Lutherse Bijbel (1648)

Het xxiiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Ioas regeert loflijck, soo lange als Iojada leeft. II. Wort godt-loos ende een Tyran nae den doot van Iojada. III. Godts straffen over Ioas. Siet 2 Reg. 12, cap.

I.1

IOas was seven jaer out, ⁺ doe hy Koninck wiert, ende regeerde veertigh jaer te Ierusalem: sijne moeder hiet Zibia, van Ber-seba.

+ 2 Reg. 12,1.

2

Ende Ioas dede wat den HEERE wel behaegde, soo lange als de Priester Iojada leefde.

3

Ende Iojada gaf hem twee wijven: ende hy gewan sonen ende dochteren.

4

Daer-nae nam Ioas voor, het Huys des HEEREN te vernieuwen:

5

Ende versamelde de Priesters ende Leviten, ende sprack tot hen: Trecket uyt tot alle steden Iuda, ende verghadert gelt uyt den gantschen Israël, om het Huys uwes Godts te beteren jaerlijcx; ende haestet u om sulcx te doen. Maer de Leviten en haesteden hen niet.

6

Doe riep de Koninck Iojada den voor-naemsten, ende sprack tot hem: Waerom en hebt ghy geen acht op de Leviten, dat sy in-brengen van Iuda ende Ierusalem de schattinge, ⁺ die Mose de Knecht des HEEREN geset heeft, die men vergaderde in Israël, tot de Hutte des Stichts?

+ Exod. 30.11, 12, 13. cap. 35,5.

7

Want de godt-loose Athalia ende hare sonen hebben het Huys Godts verscheurt, ende alles wat tot het Huys des

[fol. 194v]

HEEREN geheyligt was, hebben sy aen Baalim bestedet.

8

Doe beval de Koninck, dat men eene kiste soude maken, ende settense buyten in de poorte aen ’t Huys des HEEREN.

9

Ende hy liet uyt-roepen in Iuda ende te Ierusalem: Dat men den HEERE in-brengen soude de schattinge, ⁺ van Mose den Knecht Godts op Israël geleyt in de woestijne.

+ Exod. 30. 12, 13.

10

Doe verblijdden sich alle Oversten ende alle het volck: ende brachtense, ende wierpense in de kiste, tot dat sy vol wiert.

11

Ende wanneer ’t tijt was, dat men de kiste voort-brengen soude door de Leviten, nae des Konincx bevel, (als sy sagen, dat daer veel gelts in was) so quam de schrijver des Konincx, ende wie van den voor-naemsten Priester bevel hadde, ende goten het gelt uyt de kiste, ende brachtense weder aen hare plaetse: soo dede sy alle dage, so dat sy gelt in menighte te samen brachten.

12

Ende de Koninck ende Iojada gaven ’t den arbeyders, die daer arbeydden aen ’t Huys des HEEREN; die selve huerden steen-houwers ende timmer-lieden, om te vernieuwen het Huys des HEEREN: oock den Meesters in yser ende koper, om te beteren het Huys des HEEREN.

13

Ende de arbeyders arbeydden, dat de beteringe in ’t werck toe-nam door hare hant: ende sy maeckten het Huys Godts geheel gereedt, ende wel toe-gericht, ende maeckten ’t vast.

14

Ende doe sy ’t vol-eyndet hadden, so brachten sy het overige gelt voor den Koninck ende Iojada: daer af maeckte men vaten tot het Huys des HEEREN, vaten tot den dienst ende tot brand-offeren, lepels, ende gouden ende silveren gereetschap: ende sy offerden brand-offeren by ’t Huys des HEEREN altoos, soo lange als Iojada leefde.

15

Ende Iojada wiert out, ende des levens sadt, ende sterf; ende was hondert ende dertigh jaer out, doe hy sterf.

16

Ende sy begroeven hem in de stadt Davids onder de Koningen; daerom dat hy hadde wel gedaen aen Israël, ende aen Godt ende sijnen Huyse.

II.17

ENde nae den doot Iojada, quamen de Oversten in Iuda, ende aen-baden den Koninck: doe hoorde de Koninck nae hen.

18

Ende sy verlieten het Huys des HEEREN des Godts harer vaderen, ende dienden den hagen ende afgoden: doe quam de toorn over Iuda ende Ierusalem, om deser harer schult wille.

19

Doch Hy sondt Propheten tot hen, dat sy sich tot den HEERE bekeeren souden, ende die betuygden tegen hen: maer sy en namen ’t niet ter ooren.

20

Ende de Geest Godts trock aen Zacharia, den soon Iojada des Priesters; die tradt op boven ’t volck, ende sprack tot hen: Soo spreeckt Godt; Waerom over-tredet ghy de Geboden des HEEREN, dat u niet gelucken en sal? ⁺ want ghy hebt den HEERE verlaten; so sal Hy u weder verlaten.

+ 2 Paral. 15,2.

21

Maer sy maeckten een verbondt tegen hem, ⁺ ende steenigden hem nae ’t gebodt des Konincx, in den Hof aen ’t Huys des HEEREN.

+ Matth. 23,35.

22

Ende Koninck Ioas en dachte niet aen de barmhertigheyt, die Iojada sijn vader aen hem gedaen hadde; maer doodde sijnen soon. Doe hy nu sterf, sprack hy: De HEERE sal ’t sien, ende soecken!

III.23

ENde doe het jaer om was, trock op het heyr der Syriers tegens hem; ende sy quamen in Iuda ende Ierusalem, ende verdorven alle Oversten in de volcke, ende alle haren roof sonden sy den Koninck van Damascus.

24

Want der Syriers macht quam met weynigh mannen; nochtans gaf de HEERE in hare hant een seer groote macht: daerom dat sy den HEERE harer vaderen Godt verlaten hadden. Oock oeffenden sy aen Ioas straffe.

25

Ende doe sy van hem trocken, so lieten sy hem in groote kranckheden. Maer sijne knechten maeckten een verbondt tegen hem, om des bloets wille der kinderen Iojada des Priesters, ende doodden hem op sijn bedde, ende hy sterf: ende men begroef hem in de stadt Davids; doch niet onder der Koningen graven.

26

Die nu het verbondt tegen hem maeckten, waren dese: Sabad, ⁺ de soon van Simeath, de Ammonitische; ende Iosabad, de soon van Simrith, de Moabitische.

+ 2 Reg. 12,21.

27

Maer sijne sonen, ende de somme die onder hem vergadert was, ende het gebouw des Huyses Godts; siet, die zijn beschreven in de Historie in ’t boeck der Koningen: ende sijn soon Amazia wiert Koninck in sijne stede.