Lutherse Bijbel (1648)

Het xviij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Davids voor-nemen van wegen den bouw des Tempels. II. Godt laet hem sulcx door Nathan verbieden. III. Hoe hem David hier inne hebbe gedragen. Siet 2 Sam. 7.

I.1

HEt geviel, doe David in sijn huys woonde, ⁺ sprack hy tot den Propheet Nathan: Siet, ick woone in een cederen huys, ende de Arke des verbondts des HEEREN is onder de tapijten.

+ Cap. XVII Ebr. 2 Sam. 7,2.

2

Nathan sprack tot David: Al wat in uw’ herte is, dat doet; want Godt is met u.

II.3

MAer in deselve nacht quam het woort Godts tot Nathan, seggende:

4

Gaet henen, ende segt David mijnen Knecht: Soo spreeeckt de HEERE; Ghy en sult my geen Huys bouwen ter wooninge:

5

Want Ick en hebbe in geen Huys gewoont van dien dagh aen, doe Ick de kinderen Israëls uyt-voerde, tot op desen dagh; maer Ick ben geweest, waer de Hutte geweest is, ende de Wooninge.

6

Waer Ick gewandelt hebbe in geheel Israël, hebb’ Ick oock tot eenen van de Richters in Israël oyt geseyt, dien Ick geboodt mijn volck te weyden, ende gesproken: Waerom en bouwt ghy-lieden my geen cederen Huys?

7

So segt nu alsoo tot mijnen Knecht David: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth, ⁺ Ick hebb’ u genomen van de wey-

+ 1 Sam. 16.11, 12. Psal. 78,70.

[fol. 180r]

de achter de schapen, dat ghy soudt zijn een Vorst over mijn volck Israël:

8

Ende Ick ben met u geweest, waer ghy henen gegaen zijt, ende hebb’ uwe vyanden uyt-geroeyt voor u; ende hebb’ u eenen naem gemaeckt, gelijck de Groote op Aerden namen hebben.

9

Maer Ick wil mijn volck Israël eene stede setten, ende wil het planten, dat het aldaer woonen sal, ende niet meer beweegt en worde: ende de boose lieden en sullen ’t niet meer krencken, als te voren,

10

Ende in de tijden, doe Ick geboodt Richters [te wesen] over mijn volck Israël; ende Ick will alle uwe vyanden verootmoedigen: ende Ick verkondige u, dat de HEERE u een huys bouwen wil.

11

☜Wanneer nu uwe dagen uyt zijn, ⁺ dat ghy henen gaet tot uwe vaderen; so wil Ick uw’ zaet nae u verwecken, dat een van uwe sonen zijn sal: dien wil Ick sijn Koninck-rijck bevestigen.

+ 2 Sam. 7,12.

12

Die sal my een Huys bouwen; ⁺ ende Ick wil sijnen stoel bevestigen eeuwighlijck.

+ 1 Reg. 5,5. cap. 6,12.

13

Ick wil sijn Vader zijn, ⁺ ende hy sal mijn Soon zijn☞: ende Ick en wil mijne barmhertigheyt van hem niet wenden, gelijck Ickse van dien gewendt hebbe, die voor u was.

+ Psal. 89.27, 29. Ebr. 1.5, 6.

14

Maer Ick wil hem setten in mijn huys, ⁺ ende in mijn Koninck-rijck eeuwighlijck, dat sijn stoel bestandigh zy eeuwighlijck.

+ Luc. 1.32, 33.

III.15

ENde doe Nathan nae alle dese woorden ende dit gesicht met David sprack;

16

So quam de Koninck David, ende bleef voor den HEERE, ende sprack: Wie ben ick, HEERE Godt? ende wat is mijn huys; dat Ghy my tot hier toe gebracht hebt?

17

Ende dat heeft u noch te weynigh gedocht, Godt! maer hebt over het huys uwes knechts noch van verre toe-komende gesproken: Ende ☜Ghy hebt aengesien ^a my, als in de gestalt eens Menschen, die in de hooghte Godt de HEERE is☞.

a My) dat is, Niet mijn persoon, maer de nakomelingen van mijn bloet, scilicet in futurum & longinquum. Die een sulck Mensch zijn sal, die in de hooghte Godt de HEERE is, Psal. 89,7. Wie kan gelijck Godt zijn onder de kinderen Godts? Hy is oock Godts kint; maer verre boven andere Godts kinderen, als die selfs oock Godt is.

18

Wat sal David meer seggen tot u, dat Ghy uwen Knecht heerlijck maeckt? Ghy kent uwen Knecht.

19

HEERE, om uwes Knechts wille, nae uw’ herte, hebt Ghy alle sulcke groote dingen gedaen, dat Ghy kondt dedet alle heerlijckheyt.

20

^* HEERE, uwes gelijck en is niet, ende daer en is geen Godt, dan Ghy, van welcken wy met onse ooren gehoort hebben.

* Deut. 3,24. cap. 4,35. cap. 6,4. 1 Reg. 8.23, 60. Psal. 86,8. Jes. 37.16, 20. Dan. 3,29. Hos. 13,4.

21

⁺ Ende waer is een volck op aerden, als uw’ volck Israël, daer een Godt henen gegaen zy, om hem een volck te verlossen, ende hem selven eenen Naem te maken van groote ende schrickelijcke dingen, om de Heydenen uyt te stooten voor uw’ volck henen, dat Ghy uyt Egypten verlost hebt?

+ Deut. 4,7. cap. 33,29. Psal. 147,20.

22

Ende Ghy hebt u uw’ volck Israël tot een volck gemaeckt eeuwighlijck: ende Ghy HEERE zijt haer Godt geworden.

23

Nu HEERE, het woort, dat Ghy gesproken hebt over uwen Knecht, ende over sijn huys, worde waer eeuwighlijck; ende doet als Ghy gesproken hebt.

24

Ende uw’ Naem worde waer ende groot eeuwighlijck, dat men segge: De HEERE Zebaoth, de Godt Israëls, is Godt in Israël; ende het huys uwes Knechts Davids zy bestandigh voor u.

25

Want Ghy HEERE hebt het oore uwes Knechts geopent, dat Ghy hem een huys bouwen wilt: daerom heeft uw’ Knecht gevonden, dat hy voor u soude bidden.

26

Nu HEERE, Ghy zijt Godt, ende hebt sulck goet uwen Knecht gesproken.

27

Nu begint te segenen het huys uwes Knechts, dat het eeuwighlijck zy voor u: want ☜wat Ghy HEERE segent, dat is gesegent eeuwighlijck☞.