Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Het Wet-boeck wort den volcke voor-gelesen. II. Nehemia ende Esra troosten de Leviten, ende het volck. III. Het Loof-hutten-feest wort gehouden.

I.1

DOe nu de sevende maent aen-quam, ende de kinderen Israëls in hare steden waren, so vergaderde sich het gantsche volck als een eenigh man, op de brede strate, voor de Water-poorte; ende spraken tot Esra den Schrift-geleerden, ⁺ dat hy het Wet-boeck Mose soude halen, dat de HEERE Israël geboden heeft.

+ Deut. 31,10.

2

Ende Esra de Priester bracht de Wet voor de Gemeynte, beyde mannen ende vrouwen; ende alle die ’t verstaen konden, op den eersten dagh der sevender maent.

3

Ende las daer in op de breede strate, die voor de Water-poorte is, van den lichten morgen aen tot op den middagh, voor mannen ende vrouwen, ende wie ’t verstaen konde: ende des gantschen volcx ooren waren tot het Wet-boeck gekeert.

4

Ende Esra de Schrift-geleerde stont op eenen hoogen houten stoel, dien sy gemaeckt hadden om te prediken: ende neffens hem stont Mathithia, Sema, Anaja, Uria, Hilkia, ende Maëseja, aen sijne rechter-hant; maer tot sijne slincker-hant, Pedaja, Misaël, Malchia, Hasum, Hasbadana, Sacharja, ende Mesullam.

[fol. 209r]

5

Ende Esra dede het Boeck open voor het gantsche volck; want hy stack uyt boven alle het volck: ende doe hy ’t open dede, stont alle het volck.

6

Ende Esra loofde den HEERE, den grooten Godt; ende alle het volck antwoordde, Amen, Amen! met hare handen om hoogh, ende neygden hen, ende aen-baden den HEERE, met het aen-gesicht ter aerden.

7

Ende Iesua, Bani, Serebja, Iamin, Akub, Sabthai, Hodaja, Maëseja, Klita, Asarja, Iosabad, Hanan, Plaja, ende de Leviten, maeckten dat het volck op de Wet merckte; ende het volck stont op sijne stede.

8

Ende sy lasen in’t Wet-boeck Godts klaerlijck ende verstandelijck, dat men ’t verstont doe men ’t las.

II.9

ENde Nehemia (die daer is Hathirsatha) ende Esra de Priester de Schrift-geleerde, ende de Leviten, die het volck deden op-mercken, spraken tot alle het volck: Dese dagh is heyligh den HEERE uwen Godt; [daerom] en zijt niet treurigh, ende en weent niet. Want alle het volck weende, doe sy de woorden des Wets hoorden.

10

Daerom sprack hy tot hen: Gaet henen, ende etet het vette, ende drincket het soete, ende sendet den genen oock deelen, die niets voor hen bereydt en hebben: want dese dagh is heyligh onsen Heere, daerom en bekommert u niet; want de vreugde aen den HEERE is uwe sterckte.

11

Ende de Leviten stilden alle het volck, seggende: Zijt stille! want dese dagh is heyligh; daerom en bekommert u niet.

12

Ende alle het volck ginck henen, dattet soude eten, drincken, ende deelen senden, ende groote vreugde maken: want sy hadden de woorden verstaen, die men hen hadde bekent gemaeckt.

III.13

ENde ’s anderen daegs vergaderden hen de overste vaderen onder ’t gantsche volck, ende de Priesters ende Leviten, tot Esra den Schrift-geleerden, dat hy hen de woorden des Wets soude onder-richten.

14

Ende sy vonden in de Wet geschreven, ⁺ dat de HEERE door Mose geboden hadde, dat de kinderen Israëls in loof-hutten souden woonen, op het Feest, in de sevende maent.

+ Exod. 23,16. Lev. 23.34, 42. Num. 29,12. Deut. 16,13.

15

Ende sy lieten ’t luytbaer worden, ende uyt-roepen in alle hare steden, ende te Ierusalem, seggende: Gaet uyt op de bergen, ende halet olijf-tacken, hars-boomen-tacken, myrten-tacken, palm-tacken, ende tacken van dichte boomen; dat men loof-hutten make, als ’t geschreven staet.

16

Ende het volck ginck uyt, ende haeldense; ende maeckten hen loof-hutten, een yegelijck op sijn dack, ende in hare hoven, ende in de hoven aen ’t Huys Godts, ende op de breede strate aen de Water-poorte, ende op de breede strate aen de poorte Ephraims.

17

Ende de gantsche Gemeynte der gener, die uyt de gevanckenisse waren weder-gekomen, maeckten loof-hutten, ende woonden daer in: want de kinderen Israëls en hadden sint den tijt Iosua des soons Nuns, tot op desen dagh, alsoo niet gedaen; ende daer was een seer groote vreugde.

18

Ende daer wiert in ’t Wet-boeck Godts gelesen alle dage, van den eersten dagh aen tot op den laetsten: ende sy hielden het Feest seven dagen, ende op den achtsten dagh de vergaderinge, als’t behoort.