Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Esther noodigt den Koninck ende Haman ter maeltijt. II. Sy noodigt beyde ten tweeden-mael. III. Hamans toorn ende raetslagh tegen Mardachai.

I.1

ENde op den derden dagh trock haer Esther Konincklijck aen, ende tradt binnen in den hof aen ’t huys des Konincx tegen over het huys des Konincx: ende de Koninck sat op sijnen Konincklijcken stoel, in ’t Konincklijcke huys, tegen over de deure des huyses.

2

Ende doe de Koninck sagh Esther de Koninginne staen in den hof, vondt sy genade voor sijne oogen; ende de Koninck reyckte den gouden scepter in sijne hant tegen Esther uyt: die tradt Esther toe, ende roerde de spitse des scepters aen.

3

Doe sprack de Koninck tot haer: Wat is u Esther Koninginne? ende wat begeert ghy? oock de helft des Koninck-rijcx sal u gegeven worden.

4

Esther sprack: Indien ’t den Koninck behaegt, so kome de Koninck ende Haman heden ter maeltijt, die ick bereydt hebbe.

5

De Koninck sprack: Haestet u, dat Haman doe wat Esther geseyt heeft.

II.

DOe nu de Koninck ende Haman ter maeltijt quamen, die Esther bereydt hadde;

6

So sprack de Koninck tot Esther, doe hy wijn gedroncken hadde: Wat bidt ghy Esther? het sal u gegeven worden: ende wat begeert ghy? oock de helft des Koninck-rijcx, het sal geschieden.

7

Doe antwoordde Esther, ende sprack: Mijne bede ende begeerte is;

8

Indien ick genade gevonden hebbe voor den Koninck, ende so ’t den Koninck behaegt, my te geven mijne bede, ende te doen mijne begeerte; so kome de Koninck ende Haman ter maeltijt, die ick voor hen bereyden wil: so wil ick

[fol. 214r]

morgen doen, wat de Koninck geseyt heeft.

III.9

DOe ginck Haman op dien dagh uyt, vrolijck ende goets moets: ende doe hy sagh Mardachai in de poorte des Konincx, dat hy niet op en stont, noch sich voor hem en beweegde, so wiert hy vol toorns over Mardachai.

10

Maer hy onthieldt hem: ende doe hy t’huys quam, so sondt hy henen, ende liet halen sijne vrienden, ende sijn wijf Seres.

11

Ende hy vertelde hen de heerlijckheyt sijns rijckdoms, ende de menighte sijner kinderen, ende alles, doe hem de Koninck soo groot gemaeckt hadde, ende dat hy boven de Vorsten ende knechten des Konincx verheven ware.

12

Oock sprack Haman: Ende de Koninginne Esther en heeft niemant laten komen met den Koninck ter maeltijt, die sy bereydt heeft, dan my; ende ick ben oock morgen tot haer genoodt met den Koninck.

13

Doch in allen desen en hebb’ ick geen genoegen, so lange als ick den Iode Mardachai in des Konincx poorte sie sitten.

14

Doe sprack sijn wijf Seres tot hem, ende alle sijne vrienden: Men make eenen boom vijftigh ellen hoogh; ende segge morgen den Koninck, Dat men Mardachai daer aen hange, so komt ghy met den Koninck vrolijck ter maeltijt. Dat behaegde Haman wel, ende liet eenen boom bereyden.