Lutherse Bijbel (1648)

Het Boeck ESTHER

Kan, achter-volgens de voor-naemste persoonen, in drie Hooft-stucken gedeelt worden:
I. Wat voornamelijck met Ahasvero ende Vasthi geschiedt zy.
II. Wat Esther weder-varen zy.
III. Wat te gelijck met Mardachai ende Esther geschiedt zy.

Het eerste Capittel.

Heeft drie deelen: I. Ahasveri groote mael-tijt. II. Der Koninginne Vasthi hoogh-moet. III. Het oordeel over Vasthi, ’t welck oock wort vol-trocken.

I.1

TEn tijden Ahasveros, die daer Koninck was van Indien tot aen Mooren-lant toe, over hondert ende seven-en-twintigh landen.

2

Ende doe hy op sijnen Konincklijcken stoel sat op de burgt Susan,

3

In ’t derde jaer sijns Koninck-rijcx, maeckte hy by hem eene maeltijt allen sijnen Vorsten ende knechten; namelijck den Geweldigen in Persen ende Meden, den Lant-voogden ende Oversten in sijne landen:

4

Dat hy sien liete den heerlijcken rijckdom sijns Koninck-rijcx, ende de kostelijcke heerlijckheyt sijner Majesteyt, vele dagen lanck, namelijck hondert ende tachtentigh dagen.

5

Ende doe die dagen uyt waren, maeckte de Koninck eene maeltijt al den volcke, dat op de burgt Susan was, beyde groot ende kleyn, seven dagen lanck in den voor-hof des hofs aen’t huys des Konincx.

6

Daer hingen witte, roode ende geele lakens, met lijnen ende scharlaken zeelen gevattet in silvere ringen, op marmere pijlaren: de bancken waren goudene ende silvere, op plaveysel van groene, witte, geele ende swarte marmer-steenen gemaeckt.

7

Ende den dranck droegh men in goudene vaten, ende altoos andere ende andere vaten, ende Konincklijcken wijn in menigte, als dan de Koninck vermocht.

8

Ende men settede niemant wat hy drincken soude: want de Koninck hadde allen Voorstanders in sijnen huyse bevolen, Dat een yegelijck soude doen, alsoo’t hem beliefde.

II.9

ENde de Koninginne Vasthi maeckte oock eene mael-tijt voor de wijven, in den Konincklijcken huyse des Konincx Ahasveros.

10

Ende op den sevenden dagh, doe de Koninck goets moets was van den wijn, hiet hy Mehuman, Bistha, Harbona, Bigtha, Abagtha, Sethar ende Charcas de seven Kamerlingen, die voor den Koninck Ahasveros dienden:

11

Dat sy de Koninginne Vasti souden halen voor den Koninck, met de Konincklijcke kroone; dat hy den volckeren ende Vorsten hare schoonheyt soude toonen: want sy was schoon.

12

Maer de Koninginne Vasthi en wilde niet komen, nae ’t woort des Konincx door sijne Kamerlingen: doe wiert de Koninck seer toornigh, ende sijne gramschap ontstack in hem.

[fol. 212v]

III.13

ENde de Koninck sprack tot de Wijsen, die hen op lants zeden verstonden (want des Konincx saken moesten geschieden voor alle verstandige op recht ende handel.)

14

De naeste nu by hem waren, Charsena, Sethar, Admatha, Tharsis, Meres, Marsena, ende Memuchan, de seven Vorsten der Persen ende Meden, die het aengesicht des Konincx sagen, ende saten boven aen in ’t Koninck-rijck.

15

Wat men voor een recht aen de Koninginne Vasthi doen soude: om dat sy niet gedaen en hadde nae ’t woort des Konincx door sijne Kamerlingen.

16

Doe sprack Memuchan voor den Koninck ende de Vorsten: De Koninginne Vasthi en heeft niet alleen aen den Koninck qualijck gedaen; maer oock aen alle Vorsten, ende aen alle volckeren, in alle landen des Konincx Ahasveros.

17

Want sodanige daet der Koninginne sal uyt-komen tot alle wijven, dat sy hare mannen verachten voor hare oogen, ende sullen seggen: De Koninck Ahasveros hiet de Koninginne Vasthi voor hem komen; maer sy en wilde niet.

18

So sullen nu de Vorstinnen in Persen ende Meden oock alsoo seggen tot alle Vorsten des Konincx, als sy sodanige daet der Koninginne hooren; soo sal hem verachtens ende toorns genoegh verheffen.

19

Indien ’t den Koninck behaegt, so late men een Konincklijck gebodt van hem uyt-gaen, ende schrijven nae der Persen ende Meden wet, dewelcke men niet en derf over-treden: Dat Vasthi niet meer voor den Koninck Ahasveros en kome: ende de Koninck geve haer Koninck-rijck aen hare naeste, die beter is dan sy.

20

Ende dat dese brief des Konincx, die gemaeckt wort, in sijn gantsch Rijck (’t welck groot is) luydbaer worde: Dat alle wijven hare mannen in eeren houden, beyde onder groote ende kleyne.

21

Dat behaegde den Koninck ende Vorsten: ende de Koninck dede nae het woort Memuchans.

22

Doe wierden brieven uyt-gesonden in alle landen des Konincx, in een yegelijck lant nae sijne schrift, ende tot een yegelijck volck nae sijne tale: Dat een yegelijck man de Over-heere in sijn huys zy. Ende liet spreken nae de tale sijnes volcx.