. 78,64.

b Sy sullen blijde worden, dat hy doot is.

16

Als hy gelt t’ samen brengt, gelijck aerde; ende vergadert kleederen, gelijck leem:

17

So sal hyse wel bereyden; ⁺ maer de Rechtveerdige salse aen-trecken, ende de onschuldige sal het gelt uyt-deelen;

+ Prov. 13,22. cap. 28,8. Eccles. 2,26.

18

Hy bouwt sijn huys als eene spinne; ende als een hoeder eene schuyl-hutte maeckt.

19

De rijcke, ⁺ als hy sich neder-legt, en sal hy ’t niet mede rapen: hy sal sijne oogen op-doen, ende daer en sal niets zijn?

+ 1 Tim. 6,7.

20

Verschrickinge sal hem over-vallen, ⁺ als water; ’s nachts sal hem het onweder wegh nemen.

+ Iob 15,21. cap. 18,11.

21

De Ooste-wint sal hem wegh-voeren, dat hy daer henen vaert: ende onstuymigheyt sal hem van sijne plaetse drijven.

22

Hy sal sulcx over hem brengen, ende en sal hem niet verschoonen: alles sal hem uyt sijne handen ontvlieden.

23

Men sal over hem met de handen klappen; ende over hem tsissen, daer hy geweest is.