Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Salomons vermaninge aen ’t volck, van wegen des nieuw-gebouwden Tempels. II. Salomons Gebedt, dat Godt in den Tempel woonen, ende de gebeden sijns volcx altijt daer-in verhooren wille. Siet 1 Reg. 8. cap.

I.1

DOe sprack Salomo: ⁺ De HEERE heeft gesproken, te woonen in ’t doncker.

+ 1 Reg. 8.12, etc.

2

Ick hebbe immers een Huys gebouwt, u ter Wooninge; ende eene sit-plaetse, daer Ghy eeuwighlijck soudt woonen.

3

Ende de Koninck wendde sijn aen-gesicht, ⁺ ende segende de gantsche Gemeynte Israëls: (want de gantsche Gemeynte Israëls stont.)

+ 1 Reg. 8.14, 15.

4

Ende hy sprack: Gelooft zy de HEERE de Godt Israëls, die door sijnen mont met mijnen vader David gesproken, ⁺ ende met sijne hant vervult heeft, doe Hy seyde:

+ 2 Sam. 7,6.

5

Van dien tijt aen, dat Ick mijn volck uyt Egypten-lant gevoert hebbe, so en hebbe Ick geene stadt verkoren in alle stammen Israëls, om een Huys te bouwen, dat mijn Naem aldaer soude zijn: ende en hebbe oock geenen man ^a verkoren, dat hy een Vorst soude zijn over mijn volck Israel.

a Verkoren) Merckt alhier, hoe dat alles moet uyt Godts bevel geschieden, op dat immers niemand uyt eygen aen-dacht eenen Godts-dienst aen-richte: want Salomo roemt hier, beyde de Stadt Ierusalem, ende den persoon Davids, dat sy beyde van Godt verkoren zijn.

6

Maer Ierusalem hebbe Ick verkoren, dat mijn Naem aldaer soude zijn: ende David hebbe Ick verkoren, dat hy over mijn volck Israël zijn soude.

7

^* Ende doe ’t mijn vader David in den sin hadde, om een Huys te bouwen den Name des HEEREN des Godts Israëls;

* 2 Sam. 7,2. 1 Reg. 8,17. 1 Paral. 29,2. 2 Paral. 17,1.

8

So sprack de HEERE tot mijnen vader David: Ghy hebt wel-gedaen dat ghy in den sin hebt, mijnen Name een Huys te bouwen.

9

Doch ghy en sult het Huys niet bouwen: maer uw’ soon, die uyt uwe lendenen komen sal, die sal mijnen Name dat Huys bouwen.

10

So heeft nu de HEERE sijn woort bevestigt, dat Hy gesproken heeft: want ick ben op-gekomen in mijnes vaders Davids plaetse, ende sitte op den stoel Israëls, soo de HEERE gesproken heeft; ende hebbe een Huys gebouwt den Name des HEEREN, des Godts Israëls.

11

Ende hebbe daer-in gedaen de Arke, daer-in het Verbondt des HEEREN is, dat Hy met de kinderen Israëls gemaeckt heeft.

II.12

ENde hy tradt voor den Altaer des HEEREN, voor de gantsche Gemeynte Israëls; ende breydde sijne handen uyt,

13

(Want Salomo hadde eene koperen ketel gemaeckt, ende geset midden in ’t af-schutsel, vijf ellen lanck ende breet, ende drie ellen hoogh; aen dien selven tradt hy, ende viel neder op sijne knien, voor de gantsche Gemeynte Israëls, ende breyd-de sijne handen uyt nae den Hemel) ende sprack:

14

HEERE Godt Israëls, ⁺ daer en is geen Godt u gelijck, noch in den Hemel, noch op der Aerden: Ghy die houdt het verbondt ende de barmhertigheyt uwen Knechten, die voor u wandelen van gantscher herten.

+ Exod. 15,11. Deut. 4,39. cap. 7,9. 1 Reg. 2,4.

15

Ghy hebt gehouden uwen Knecht David, mijnen vader, wat Ghy hem gesproken hebt: ⁺ met uwen mont hebt Ghy ’t gesproken, ende met uwe hant hebt Ghy ’t vervult, als het heden ten dage staet.

+ 1 Paral. 23,9.

16

Nu, HEERE Godt Israëls, houdt uwen Knecht David, mijnen vader, wat Ghy hem gesproken hebt, seggende: ⁺ ’t En sal u niet ontbreken aen eenen man voor my, die op den stoel Israëls sitte; doch soo verre, dat uwe kinderen haren wegh bewaren, dat sy wandelen in mijne Wet, gelijck ghy voor my gewandelt hebt.

+ 2 Sam. 7.12, 16. Psal. 132,12.

17

Nu, HEERE Godt Israëls, laet uw’ woort waer worden, dat Ghy uwen Knecht David ^b gesproken hebt.

b Gesproken) Nu laet doch den Salomo oock uw woort waer worden, dat ghy Godt gesproken hebt, om te wandelen in sijne Wet; anders sal ’t moeyte hebben.

18

Want meynt ghy oock, dat Godt by de Menschen op Aerden woone? ☜Siet, ^* de Hemel, ende aller Hemelen Hemel, en kan u niet versorgen☞; hoe soude ’t dan dit Huys doen, dat ick gebouwt hebbe?

* 1 Reg. 8,27. 2 Paral. 2,6. Jes. 66,1. Act. 7,49.

19

Wendt u dan noch, HEERE mijn Godt, tot het gebedt uwes Knechts, ende tot sijn smeecken, dat ghy verhoort het roepen ende bidden, dat uw’ Knecht voor u doet:

20

Dat uwe oogen open zijn over dit Huys dagh ende nacht, over die stede, daer henen Ghy uwen Naem te stellen gesproken hebt: dat Ghy hoort het gebedt, dat uw’ Knecht op dese stede doen sal.

21

So hoort nu het smeecken uwes Knechts, ende uwes volcx Israëls, dat sy bidden sullen op dese stede: maer hoort het van de stede uwer Wooninge, van den Hemel; ende als Ghy ’t hoort, so wilt doch genadigh zijn.

22

Wanneer yemant tegen sijnen Naesten sondigen sal, ⁺ ende hem wort een eedt op-geleyt, dien hy sweeren sal; ende de eedt komt voor uwen Altaer in dit Huys:

+ 1 Reg. 8.31, etc.

23

So wilt doch hooren van den Hemel, ende uwen Knecht recht doen, dat Ghy den godt-loosen vergeldt, ende geeft sijnen wegh op sijnen kop; ende recht-veerdigt den gerechtigen, ende geeft hem nae sijne gerechtigheyt.

24

Wanneer uw’ volck Israël voor sijne vyanden geslagen wort, ⁺ dewijle sy aen u gesondigt hebben; ende bekeeren hen, ende belijden uwen Naem, bidden ende smeecken voor u in dit Huys:

+ 1 Reg. 8.33, etc.

25

So wilt doch hooren van den Hemel, ende genadigh zijn de sonde uwes volcx Israëls; endese weder in het lant brengen, dat Ghy hen ende haren vaderen gegeven hebt.

26

Wanneer de Hemel toe-gesloten wort, ⁺ dattet niet en regent, dewijle sy aen

+ 1 Reg. 8,35. etc.

[fol. 187v]

u gesondigt hebben, ende bidden op dese plaetse, ende belijden uwen Naem, ende bekeeren hen van hare sonden, dewijle Ghyse verootmoedigt hebt:

27

So wilt doch hooren in den Hemel, ende genadigh zijn den sonden uwer Knechten, ende uwes volckes Israëls, dat Ghyse den goeden wegh leert, daer in sy wandelen sullen; ende regenen laet op uw’ lant, dat Ghy uwen volcke gegeven hebt om te besitten.

28

Als ’er eene dierte in den lande wort, ⁺ ofte pestilentie; ofte dorheyt, brant, sprinck-hanen, rupsen; ofte wanneer sijn vyandt in den lande sijne poorten belegert, oft eenige plage ofte kranckheyt zijn sal.

+ 1 Reg. 8.37, etc. 2 Paral. 20,9.

29

Wie dan bidt ofte smeeckt van allerley Menschen, ⁺ ende van al uw’ volck Israël; is ’t dat yemant sijne plage ende smerte voelt, ende sijne handen uyt-breydt tot dit Huys:

+ 1 Reg. 8,38.

30

So wilt doch hooren van den Hemel, van de sit-plaetse uwer Wooninge, ende genadigh zijn, ende yeder-man geven nae alle sijne wegen, nae dat Ghy sijn herte kent: (want ☜Ghy alleen kent het herte der Menschen-kinderen☞.)

31

Op dat sy u vreesen, ende wandelen in uwe wegen alle dagen, so lange sy leven op het lant, dat Ghy onsen vaderen gegeven hebt.

32

Wanneer oock een vreemde, ⁺ die van uw’ volck Israël niet en is, komt uyt verre landen, om uwes grooten Naems, ende machtiger hant, ende uyt-gestreckten arms wille; ende bidt tot dit Huys:

+ 1 Reg. 8,41. Jes. 56.6, 7.

33

So wilt doch hooren van den Hemel, van de sit-plaetse uwer Wooninge; ende doen alles, daerom hy u aen-roept: op dat alle volckeren op Aerden uwen Naem bekennen, ende u vreesen, gelijck uw’ volck Israël; ende gewaer worden, dat dit Huys, dat ick gebouwt hebbe, nae uwen Naem genoemt zy.

34

Wanneer uw’ volck uyt-treckt in den strijt tegen sijne vyanden, ⁺ door den wegh, dien Ghyse senden sult; ende tot u bidden tegen den wegh nae dese Stadt, die Ghy verkoren hebt, ende nae dit Huys, dat ick uwen Name gebouwt hebbe:

+ 1 Reg. 8,44.

35

So wilt doch haer gebedt ende smeecken hooren van den Hemel, ende hen tot haer recht helpen.

36

Wanneer sy aen u sondigen sullen, (☜naedemael geen Mensch en is, die niet en sondigt☞) ⁺ ende Ghy op hen toornigh wordt, ende geeftse voor hare vyanden; so dat syse gevangen wegh-voeren in een verre ofte nae-by gelegen lant:

+ 1 Reg. 8,46. Prov. 20,9. Eccl. 7,20. 1 Joh. 1,8. Jac. 3,2.

37

Ende sy sich in haer herte bekeeren in den lande, daer sy in gevangen zijn; ende bekeeren sich, ende smeecken u in den lande harer gevanckenisse, seggende: Wy hebben gesondiget, misdaen, ende zijn godt-loos geweest:

38

Ende sich alsoo van gantscher herten, ende van gantscher ziele tot u bekeeren in den lande harer gevanckenisse, daer mense gevangen houdt; ende sy bidden tegen den wegh nae haer lant, dat Ghy haren vaderen gegeven hebt; ende nae de Stadt, die Ghy verkoren hebt; ende nae ’t Huys, dat ick uwen Name gebouwt hebbe:

39

So wilt doch haer gebedt ende smeecken hooren van den Hemel, van de sit-plaetse uwer Wooninge, ende hen tot haer recht helpen; ende wilt uwen volcke genadigh zijn, dat aen u gesondigt heeft.

40

So laet nu, ⁺ mijn Godt, uwe oogen open zijn, ende uwe ooren op-mercken op ’t gebedt in dese stede.

+ 1 Reg. 8,52.

41

So maeckt u nu op, ⁺ HEERE Godt, tot uwe ruste, Ghy ende de Arke uwer macht: laet uwe Priesters, HEERE Godt, met heyl bekleet worden, ende uwe Heyligen hen verblijden over ’t goede.

+ Psal. 132,8.

42

En wendt doch, HEERE Godt, het aen-gesicht uwes Gesalfden niet af: gedenckt aen de genade, ⁺ uwen Knecht David toe-geseyt.

+ 2 Sam. 7,13.