Lutherse Bijbel (1648)

Het xviij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Hiskie yver tegen de afgoderye. II. Salmanasser wint Samaria, ende Sanherib perst Hiskiam eene gelt-boete af. III. Rabsake hitst het volck op, ende lastert Godt.

I.1

IN ’t derde jaer van Hosea den sone van Ela, den Koninck Israëls, wiert Koninck Hiskia, de soon Ahas, ⁺ des Konincx van Iuda.

+ 2 Paral. 28,27. cap. 29,1.

2

Ende was vijf-en-twintigh jaer out, doe hy Koninck wiert, ende regeerde negen-en-twintigh jaer te Ierusalem; sijne moeder hiet Abi, eene dochter van Sacharia.

3

Ende dede wat den HEERE wel behaegde, gelijck sijn vader David.

4

Hy dede de hooghten wegh, ⁺ ende brack de pijlaren, ende roeyde de hagen uyt, ende verbrijselde de koperen slange, die Mose gemaeckt hadde; ⁺ want tot dien tijt toe hadden haer de kinderen Israëls geroockt: ende men hietse ^a Nehusthan.

+ 2 Paral. 31,1.

+ Num. 21,9.

a Nehusthan) Een stout Koninck isset, die de slange, van Godt selve te dier tijt geboden ende op-gericht zijnde, af-breeckt; daerom dat sy in eenen misbruyck der afgoderye gekomen was: ende verachtelijck derf prediken laten: Het zy Nehusthan, dat is, een koperen slangsken, een slecht stuck kopers, een kleyn koperlingh. Wat soude dat voor een Godt zijn?

5

Hy betrouwde den HEERE den Godt Israëls; so dat nae hem sijns gelijcken niet en was onder alle Koningen van Iuda, noch voor hem geweest en was.

6

Hy hingh den HEERE aen, ende en weeck niet achter van Hem af, ende hieldt sijne geboden, die de HEERE Mose geboden hadde.

7

Ende de HEERE was met hem; ende waer hy uyt-trock, handelde hy kloeckelijck: daer toe wiert hy af-valligh van den Koninck van Assyrien, ende en was hem niet onderdanigh.

8

Hy sloegh oock de Philisteën, ⁺ tot Gasa toe; ende hare lant-palen van de burchten af, tot de vaste steden toe.

+ Jes. 14,30.

II.9

IN ’t vierde jaer van Hiskia den Koninck van Iuda, ⁺ (dat was het sevende jaer van Hosea den sone van Ela, den Koninck Israëls) doe trock Salmanesser, de Koninck van Assyrien op tegen Samaria, ende belegerdese.

+ 2 Reg. 17,3.

10

Ende wanse nae drie jaren, in ’t seste jaer van Hiskia, dat is, in ’t negen-

[fol. 168r]

de jaer van Hosea den Koninck Israëls, doe wiert Samaria gewonnen.

11

Ende de Koninck van Assyrien voerde Israël wegh nae Assyrien, ende settese te Halah, ende Habor aen ’t Water Gosan, ende in de steden der Meden.

12

Daerom dat sy niet gehoort en hadden nae de stemme des HEEREN haers Godts, ende over-treden hadden sijn verbondt, ende al wat Mose de Knecht des HEEREN geboden hadde; dier en hadden sy geen gehoort noch gedaen.

13

Maer in ’t veertiende jaer des Konincx Hiskia, ⁺ trock Sanherib de Koninck van Assyrien op, tegen alle vaste steden van Iuda, ende namse in.

+ 2 Paral. 32,1. Jes. 36,1. Sir. 48,20.

14

Doe sondt Hiskia de Koninck van Iuda tot den Koninck van Assyrien nae Lachis, ende liet hem seggen: Ick hebbe my versondigt, keert om van my; wat ghy my op-legt, wil ick dragen. Doe leyde de Koninck van Assyrien op Hiskia, den Koninck van Iuda, drie hondert centener silvers, ende dertigh centener gouts.

15

Alsoo gaf Hiskia al het silver, dat in den Huyse des HEEREN, ende in de schatten van des Konincx huys gevonden wiert.

16

Ter selver tijt brack Hiskia de Koninck van Iuda af de deuren aen den Tempel des Heeren, ende de platen, die hy selfs hadde over-trecken laten, ende gafse den Koninck van Assyrien.

III.17

ENde de Koninck van Assyrien sondt Tharthan ende den Aertz-Kamerlinck, ende den Rabsake, ⁺ van Lachis tot den Koninck Hiskia, met eene groote macht nae Ierusalem; ende sy trocken op: ende doe sy quamen, hielden sy aen den Water-gangh by den oppersten vyver, ⁺ dieder leyt aen de strate op den acker des vollers.

+ Rabsake) Heet op Duytsch, een Aertz-schencker.

+ Jes. 7,3.

18

Ende sy riepen den Koninck. Doe quam tot hen uyt Eliakim de soon van Hilkia, ⁺ de Hof-meester, ende Sebena de Schrijver, ende Ioah de soon Assaphs, de Cancelier.

+ Jes. 22,20.

19

Ende de Aertz-schencker sprack tot hen: Lieve, segget [den Koninck] Hiskia: Soo spreeckt de groote Koninck, de Koninck van Assyrien: Wat is dat voor een trots, daer ghy u op verlaet? meent ghy, daer zy noch raet ende macht om te strijden?

20

Waer op verlaet ghy u dan nu, dat ghy af-valligh van my geworden zijt?

21

Siet, ⁺ verlaet ghy u op desen gebrokenen riet-staf, op Egypten? dewelcke, so yemant daer op leunt, so sal hy hem in de hant gaen, endese door-booren: alsoo is Pharao de Koninck in Egypten allen, die sich op hem verlaten.

+ Ezech. 29,6.

22

Maer so ghy wildet tot my seggen: Wy verlaten ons op den HEERE onsen Godt: Isset dan niet die, wiens hooghten ende Altaren Hiskia heeft wegh-gedaen, ende geseyt tot Iuda ende tot Ierusalem: Voor desen Altaer, die te Ierusalem is, sult ghy aen-bidden?

23

Nu weddet met mijnen Heere den Koninck van Assyrien: ick wil u twee duysent peerden geven, dat ghy meugt ruyters daer toe geven.

24

Hoe wilt ghy dan blijven voor eenen Heere, van de geringsten mijnes Heeren onderdanen? ende verlaet ghy u op Egypten, om der wagenen ende ruyteren wille.

25

Maer meynt ghy, dat ick sonder den HEERE ben op-getogen, om dese stede te verderven? de HEERE heeft ’et my geheeten: Treckt op in dit lant, ende verderft het.

26

Doe sprack Eliakim de soon van Hilkia, ende Sebena, ende Ioah tot den Aertz-schencker: Spreeckt met uwe knechten op Syrisch; want wy verstaen’t: ende en spreeckt niet met ons op Ioodsch voor de ooren des volcx, dat op de muer is.

27

Maer de Aertz-schencker sprack tot hen: Heeft my dan mijn Heere tot uwen Heere ofte tot u gesonden, dat ick sulcke woorden soude spreken? ja tot de mannen, die op de muer sitten, dat sy met u haren eygen dreck eten, ende hare pisse drincken.

28

Alsoo stont de Aertz-schencker, ende riep met luyder stemme op Ioodsch, ende seyde, ende sprack: Hooret het woort des grooten Konincx, des Konincx van Assyrien.

29

Soo seyt de Koninck: En laet u Hiskia niet bedriegen; want hy en kan u niet redden van mijne hant.

30

Ende en laet u Hiskia niet vertroosten op den HEERE, seggende: De HEERE sal ons redden; ende dese stadt en sal niet in de handen des Konincx van Assyrien gegeven worden:

31

En hooret nae Hiskia niet: want alsoo spreeckt de Koninck van Assyrien: Nemet aen mijne genade, ende komet tot my uyt; so sal yeder man van sijnen wijn-stock ende van sijnen vijge-boom eten, ende uyt sijnen born-put drincken;

32

Tot dat ick kome, ende hale u in een lant, dat u-lieder lant gelijck is, daer koorn, most, broot, wijn-bergen, oly-boomen, olye ende honigh in is; so sult ghy levendigh blijven, ende niet sterven. En hooret nae Hiskia niet; want hy verleydt u, seggende: De HEERE sal ons redden.

33

Hebben oock de Goden der Heydenen een yegelijck sijn lant gereddet, van de handt des Konincx van Assyrien?

34

Waer zijn de Goden te Hemath ende Arphad? Waer zijn de Goden te Sepharvaim, Hena ende Iwa? Hebben sy oock Samaria gereddet van mijne hant?

35

Waer is een Godt onder de Goden aller landen, die haer lant van mijne hant gereddet hebben? dat de HEERE soude Ierusalem van mijne hant redden.

36

Maer het volck sweegh stille, ende en antwoordde hem niets: want de Ko-

[fol. 168v]

ninck hadde geboden, ende geseyt: En antwoordet hem niets.

37

Doe quam Eliakim de soon van Hilkia, de Hof-meester; ende Sebena de Schrijver, ende Ioah de soon Assaphs de Cancelier, tot Hiskia met gescheurde kleederen, ende gaven hem de woorden des Aertz-schenckers te kennen.