Lutherse Bijbel (1648)

Het xvij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Hosea regeert qualijck, ende wort den Koninckvan Assyrien cijnsbaer. II. De tien stammen worden van Salmanasser gevanckelijck wegh-gevoert. III. D’oorsake van deselve wegh-voeringe wort in’t breede verhaelt. IV. De Heydensche afgoderye wort door leeuwen gestraft. Waer over V. een Israëlitische Priester tot hen wort gesonden, die weynigh uyt-richt.

I.1

IN ’t twaelfste jaer Ahas des Konincx van Iuda, wiert Koninck over Israël te Samaria, Hosea de soon van Ela, negen jaer.

2

Ende dede dat den HEERE mishaegde; doch niet als de Koningen Israëls, die voor hem waren.

3

Tegen den selven trock op Salmanasser de Koninck van Assyrien: ende Hosea wiert hem onderdanigh, dat hy hem geschencken gaf.

II.4

MAer doe de Koninck van Assyrien vernam, dat Hosea een verbondt maeckte, ende boden hadde tot So den Koninck in Egypten gesonden, ende niet alle jaer den Koninck van Assyrien geschencken over en leverde; so belegerde hy hem, ende leyde hem in de gevanckenisse.

5

Ende de Koninck van Assyrien trock op in ’t gantsche lant, ⁺ ende nae Samaria, ende belegerdese drie jaer.

+ 2 Reg. 18,9.

6

Ende in ’t negende jaer van Hosea, ⁺ wan de Koninck van Assyrien Samaria, ende voerde Israël wegh in Assyrien; ende settese tot Halah, ende tot Habor, aen ’t Water Gosan, ende in de steden der Meden.

+ 2 Reg. 18,10. Jes. 8,4.

III.7

WAnt doe de kinderen Israëls tegen den HEERE haren Godt sondigden, diese uyt Egypten-lant gevoert hadde, uyt de hant Pharaos des Konincx in Egypten, ende andere Goden vreesden:

8

Ende wandelden nae der Heydenen wijse, ⁺ die de HEERE voor de kinderen Israëls verdreven hadde, ende als de Koningen Israëls deden.

+ Lev. 18,3.

9

Ende de kinderen Israëls ^a vercierden hare saken tegen den HEERE, die doch niet goet en waren; namelijck, dat sy hen hooghten bouwden in alle steden, beyde in burchten ende vaste steden.

a Vercierden) Sy wilden hare sonden verdedigen als recht ende wel gedaen; gelijck alle Ketters ende Afgodische doen.

10

Ende richteden pijlaren op, ende hagen, op alle hooge heuvelen, ende onder alle groene boomen.

11

Ende roockten aldaer op alle hooghten, als de Heydenen, die de HEERE voor hen wegh-gedreven hadde; ende bedreven boose stucken, daer mede sy den HEERE vertoornden:

12

Ende dienden den Afgoden, daer van de HEERE tot hen geseyt hadde: ⁺ Ghy en sult sulcx niet doen.

+ Exod. 20.3, 4, 19. cap. 23,24. Deut. 4.7, 8.

13

Ende wanneer de HEERE betuygde in Israël ende Iuda, door alle Propheten ende Sienders, ende liet hen seggen: ⁺ Keeret om van uwe boose wegen, ende houdet mijne geboden ende rechten, nae alle de Wet, die Ick uwen vaderen geboden hebbe, ende die Ick tot u gesonden hebbe, door mijne Knechten, de Propheten.

+ Jer. 8,11. cap. 25,5. cap. 35,15.

14

So en hoorden sy niet; maer verhardden haren necke, ⁺ als de necke harer vaderen, die niet en geloofden aen den HEERE haren Godt.

+ Deut. 31,27. Mal. 3,7.

15

Daer-toe verachtten sy sijne geboden, ende sijn verbondt, dat Hy met hare vaderen gemaeckt hadde, ende sijne getuygenissen, die Hy onder hen dede; maer wandelden hare ydelheyt nae, ⁺ ende wierden ydel als de Heydenen, die ront-om hen woonden; van de welcke hen de HEERE geboden hadde, Sy en souden niet doen, als die.

+ Rom. 1,21.

16

Maer sy verlieten alle de geboden des HEEREN haers Godts, ende maeckten hen twee gegotene kalveren, ende hagen; ⁺ ende aen-baden al het heyr des Hemels, ende dienden Baal.

+ 1 Reg. 12,28.

17

Ende lieten hare sonen ende dochteren door ’t vyer gaen, ⁺ ende gingen met waerseggerye ende tooverye om, ende gaven hen over, om te doen dat den HEERE mishaegde, om Hem te vertoornen.

+ Lev. 18,21. cap. 20.3, 4. Deut. 18,10. 2 Reg. 16,3.

18

Doe wiert de HEERE seer toornigh over Israël, ⁺ ende dedese van sijn aengesichte wegh; so datter niets over en bleef, dan de stam Iuda alleen.

+ Hos. 1,6.

19

(Daer-toe en hield oock Iuda niet de geboden des HEEREN haers Godts; ⁺ ende sy wandelden nae de zeden Israëls, die sy gedaen hadden.)

+ Lev.18,3.

20

Daerom verwierp de HEERE al het zaet Israëls, ⁺ ende drongse, ende gafse in de handen der roovers, tot dat Hyse verwierp van sijn aengesichte.

+ 1 Reg. 11.11, 30. cap. 12,20.

21

Want Israël wiert van den huyse Davids af-gescheurt; ⁺ ende sy maeckten tot eenen Koninck Ierobeam, den soon Nebats: deselve wendde Israël achter af, van den HEERE, ende dedese swaerlijck sondigen.

+ 1 Reg. 12.16, 17, 26.

22

Alsoo wandelden de kinderen Israëls in alle sonden Ierobeams, die hy

[fol. 167v]

aen-gerichtet hadde, ende en lieten daer niet af,

23

Tot dat de HEERE Israël van sijn aengesicht wegh dede, als Hy gesproken hadde door alle sijne Knechten, de Propheten. Alsoo wiert Israël uyt sijn lant wegh-gevoert in Assyrien, tot op desen dagh.

IV.24

MAer de Koninck van Assyrien liet komen van Babel, van Cutha, van Ava, van Hemath ende Sepharvaim, ende besette de steden in Samaria, in der kinderen Israëls plaetse: ende sy namen Samaria in, ende woonden in der selver steden.

25

Maer doe sy aldaer begosten te woonen, ende den HEERE niet en vreesden; so sondt de HEERE leeuwen onder hen, die dooddense.

26

Ende sy lieten den Koninck van Assyrien seggen: De Heydenen, die ghy hebt hier gebracht, ende de steden van Samaria daer mede beset, en weten niets van de wijse des Godts in den lande: daer om heeft Hy leeuwen onder hen gesonden; ende siet, deselve doodense, dewijle sy niet en weten van de wijse des Godts in den lande.

V.27

DE Koninck van Assyrien geboodt, seggende: Brenget eenen van de Priesteren daer henen, die van daer zijn wegh-gevoert, ende trecket henen, ende woonet aldaer: ende hy leerese de wijse des Godts in den lande.

28

Doe quam een van de Priesteren, die van Samaria wegh-gevoert waren, ende sette sich te Beth-el; ende leerdese, hoe sy den HEERE vreesen souden.

29

Maer elck volck maeckte sijnen Godt, ende settense in de huysen op de hooghten, die de Samaritanen maeckten; elck volck in hare steden, daer sy in woonden.

30

Die van Babel maeckten Suchoth Benoth: die van Chuth maeckten Nergel: die van Hemath maeckten Asima:

31

Die van Ava maeckten Nibehas ende Tharthak: die van Sepharvaim verbrandden hare sonen den Adramelech ende Anamelech, den Goden dier van Sepharvaim.

32

Ende dewijle sy den HEERE oock vreesden; so maeckten sy hen Priesters op de hooghten van de onderste onder hen, ⁺ ende dedense in de huysen op de hooghten.

+ 1 Reg. 12,31.

33

Alsoo vreesden sy den HEERE, ⁺ ende dienden oock den Goden, nae elcx volcx wijse, van daer sy gebracht waren.

+ Zephan. 1,5.

34

Ende tot op desen dagh doen sy nae de oude wijse, dat sy noch den HEERE vreesen, noch hare zeden ende rechten doen, nae de Wet ende het Gebodt, dat de HEERE geboden heeft den kinderen Iacobs; dien Hy den naem Israël gaf: ⁺

+ Gen. 32,28. cap. 35,10.

35

Ende maeckte een verbondt met hen, ⁺ ende geboodt hen, seggende: En vreest geene andere Goden, ⁺ ende en aen-bidtse niet, ende en dient hen niet, ende en offert hen niet.

+ 1 Reg. 18,31.

+ Jud. 6,10.

36

Maer den HEERE, die u-lieden uyt Egypten-landt gevoert heeft met groote kracht, ende uyt-gestreckten arm, dien vreest, dien aen-biddet, ende dien offert.

37

Ende de zeden, rechten, Wet ende gebodt, die Hy u-lieden heeft beschrijven laten, die houdet, dat ghy daer nae doet t’ allen tijden, ende andere Goden niet en vreest:

38

Ende des verbondts, dat Hy met u gemaeckt heeft, en vergeet niet, dat ghy andere Goden niet en vreest.

39

Maer vreest den HEERE uwen Godt; die sal u redden van alle uwe vyanden.

40

Doch sy en hoorden niet; maer deden nae hare voor-leden wijse.

41

Alsoo vreesden dese Heydenen den HEERE, ende dienden oock hare Afgoden: alsoo deden oock hare kinderen ende kints-kinderen, gelijck hare vaders gedaen hebben, tot op desen dagh.