Lutherse Bijbel (1648)

Het x. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Iehu doet seventigh sonen Ahabs als oock II. twee-en-veertigh broederen Ahasie dooden. III. Hy delgt oock uyt de verwanten Ahabs in Samaria. IV. Hy laet de Baals Priesters listigh versamelen ende dooden; waer over hy belofte krijgt, dat sijne nakomelingen nae hem regeeren sullen. V. De doot van Iehu.

I.1

MAer Ahab hadde tseventigh sonen te Samaria: ende Iehu schreef brieven, ende sondtse nae Samaria tot de Oversten der stadt Iesreëls tot de Outste ende Mombers Ahabs, die luydden alsoo:

2

Als dese brief tot u komt, ghy die uwes Heeren sonen, wagens, peerden, vaste steden ende wapenen by u hebt:

3

So siet, wie de beste ende geschickste zy onder de sonen uwes Heeren, ende set hem op sijnes vaders stoel, ende strijdt voor uwes Heeren huys.

4

Maer sy vreesden geheel seer, ende spraken: ⁺ Siet, twee Koningen en hebben voor hem niet staen konnen; hoe willen wy dan staen?

+ 2 Reg. 9.24, 27.

5

Ende die over het huys ende over de stadt waren, ende de Oudtste ende Mombers, sonden henen tot Iehu, ende lieten hem seggen: Wy zijn uwe knechten, wy willen doen al wat ghy ons segt; wy en willen niemant tot eenen Koninck maken: doet wat u belieft.

6

Doe schreef hy den tweeden brief tot hen, die luydde alsoo: So ghy mijne zijt, ende nae mijne stemme hooret, so nemet de hoofden van de mannen, uwes Heeren sonen, ende brengetse tot my morgen ontrent desen tijt te Iesreël: (der sonen nu des Konincx waren tseventigh mannen; ende de Grootste der stadt voeddense op.)

7

Doe nu die brief tot hen quam, namen sy des Konincx sonen, ende sloegen tseventigh mannen; ende leyden hare hoofden in korven, ende sondense tot hem nae Iesreël.

8

Ende doe de bode quam, ende seyde ’t hem aen, ende sprack: Sy hebben de hoofden der kinderen des Konincx gebracht, sprack hy: Legtse op twee hoopen, voor de deure aen de poorte, tot morgen toe.

9

Ende des morgens, doe hy uyt-ginck, tradt hy daer henen, ende sprack tot al het volck: Ghy-lieden wilt immers recht hebben? siet, hebb’ ick tegen mijnen Heere een verbondt gemaeckt, ende hem doot-geslagen; wie heeft dan dese alle geslagen?

10

So bekennet ghy immers, dat geen woort des HEEREN is op de aerde gevallen, ⁺ dat de HEERE gesproken heeft tegen het Huys Ahabs: ende de HEERE heeft gedaen, gelijck Hy gesproken heeft door sijnen Knecht Elia.

+ 1 Reg. 21.19, 21, 29.

11

Alsoo sloegh Iehu alle over-geblevene van den huyse Ahabs te Iesreël, alle sijne Grooten, sijne verwanten, ende sijne Priesters, tot dat hem niet een over en bleef.

II.12

ENde hy maeckte hem op, trock henen, ende quam naer Samaria: maer onder wegen was een herders huys.

13

Daer quam Iehu aen de broeders van Ahasia den Koninck van Iuda, ⁺ ende sprack: Wie zijt ghy-lieden? Sy spraken; Wy zijn broeders van Ahasia, ende trecken af om te groeten des Konincx kinderen, ende der Koninginne kinderen.

+ 2 Paral. 22,8.

14

Maer hy sprack: Grijptse levendigh. Ende sy grepense levendigh, ende sloegense by den born-put aen des herders huys, twee en veertigh mannen; ende hy en liet niet eenen van hen over-blijven.

III.15

ENde doe hy van daer trock, ⁺ vondt hy Ionadab den soon Rechabs, die hem ontmoette, ende groette hem, ende sprack tot hem: Is uw’ herte op-recht, gelijck mijn herte met uw’ herte? Ionadab sprack: Ia. Isset alsoo, so geeft my uwe hant. Ende hy gaf hem sijne hant, ende hy liet hem by sich op den wagen sitten,

+ 1 Paral. 2,55. Jer. 35,6.

16

Ende sprack: Komt met my, ende siet mijnen yver voor den HEERE. Ende sy voerden hem met hem op sijnen wagen.

17

Ende doe hy te Samaria quam, sloegh hy al wat over-gebleven was van Ahab te Samaria, tot dat hy hem verdelgde; nae het woort des HEEREN, dat Hy tot Elia gesproken hadde.

IV.18

ENde Iehu vergaderde al het volck, ⁺ ende liet tot hen seggen: Ahab heeft Baal weynigh gedient; Iehu wil hem beter dienen.

+ 1 Reg. 16,32.

19

So laet nu roepen alle Propheten Baals, alle sijne knechten, ende alle sijne Priesteren tot my, dat men niemant en misse; want ick hebbe een groot offer den Baal te doen: dien men missen sal, die en sal niet leven. Maer Iehu dede sulcx, om te onder-treden, op dat hy de dienaren Baals om-brachte.

20

Ende Iehu sprack: Heyliget den Baal het Feest, ende latet uyt-roepen.

21

Oock sondt Iehu in gantsch Israël, ende liet alle dienaren Baals komen; so datter niemant achter en bleef, die niet en quam: ende sy quamen in het huys Baals; so dat het huys Baals vol wiert aen alle eynden.

[fol. 164r]

22

Doe sprack hy tot de gene die over het ^a kleeder-huys waren: Brenget allen dienaren Baals kleederen uyt. Ende sy brachten de kleederen daer uyt.

a Kleeder-huys) dat is, over de Sacristye.

23

Ende Iehu ginck in de Kercke Baals met Ionadab den sone Rechabs, ende sprack tot de dienaren Baals: Onder-soecket, ende siet toe, dat hier niemant van des HEEREN dienaren onder u en zy; maer Baals dienaren alleen.

24

Ende doe sy daer in quamen, om offerhanden ende brand-offeren te doen; so bestelde hem Iehu daer buyten tachtentigh mannen, ende sprack: Wanneer yemant van die mannen, die ick onder uwe handen geve, ontkomt, so sal voor sijne ziele des selven ziele zijn.

25

Doe hy nu de brand-offeren voleyndt hadde, sprack Iehu tot de Trauwanten ende Ridders: Gaet in, ende slaet alle-man, ende en laeter niemant uyt-gaen. Ende sy sloegense met de scherpte des sweerts; ende de Trauwanten ende Ridders wierpense wegh. Ende sy gingen tot de stadt der Kercke Baals.

26

Ende brachten daer uyt de pijlaren in de Kercke Baals, ende verbranddense.

27

Ende braken den pijlaer Baals af, mitsgaders de Kercke Baals; ende maeckten een heymelijck gemack daer uyt, tot op desen dagh.

28

Alsoo verdelgde Iehu den Baal uyt Israël.

29

Maer van de sonden Ierobeams des soons Nebats, die Israël dede sondigen, ⁺ en liet Iehu niet af; van de goudene kalveren te Beth-el ende te Dan.

+ 1 Reg. 12,28.

30

Ende de HEERE sprack tot Iehu: Daerom, dat ghy gewilligh geweest zijt, om te doen wat my behaegt heeft, ende hebt aen den huyse Ahabs gedaen al wat in mijn herte was; so sullen u op uwen stoel Israëls sitten uwe kinderen, ⁺ tot in ’t vierde lidt.

+ 2 Reg. 15,12.

31

Maer nochtans en hieldt Iehu niet, dat hy in de Wet des HEEREN des Godts Israëls wandelde van gantscher herten: want hy en liet niet af van de sonden Ierobeams, die Israël hadde doen sondigen.

32

Ter selver tijt begon de HEERE verdrietigh te worden over Israël: ⁺ want Hasaël sloegse in alle lant-palen Israëls;

+ 1 Reg. 19,17. 2 Reg. 8,12.

33

Van de Iordane tegen der Sonnen op-ganck, ende het gantsche lant Gilead, der Gadditen, Rubeniten ende Manassiten, van Aroër aen, die aen de beke by Arnon leyt, ende Gilead ende Basan.

V.34

WAt nu meer van Iehu te seggen is, ende al wat hy gedaen heeft, ende alle sijne macht; siet, dat is geschreven in de Chronijke der Koningen Israëls.

35

Ende Iehu ontsliep met sijne vaderen, ende sy begroeven hem te Samaria: ende Ioahas sijn soon wiert Koninck in sijne plaetse.

36

De tijt nu, die Iehu over Israël te Samaria geregeert heeft, zijn acht-en-twintigh jaren.