Lutherse Bijbel (1648)

Het xxij. Capittel.

Begrijpt de reden van Eliphas in drie deelen: I. So verwijt hy hem, dat hy sich tevergeefs uyt het getal der godt-loosen uyt-sluyte. II. Bewijst hy Iobs godt-loosheyt. III. Vermaent hy hem tot boete.

I.1

DOe antwoordde Eliphas van Theman, ende sprack:

2

Wat behoeft Godt eenen stercken, ende wat is Hem een kloecke nut?

3

Meynt ghy, dat ’et den Almachtigen behaegt, dat ghy u so vroom maeckt? ofte wat helpt ’et Hem, of ghy al schoon uwe wegen onstraffelijck acht?

4

Meynt ghy, dat Hy sich voor u sal vreesen, om u te bestraffen, ende met u voor ’t gericht te treden?

II.5

JA, uwe boosheyt is te groot, ende uwer misdaden en is geen eynde.

6

Misschien hebt ghy uwen broeder een pant af-genomen sonder oorsake; ghy hebt den naeckten de kleederen uyt-getogen.

7

Ghy en hebt den moeden geen water te drincken gegeven, ende hebt den hongerigen uw’ broot ontseyt.

8

Ghy hebt gewelt in den lande geoeffent, ende prachtigh daer in geseten.

9

De weduwen hebt ghy ledigh laten gaen, ende de armen der weesen gebroken.

10

Daerom zijt ghy met stricken om-cingelt, ende vreese heeft u schielijck verschrickt.

11

En soudt ghy dan de ^a duysternisse

a Duysternisse heet droeffenisse ende ongeluck: daer en tegen licht heet geluck ende heyl.

[fol. 222v]

niet sien; ende de water-vloet u niet bedecken?

12

Siet, Godt is hoogh daer boven in den Hemel; ende siet de sterren daer boven in de hooghte.

13

Ende ghy segt: wat weet ’er Godt van? soude Hy ’t gene, dat in ’t doncker is, oordeelen konnen?

14

De wolcken zijn sijn voor-decksel, ende Hy en siet niet; ende Hy wandelt in den om-ganck des Hemels.

15

Wilt ghy der werelt loop achten, daer de ongerechtige in gegaen hebben?

16

Die vergaen zijn, eer dan het tijt was; ende het water heeft haren gront wegh-gespoelt.

17

Die tot Godt senden: ⁺ Wijckt van ons; wat soude de Almachtige hen doen konnen?

+ Job 21,14.

18

Daer Hy nochtans haer huys met goederen vervult: maer der godt-loosen meyninge zy verre van my!

19

De rechtveerdige sullen ’t sien, ⁺ ende hen verblijden; ende de onschuldige salse bespotten.

+ Psal. 107,42.

20

Wat geldt ’et, haer wesen sal verdwijnen; ende haer over-blijfsel het vyer verteeren.

III.21

SO verdraegt u nu met Hem, ende hebt vrede; daer uyt sal u [veel] goets komen.

22

Hoort de Wet uyt sijnen monde, ende vatt sijne redenen in uw’ herte:

23

Indien ghy u bekeert tot den Almachtigen, ⁺ so sult ghy gebouwt worden: [ende als] ghy het onrecht verre van uwe hutten doet;

+ Iob 8.5, 6.

24

So sult ghy voor aerde gout geven, ende voor de rotsen goudene beken.

25

Ende de Almachtige sal uw’ gout zijn; ende silver sal u toe-gehoopt worden.

26

Dan sult ghy uwen lust hebben aen den Almachtigen, ende uw’ aengesichte tot Godt op-heffen.

27

So sult ghy hem bidden, ende Hy sal u hooren; ende sult uwe gelofte betalen.

28

Wat ghy sult voor-nemen, dat sal Hy laten gelucken; ende het licht sal op uwen wegh schijnen.

29

Want die hen verootmoedigen, ⁺ die verhoogt Hy: ende wie sijne oogen neder-slaet, die wort genesen.

+ Prov. 29,23. Luc. 18.13, 14.

30

Ende de onschuldige sal geredt worden; maer hy wort geredt om sijner handen reynigheyt wille.