Lutherse Bijbel (1648)

Het vij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Esthers mael-tijt ende klachte in ’t gros. II. Hare sonderlinge klachte tegen Haman, waer-op des Konincx toorn gevolgt is. III. Haman wort aen eenen hoogen boom op-gehangen.

I.1

ENde doe de Koninck met Haman quam ter maeltijt, die de Koninginne Esther bereydt hadde;

2

So sprack de Koninck tot Esther des anderen daegs, doe hy wijn gedroncken hadde: Wat bidt ghy Koninginne Esther, dat men ’t u geve? ende wat begeert ghy? oock het halve Koninck-rijck, het sal geschieden.

3

Esther de Koninginne antwoordde, ende sprak: Indien ick genade voor u gevonden hebbe, ô Koninck! ende indien ’t den Koninck behaegt, so geeft my mijn leven, om mijner bede wille; ende mijn volck, om mijns begeerens wille.

4

Want wy zijn verkocht, ick ende

[fol. 214v]

mijn volck, dat wy verdelgt, gedoodt ende om-gebracht worden. Ende of Godt wilde! dat wy doch tot knechten ende dienst-maegden verkocht wierden; so wilde ick swijgen: so en soude de vyant doch den Koninck niet schaden.

II.5

DE Koninck Ahasveros sprack, ende seyde tot de Koninginne Esther: Wie is die? ofte waer is die, die sulcx in sijnen sin nemen derf, om alsoo te doen?

6

Esther sprack: De vyant ende weder-partijder is dese boose Haman. Maer Haman ontsettede hem voor den Koninck ende de Koninginne.

7

Ende de Koninck stond op van de maeltijt ende van den wijn, in sijne gramschap, ende ginck in den hof aen ’t huys: ende Haman stont op, ende badt de Koninginne Esther om sijn leven; want hy sagh, dat hem nu al een ongeluck van den Koninck bereydt was.

8

Ende doe de Koninck weder uyt den hof aen ’t huys in de sale, daer men geseten hadde, quam; so lagh Haman aen de banck, daer Esther op sat. Doe sprack de Koninck: Wil hy oock de Koninginne verworgen by my in ’t huys? doe dat woort uyt des Konincx mont ginck, so bedeckten sy Haman het aen-gesicht.

III.9

ENde Harbona, een van de Kamerlingen, voor den Koninck, sprack: Siet. daer staet een boom in den huyse Hamans, vijftigh ellen hoogh, dien hy Mardachai gemaeckt heeft, die goet voor den Koninck gesproken heeft. De Koninck sprack: Laet hem daer aen hangen.

10

Alsoo hingh men Haman aen den boom, dien hy Mardachai gemaeckt hadde: doe leyde hem des Konincx toorn.