Lutherse Bijbel (1648)

Het iij. Capittel.

Begrijpt de reden Iobs in drie deelen: I. So vervloeckt hy den dagh sijner geboorte. II. Wenscht nae sijne geboorte stracx gestorven te zijn. III. Wenscht met den eersten te sterven; ende dit al klagende, dat Godt de ellendige soo lange leven ende lijden laet.

I.1

DAer nae dede Iob sijnen mont op, ⁺ ende vervloeckte sijnen dagh, ende sprack:

+ Jer. 15,10. cap. 20,14.

2

De dagh moete verloren zijn, daerin ick geboren ben!

3

Ende de nacht, doe men seyde: Een knechtken is ontfangen.

4

Deselve dagh moete duyster zijn, ende Godt van boven en moete nae hem niet vragen; geen glans en moete over hem schijnen.

5

Duysternisse ende donckerheyt moeten hem overweldigen, ende dicke wolcken moeten over hem blijven, ende de damp by dage make hem afgrijselijck.

6

Eene donckerheyt moete dien nacht in-nemen, ende en moete sich onder de dagen des jaers niet verheugen, noch in’t getal der maenden komen.

7

Siet, die nacht moete eensaem zijn, ende geen juychen daer in zijn.

8

De vervloeckers des daegs moeten dien vervloecken, ende die daer bereydt zijn te verwecken den Leviathan.

[fol. 217r]

9

Hare sterren moeten duyster zijn in hare schemeringe: sy hope op ’t licht, ende ’t en kome niet; ende en moete niet sien de oogen-leden des dage-raets.

10

Om dat sy niet besloten en heeft de deure mijnes ^a lichaems, ende niet verborgen het ongeluck voor mijne oogen.

a Mijnes lichaems) Daer ick uyt geboren wiert, dat is, des moeders lichaem.

II.11

⁺ WAerom en ben ick niet gestor-ven van moeders lichaem aen? Waerom en ben ick niet om-gekomen, doe ick uyt het lichaem quam?

+ Job 10,18.

12

Waerom heeft men my op den schoot genomen? waerom ben ick met borsten gesoogt?

13

So lage ick doch nu, ende ware stille; sliep, ende hadde ruste,

14

Met de Koningen ende Raets-heeren op aerden, die het ^b woeste bouwen;

b Woeste) Die met bouwen om-gaen, daer te voren niets en staet.

15

Ofte met de Vorsten, die gout hebben, ende hare huysen vol silvers zijn:

16

Oft als een ontijdige geboorte verborgen, ende en ware niets; als de jonge kinderen, die het licht noyt gesien en hebben.

17

Aldaer moeten doch de godt-loosen op-houden met rasen: aldaer rusten doch, die veele moeyte gehadt hebben:

18

Daer hebben doch de gevangene vrede met malkanderen, ende en hooren de stemme der dringers niet.

19

Daer zijn beyde kleyn ende groot; de knecht, ende die van sijnen Heere vry gelaten is.

III.20

WAerom is het licht gegeven den katijvigen, ende het leven den bedroefden herten?

21

(Die den doot verwachten, ende hy en komt niet; ende en souden hem wel uyt het ^c verborgen graven.

c Verborgen) Dat is, uyt de aerde.

22

Die hen seer verblijden, ende zijn vrolijck, dat sy het graf verkrijgen.)

23

Ende den man, diens wegh verborgen is, ende Godt voor hem den selven ^d bedeckt?

d Bedeckt) Wat sal de gene leven, die voor angst niet en weet, waer uyt, waer henen, beter doot, etc.

24

Want als ick eten sal, moet ick suchten; ende mijn huylen valt daer uyt, als water.

25

Want wat ick gevreest hebbe, is over my gekomen; ende dat ick schroomde, heeft my getroffen.

26

En was ick niet geluck-saligh? en was ick niet fijn stille? en hadde ick niet goede ruste? ende daer komt sulcke onruste!