Lutherse Bijbel (1648)

Het x. Capittel.

Heeft twee deelen: I. De namen der bondt-genoten. II. Artijkelen des verbondts.

I.1

DE versegelaers nu waren: Nehemia Hathirsatha, de soon Hachalja, ende Zidekia,

2

Seraja, Asarja, Ieremia,

3

Passur, Amarja, Malchia,

4

Hattus, Sebanja, Malluch,

5

Harim, Meremoth, Obadja.

6

Daniël, Ginthon, Baruch,

7

Mesullam, Abia, Mejamin,

8

Maasja, Bilgai, ende Semaja; dat waren de Priesters.

9

Maer de Leviten waren: Iesua de soon Asanja, Binnui, onder de kinderen Henadads, Kadmiël.

10

Ende hare broeders: Sebanja, Hodia, Klita, Plaja, Hanan,

11

Micha, Rehob, Hasabja,

12

Sachur, Serebja, Sebanja,

13

Hodia, Bani, ende Beninu.

14

De hoofden in den volcke waren: Pareos, Pahath-Moab, Elam, Sathu, Bani,

15

Buni, Asgad, Bebai,

16

Adonia, Bigvai, Adin,

17

Ater, Hiskia, Assur,

18

Hodia, Hasum, Bezai,

19

Hariph, Anathoth, Nebai,

20

Magpias, Mesullam, Hesir,

21

Mesesabeël, Zadok, Iaddua,

22

Platja, Hanan, Anaja,

23

Hosea, Hananja, Hasub,

24

Halohes, Pilha, Sobek,

25

Rehum, Hasabna, Maëseja,

26

Ahia, Hanan, Anan,

27

Malluch, Harim ende Baëna.

28

Ende het ander volck, ⁺ de Priesters, Leviten, Poortiers, Sangers, Nethinim, ende alle die hen van de volckeren in de landen af-gesondert hadden tot de Wet Godts; t’samen met hare wijven, sonen ende dochteren, alle die ’t verstaen konden:

+ Esr. 2,43. cap. 8,20. Neh 3,26. cap. 7,46.

29

Ende hare machtige namen ’t aen voor hare broeders.

II.

ENde sy quamen dat sy swoeren, ende hen met eenen eede verplichteden, om te wandelen in de Wet Godts, die door Mose den Knecht Godts gegeven is; dat sy houden ende doen wilden nae alle geboden, rechten ende zeden des HEEREN onses Heerschers.

30

Ende dat wy den volckeren in den lande onse dochters niet en geven, ⁺ noch hare dochters onsen sonen nemen wilden.

+ Exod. 34,16. Deut. 7,3.

31

Oock wanneer de volckeren in den lande op den Sabbath-dagh waren ende allerley victalie brengen te verkoopen, dat wy’t niet van hen nemen en wilden op den Sabbath ende heylighe daghen: ⁺ ende dat wy het sevende jaer van allerhande beswaringe vry laten wilden.

+ Exod. 23,10. Lev. 25,4. Deut. 15.1, 2.

32

Ende wy leyden een gebodt op ons, dat wy jaerlijcx een derden-deel des Sikels geven souden ten dienste in den Huyse onses Godts.

33

Namelijck, tot de toon-brooden, ⁺ tot het dagelijcx spijs-offer, tot het dagelijcx brand-offer der Sabbathen, der Nieuw-maenden ende Feest-dagen, ende tot de geheyligde dingen, ende tot de sond-offeren; op dat Israël versoent worde: ende tot allen wercke in den Huyse onses Godts.

+ Exod. 25,30. Num. 28.3, 5, 6, 9, 11.

34

Ende wy wierpen het lot onder de Priesteren, Leviten, ende het volck, over het offer des houts, dat men ten Huyse onses Godts jaerlijcx brengen soude, nae de huysen onser vaderen, op bestemde tijden; om te branden op den Altaer des HEEREN onses Godts, gelijck het in de Wet geschreven staet:

35

Ende jaerlijcx te brengen de eerstelingen onses lants, ⁺ ende de eerstelingen aller vruchten op alle boomen, ten Huyse des HEEREN:

+ Exod. 23,19. Lev. 19,23.

36

Ende de eerstelingen onser sonen, ⁺ ende onses vees, gelijck ’t in de Wet geschreven staet; ende de eerstelingen onser runderen ende onser schapen: dat wy dat alles ten Huyse onses Godts brengen souden den Priesteren, die in den Huyse onses Godts dienen.

+ Exod. 13,2. Lev. 27,26. Num. 3,13. cap. 8,17. Deut. 18,4.

37

Oock souden wy brengen de eerstelingen onses deegs ende onser heffingen, ⁺ ende de vruchten van allerley boomen, most ende olye, den Priesteren, in de kassen aen ’t Huys onses Godts; ende de tienden onses lants den Leviten, dat de Leviten de tienden souden hebben in alle steden onses Acker-wercx. ⁺

+ Lev. 23,17. Num. 15.19, 20. cap. 18,12. Deut. 18,4.

+ Num. 18,21, etc.

38

Ende de Priester, de soon Aarons, sal met de Leviten oock aen de tienden der Leviten hebben; dat de Leviten de tienden harer tienden op-brengen ten Huyse onses Godts, in de kassen in ’t Schat-huys.

39

Want de kinderen Israëls, ende de kinderen Levi, sullen de heffinge van koorn, most ende olye in die kassen op-brengen; aldaer zijn de vaten des Heylighdoms, ende de Priesters die daer dienen, ende de Poortiers ende Sangers: dat wy het Huys onses Godts niet en verlaten.