Lutherse Bijbel (1648)

Het xxv. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Amazia regeert in ’t eerste wel, ende wreeckt sijnes vaders doot. II. Rust hem uyt ten onnoodigen oorloge tegen Edom; waer over hy de gehuerde Israëliten af-danckt door den raet eens Propheten. III. Hy over-wint de Edomiten met sijn eygen volck. IV Hy wort afgodisch; waer over hem een Propheet, hoe-wel te vergeefs, bestraft. V. Amazie vermetenheyt, met de by-gaende straffe. Siet 2 Reg. 14. cap.

I.1

AMazia was vijf-en-twintigh jaer out, ⁺ doe hy Koninck wiert, ende regeerde negen-en-twintigh jaer te Ierusalem: sijne moeder hiet Ioadan, van Ierusalem.

+ 2 Reg. 14,1.

2

Ende hy dede wat den HEERE wel behaegde; doch niet van gantscher herten.

3

Doe nu sijn Koninck-rijck bevestigt was, doodde hy sijne knechten, die den Koninck sijnen vader geslagen hadden:

4

Doch hare kinderen en doodde hy niet; want alsoo staet ’et geschreven in de Wet, in ’t boeck Mose, ⁺ daer de HEERE gebiedt, seggende: ☜De vaders en sullen niet sterven voor de kinderen, noch de kinderen voor de vaders; maer elck sal om sijner sonden wille sterven☞.

+ Deut. 24,16. 2 Reg. 14,6. Jer. 31,31. Ezech. 18,20.

[fol. 195r]

II.5

ENde Amazia bracht Iuda te hoop, ⁺ ende steldese nae der vaderen huysen, nae de Oversten over duysent ende over hondert, onder gantsch Iuda ende Ben-jamin: ende teldese van twintigh jaren af ende daer over; ende vondt harer drie hondert duysent uyt-gelesene, die in ’t heyr trecken mochten, ende spiessen ende schilden voeren konden.

+ Num. 1,3.

6

Daer toe nam hy aen uyt Israël hondert duysent stercke krijgs-lieden, voor hondert centener silvers.

7

Maer daer quam een Man Godts tot hem, seggende: ô Koninck, en laet het heyr Israëls niet met u komen, want de HEERE en is niet met Israël, noch met alle kinderen Ephraims.

8

Want ist dat ghy komt, om dat ghy eene koenheyt bewijsen soudet in den strijt, so sal Godt u vallen laten voor uwe vyanden: ☜Want by Godt staet de kracht om te helpen, ende om te laten vallen☞.

9

Amazia sprack tot den Man Godts: Wat sal men dan doen met de hondert centener, die ick den krijgsknechten van Israël gegeven hebbe? de Man Godts sprack: De HEERE heeft noch meer dan dit is, dat Hy u geven kan.

10

Doe scheydde Amazia de krijgsknechten af, die tot hem uyt Ephraim gekomen waren, dat sy nae hare plaetse gingen: doe vergrimde haren toorn tegen Iuda seer, ende trocken weder nae hare plaetse met grimmigen toorn.

III.11

ENde Amazia kreeg eenen goeden moet, ⁺ ende leydde sijn volck uyt, ende trock uyt in ’t Sout-dal, ende sloegh der kinderen van Seïr tien duysent.

+ 2 Reg. 14,7.

12

Ende de kinderen Iuda vingen harer tien duysent levendigh, die leyddense op de spitse eener steen-rotse; ende stietense van de spitse der steen-rotse, dat sy alle bersteden.

13

Maer de krijgs-knechten, die Amazia hadde laten wederom trecken, dat sy met sijnen volck in den strijt niet en trocken, leyden sich neder in de steden Iuda, van Samaria aen tot Beth-Horon toe; ende sloegen harer drie duysent, ende namen veel roofs.

IV.14

ENde doe Amazia weder quam van der Edomiten slagh, bracht hy de Goden der kinderen van Seïr, ende steldese hem tot Goden, ende aen-badt voor hen, ende roockte hen.

15

Doe vergrimde de toorn des HEEREN over Amazia, ende sondt eenen Propheet tot hem, die sprack tot hem: Waerom soeckt ghy de Goden van dat volck, die haer volck niet en konden redden van uwe hant?

16

Ende doe hy met hem sprack, seyde hy tot hem: Heeft men u tot des Konincx Raet gemaeckt? hout op! waerom wilt ghy geslagen sijn? doe hielt de Propheet op, ende sprack: Ick mercke wel, dat Godt by Hem besloten heeft u te ver-derven, om dat ghy sulcx gedaen hebt, ende nae mijnen raet niet en hoort.

V.17

ENde Amazia de Koninck van Iuda wiert des raets, ⁺ ende sondt henen tot Ioas den soon Ioahas, des soons van Iehu den Koninck Israëls, ende liet hem seggen: Komt, laet ons malkanderen besien.

+ 2 Reg. 14,8.

18

Maer Ioas de Koninck Israëls sondt tot Amazia den Koninck van Iuda, ende liet hem seggen: De doorn-struyck in Libanon sondt tot den ceder in Libanon, ⁺ ende liet hem seggen: Geeft uwe dochter mijnen sone ten wijve; maer het wilde gedierte in Libanon liep over den doorn-struyck, ende vertradt hem.

+ Jud. 9,8.

19

Ghy denckt, Siet, ick hebbe de Edomiten geslagen, dies verheft sich uw’ herte, ende soeckt roem: nu, blijft t’huys; waerom worstelt ghy nae ongeluck, dat ghy valt, ende Iuda met u?

20

Maer Amazia en gaf geen gehoor; want het geschiedde van Godt, dat sy gegeven wierden in de hant: daerom dat sy de Goden der Edomiten gesocht hadden.

21

Doe trock Ioas de Koninck Israëls op, ende besagen malkanderen, hy ende Amazia de Koninck van Iuda, te Beth-Semes, die in Iuda leyt.

22

Maer Iuda wiert geslagen voor Israël; ende vloden elck in sijne hutten.

23

Maer Amazia den Koninck van Iuda, den soon Ioas, greep Ioas, de soon Ioahas, de Koninck Israëls, te Beth-Semes; ende bracht hem te Ierusalem: ⁺ ende brack af de muer te Ierusalem, van de poorte Ephraims aen tot aen de Hoeck-poorte, vier hondert ellen [lanck.]

+ 2 Paral. 32,5.

24

Ende alle het gout ende silver, ende alle vaten die voor handen waren in den Huyse Godts, by Obed-Edom, ende in den schat in de huyse des Konincx, ende de kinderen te pande, nam hy met hem nae Samaria.

25

Ende Amazia de soon Ioas, de Koninck van Iuda, leefde nae den doot Ioas des soons Ioahas, des Konincx Israëls, vijf-tien jaer.

26

Wat nu meer van Amazia te seggen is, beyde het eerste ende het laetste; siet, ⁺ dat is geschreven in ’t Boeck der Koningen van Iuda ende Israël.

+ 2 Reg. 14,18.

27

Ende van den tijt aen, dat Amazia van den HEERE af-weeck, maeckten sy een verbondt tegen hem te Ierusalem; maer hy vloodt nae Lachis: doe sonden sy hem nae tot Lachis, ende doodden hem aldaer.

28

Ende sy brachten hem op peerden, ende begroeven hem by sijne vaders in de Stadt Iuda.