Lutherse Bijbel (1648)

Het xvij. Capittel.

Iob vervolgt sijne klagte in twee deelen: I. So klaegt hy over sijne lichamelijcke noot, swackheyt ende verachtinge; met bygevoegden troost. II. Klaegt hy over de menigerley aen-vechtingen.

I.1

MYn adem is swack, ende mijne dagen zijn af-gekort; het graf is daer.

2

Niemant en is van my bedrogen; nochtans moet mijn ooge daerom blijven in bedroeffenisse.

3

Of Ghy al eenen borge voor my stellen wildet; wie wil voor my geloven?

4

Ghy hebt voor haer herte het verstant verborgen; daerom en sult Ghyse niet verhoogen.

5

Hy roemt wel sijnen vrienden den buyt; maer sijner kinderen oogen sullen versmachten.

[fol. 221r]

6

Hy heeft my tot een spreeck-woort onder de lieden geset; ⁺ ende ick moet een wonder onder hen zijn.

+ Iob 30,9.

7

Mijne gedaente is doncker geworden van treuren; ende alle mijne leden zijn als eene schaduwe.

8

Daer over sullen de Rechtveerdige droevigh uyt-sien, ende de onschuldige sullen sich setten tegen de huychelaers.

9

De Rechtveerdige sal sijnen wegh behouden; ende die van reyne handen sal sterck blijven.

10

Wel aen, ⁺ so keeret u alle herwaerts, ende komet; ick en sal doch geenen Wijsen onder u vinden.

+ Iob 6,29.

II.11

MYne dagen zijn vergaen, ⁺ mijne aen-slagen zijn verstroyt, die mijn herte beseten hebben:

+ Iob 7,6. cap. 9,25.

12

Ende hebben van den nacht dagh gemaeckt, ende van den dagh nacht.

13

Of ick al lange wachte, so is doch de helle mijn huys; ende in de duysternisse is mijn bedde gemaeckt.

14

De verrottinge heet ick mijnen vader; ende de wormen mijne moeder ende mijne suster.

15

Wat sal ick verwachten? ende wie achtet mijn hopen?

16

Onderwaerts in de helle sal het varen, ⁺ ende sal met my in het stof liggen.

+ Iob 3.17, 18, 19. cap. 30.23, 24.