Lutherse Bijbel (1648)

Het xix. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Hiskie boete, ende Iesaie raet ende troost. II Sanherib wort gedrongen op te trecken tegen de Mooren, ende sendt weder boden aen Hiskia met godts-lasterlijcke brieven. III. Hiskia bidt den Heere om hulpe, die hem Iesaia ander-mael toe-seyt. IV. Het Assyrische leger wort van eenen Engel verslagen, ende Sanherib te Ninive van sijne sonen vermoordt.

1.1

DOe de Koninck Hiskia dat hoorde, ⁺ scheurde hy sijne kleederen, ende bedeckte hem met eenen sack, ende ginck in ’t Huys des HEEREN.

+ Jes. 37,1, etc.

2

Ende sondt Eliakim den Hof-meester, ende Sebena den Schrijver, t’samen met de outste Priesteren met sacken bedeckt, tot den Propheet Iesaia, den soon van Amoz.

3

Ende sy spraken tot hem: Soo seyt Hiskia; Dit is een dagh der noot, ende scheldinge, ende lasteringe: de kinderen zijn tot aen de geboorte gekomen, ende daer en is geene kracht om te baren.

4

Of misschien de HEERE uwe Godt hooren wilde alle de woorden des Aertz-schenckers, den welcken sijn Heere de Koninck van Assyrien gesonden heeft, om hoon te spreken den levendigen Godt; ende te schelden met woorden, die de HEERE uwe Godt gehoort heeft. So heft uw’ gebedt op voor de over-geblevene, die noch voor handen zijn.

5

Ende doe de knechten des Konincx Hiskia tot Iesaia quamen;

6

So sprack Iesaia tot hen: Soo segget uwen Heere; Soo spreeckt de HEERE: En vreest u niet voor de woorden, die ghy gehoort hebt, daer mede my de jongelingen des Konincx van Assyrien gelastert hebben:

7

Siet, Ick wil hem eenen geest geven, dat hy een geruchte hooren sal, ende weder in sijn lant trecken: ende wil hem door ’t sweert vellen in sijn lant.

II.8

ENde doe de Aertz-schencker weder quam, vondt hy den Koninck van Assyrien strijdende tegen Libna: want hy hadde gehoort, dat hy van Lachis vertrocken was.

9

Ende doe hy hoorde van Thirhaka den Koninck der Mooren: siet, hy is uyt-getogen om met u te strijden; so keerde hy om, ende sondt boden tot Hiskia, ende liet hem seggen:

10

Soo segget tot Hiskia den Koninck van Iuda; Laet u uwen Godt niet bedriegen, op welcken ghy u verlaet, seggende: Ierusalem en sal in de hant des Konincx van Assyrien niet gegeven worden.

11

Siet, ghy hebt gehoort, wat de Koningen van Assyrien gedaen hebben allen landen, ende die verbannen; ende soudt ghy gereddet worden?

12

Hebben oock de Goden der Heyde-nen de selve gereddet, dewelcke mijne vaders verdorven hebben? Gosan, Haran, Rezeph, ende de kinderen van Eden, die te Thelassar waren.

13

Waer is de Koninck van Hemath, de Koninck van Arphad, ende de Koninck der stadt Sepharvaim, Hena ende Iwa?

III.14

ENde doe Hiskia de brieven van de boden ontfangen ende gelesen hadde; ginck hy op in ’t Huys des HEEREN, ende breyddese uyt voor den HEERE:

15

Ende badt voor den HEERE, seggende: HEERE Godt Israëls, Ghy die boven Cherubim sit, ⁺ Ghy zijt alleen Godt onder alle Koninck-rijcken op Aerden; Ghy hebt Hemel ende Aerde gemaeckt.

+ Exod. 25,22. 1 Sam. 4,4.

16

HEERE, neygt uwe ooren, ende hoort; doet uwe oogen op, ende siet: ende hoort de woorden Sanheribs, die hier gesonden heeft, om den levendigen Godt te hoonen.

17

Het is waer, HEERE, de Koningen van Assyrien hebben die Heydenen met den sweerde om-gebracht, ende haer landt:

18

Ende hebben hare Goden in ’t vyer geworpen; want sy en waren geene Goden, maer menschen-handen werck, hout ende steen: daerom hebben sy die om-gebracht.

19

Maer nu HEERE onse Godt, helpt ons uyt sijne hant; op dat alle Koninck-rijcken op aerden gewaer worden, dat Ghy, HEERE, alleen Godt zijt.

20

Doe sondt Iesaia de soon Amoz tot Hiskia, ende liet hem seggen: Soo spreeckt de HEERE de Godt Israëls, Wat ghy tot my gebeden hebt van wegen Sanherib, den Koninck van Assyrien, dat hebb’ Ick gehoort.

21

Dit is het, dat de HEERE tegen hem gesproken heeft: De jonck-vrouwe de dochter Zion veracht u, ende bespott u; de dochter Ierusalem schudt haer hooft achter u.

22

Wien hebt ghy gehoont ende gelastert? over wien hebt ghy uwe stemme verheven? ghy hebt uwe oogen verheven tegen den Heyligen in Israël.

23

Ghy hebt den Heere door uwe boden gehoont, ende geseyt: Ick ben door de menigte mijner wagenen op de hooghten der bergen geklommen, op de zijden des Libanons: Ick hebbe sijne hooge cederen ende uyt-gelesene dennen af-gehouwen, ende ben gekomen aen de uyterste herberge des wouts sijnes Carmels.

24

Ick hebbe gegraven ende uyt-gedroncken de vreemde wateren; ende hebbe verdroogt met mijne voet-solen de Zeën.

25

Maer en hebt ghy niet gehoort, dat ick sulcx lange te voren gedaen hebbe, ende van den beginne hebb’ Ick ’t bereydt? maer als nu hebb’ Ick ’t komen laten, dat vaste steden souden vallen in eenen woesten steen-hoop.

26

Ende die daer in woonen mat

[fol. 169r]

worden, ende hen vreesen ende schamen moeten, ende worden als het gras op den velde; ende als het groen kruyt tot hoy op de daken, ⁺ ’t welck verdorret eer dan het rijp wort.

+ Psal. 129,6.

27

Ick weet uw’ woonen, uw’ uyt- ende in-trecken, ende dat ghy woedet tegen my.

28

Dewijle ghy dan tegen my woedet, ende uw’ over-moet voor mijne ooren op-gekomen is; so wil Ick u eenen rinck in uwe neuse leggen, ende een gebidt in uwen mont: ende wil u dien wegh weder henen voeren, door den welcken ghy gekomen zijt.

29

Ende dit zy u een teecken: In dit jaer eet wat vertreden is; in ’t tweede jaer wat van selfs wast; in ’t derde jaer zaeyet ende maeyet, ende plantet wijn-bergen, ende etet hare vruchten.

30

Ende de dochter Iuda, die gereddet ende over-gebleven is, sal voort-aen nederwaerts wortelen, ende opwaerts vrucht dragen.

31

Want van Ierusalem sullen uyt-gaen die over-gebleven zijn, ende de geredde van den bergh Zion: de yver des HEEREN Zebaoth sal sulcx doen. ⁺

+ Jes. 9,7.

32

Daerom spreeckt de HEERE van den Koninck van Assyrien alsoo: Hy en sal in dese stadt niet komen, ende geenen pijl daer in schieten; ende geen schilt sal daer voor komen: ende hy en sal geenen wal daer tegen op-werpen.

33

Maer hy sal den wegh wederom trecken, door den welcken hy gekomen is; ende en sal in dese stadt niet komen: de HEERE seyt’et.

34

Ende Ick wil dese stadt beschermen, ⁺ dat Ick haer helpe om mijnent wille, ende om Davids mijnes Knechts wille.

+ 2 Reg. 20,6.

IV.35

ENde in die selve nacht voer de Engel des HEEREN uyt, ende sloegh in ’t leger van Assyrien, ⁺ hondert ende vijf-en-tachtentigh duysent mannen: ende doe sy hen des morgens vroegh op-maeckten, siet, doe lagh het over al vol dooder lichamen.

+ Jes. 37,36. Sir. 48,24.

36

Alsoo brack Sanherib de Koninck van Assyrien op, ende toogh wegh; ende keerde om, ende bleef te Ninive.

37

Ende doe hy aen-badt in den huyse van Nisroch sijnen Godt; sloegen hem sijne sonen Adra-Melech ende Sar-Ezer met den sweerde; ⁺ ende sy ontvloden in ’t lant Ararat: ende sijn soon Assar-Haddon wiert Koninck in sijne plaetse.

+ 2 Paral. 32,21. Jes. 37,38.