Lutherse Bijbel (1648)

Het xviij. Capittel.

Begrijpt de reden van Bildad in drie deelen: I. Berispt hy Iob van hoovaerdye ende boosheyt. II. Veracht hy den Iob. III. Brengt by een schijn-bewijs van Iobs godt-loosheyt.

I.1

DOe antwoordde Bildad van Suah, ende sprack:

2

Wanneer wilt ghy der redenen een eynde maken? mercket doch; daer nae willen wy spreken.

3

Waerom worden wy geachtet als vee, ende zijn soo onreyn voor uwe oogen?

II.4

WIlt ghy van boosheyt bersten? meynt ghy, dat om uwent wille de Aerde verlaten worde, ende de rotse van hare plaetse ^a verset worde.

a Verset) dat is, Godt en sal ’t met u niet anders maken, dan met alle d’ andere, ende sijne wijse niet laten om uwent wille.

III.5

OOck sal het licht der godtloosen uyt-gebluscht worden, ende de voncke sijnes vyers en sal niet lichten.

6

Het licht sal duyster worden in sijne hutte, ende sijne lampe over hem uyt-gebluscht worden.

7

De toe-gangen sijner have sullen smal worden, ende sijn aen-slagh sal hem vellen.

8

Want hy is met sijne voeten in den strick gebracht, ende wandelt in’t net.

9

De strick sal sijne verssenen houden, ende de dorstige sullen hem grijpen.

10

Sijn strick is geleyt in de aerde, ende sijne valle op sijnen ganck.

11

Al om ende om sal hem schielijcke vreese verschricken; dat hy niet en weet, waer hy uyt sal.

12

Honger sal sijne have zijn; ende ongeluck sal hem bereydt zijn, ende aen-hangen.

13

De sterckte sijner huyt sal verteert worden, ende sijne sterckte sal verteeren ^b de Vorst des doots.

b Vorst) dat is, de macht ende gewelt des doots. Alsoo oock de Koninck der verschrickinge is, het gewelt der verschrickinge, dat hy moet onderliggen, ende niet ontvlieden en kan.

14

Sijne hope sal uyt sijne hutte uyt-geroeyt worden; ende sy sullen hem drijven tot den Koninck der verschrickinge.

15

In sijne hutte en sal niets blijven; over sijne hutte sal swevel gestroyt worden.

16

Van onder sullen sijne ^c wortelen verdorren, ende van boven sal sijn oogst af-gesneden worden.

c Wortelen) Wortel heet hy, al wat in de aerde geplant is; Oogst, al wat boven uyt-wast, ’t zy koorn, olye, wijn, etc.

17

Sijne gedachtenisse sal vergaen in den lande, ende hy en sal geenen naem hebben op de strate.

18

Hy sal van het licht in de duysternisse gedreven worden, ende van den aerdbodem verstooten worden.

19

Hy en sal geene kinderen hebben, ende geene neven onder sijn volck; niemant en sal hem over-blijven in sijne goederen.

20

Die nae hem komen, sullen hen over sijnen dagh ontsetten; ende die voor hem zijn, sal eene vreese aen-komen.

21

Dat is de wooninge des onrechtveerdigen: ende dit is de stede des geenen, die Godt niet en acht.