Lutherse Bijbel (1648)

Het xiiij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Loflijcke regeeringe van Assa. II. Sijne victorie tegen de Mooren. Siet 1 Reg. 15. cap.

I.2

ENde Assa dede dat recht was, ende den HEERE sijnen Godt wel behaegde. ⁺

+ 1 Reg. 15,11.

3

Ende dede wegh de vreemde Altaren, ende de hooghten; ende brack de pijlaren, ende hieuw de hagen af.

4

Ende liet Iuda seggen: Dat sy den HEERE den Godt harer vaderen soecken, ende nae de Wet ende het gebodt doen souden.

5

Ende hy dede wegh uyt alle steden van Iuda de hooghten ende de Afgoden: want het Koninck-rijck was stille voor hem.

6

Ende hy bouwde vaste steden in Iuda: dewijle het lant stille, ende geen strijt tegen hem en was in de selve jaren; want de HEERE gaf hem ruste.

7

Ende hy sprack tot Iuda: Laet ons dese steden bouwen, ende mueren daerom trecken, ende torens, deuren ende grendelen, terwijle het lant noch voor ons is: want wy hebben den HEERE onsen Godt gesocht; ende Hy heeft ons ruste gegeven ront-om. Alsoo bouwden sy, ende ’t ginck geluckelijck van der handt.

8

Ende Assa hadde een heyr-kracht, die schilt ende spiesse droegen, uyt Iuda drie-hondert duysent, ende uyt Ben-jamin die schilt droegen, ende die met den boge [schieten] konden, twee hondert ende tachtentigh duysent: ende dese waren alle stercke helden.

II.9

MAer Serah de Moor trock tegen hen uyt, ⁺ met eene heyrkracht van duysent mael duysent; daer toe drie hondert wagenen: ende quam tot Maresa toe.

+ 2 Paral. 16,8.

10

Ende Assa trock uyt tegen hem: ende sy rusteden sich uyt ten strijde in ’t dal Zephata, by Maresa.

11

Ende Assa riep aen den HEERE sijnen Godt, ende sprack: ⁺ ☜HEERE! by u en is geen onderscheyt te helpen door vele, ofte daer geene kracht en is☞: Helpt ons, HEERE onse Godt; want wy verlaten ons op u, ende in uwen Naem zijn wy gekomen tegen dese menighte: ☜HEERE onse Godt, tegen u en vermagh geen Mensch yet☞.

+ 1 Sam. 14,6.

12

Ende de HEERE plaegde de Mooren voor Assa ende voor Iuda, dat sy vloden.

13

Ende Assa, mitsgaders het volck dat by hem was, jaegdese nae, tot Gerar toe: ende de Mooren vielen, so datter van hen niet een levendigh en bleef; maer sy wierden geslagen voor den HEERE, ende voor syn heyr-leger: ende sy droegen seer veel roofs daer van.

14

Ende hy sloegh alle steden ront-om Gerar; want de vreese des HEEREN quam over hen: ende sy beroofden alle steden, want daer was veel roofs in.

15

Oock sloegen sy de hutten des vees, ende brachten schapen in menighte, ende kemelen: ende quamen weder te Ierusalem.