Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Elise wel-daet tegen sijne Sunamitische weerdinne. II. Hasaëls tyrannye wort van Elisa met sonderlinge gebeerden aen-gewesen. III. Iorams quade regeeringe ende doot. IV. Ahasie quade regeeringe, ende oorloge tegen Hasaël.

I.1

ELisa sprack met het wijf, ⁺ wiens soon hy hadde levendigh gemaeckt, seggende: Maeckt u op, ende gaet henen met uwen huyse, ende zijt een vreemdelinck waer ghy kont: want de HEERE sal eene dierte roepen, die sal in ’t lant komen seven jaer lanck.

+ 2 Reg. 4.34, 35, 38.

2

Het wijf maeckte haer op, ende dede gelijck de Man Godts seyde; ende trock henen met haren huyse, ende was een vreemdelinck in der Philisteën lant seven jaer.

3

Doe nu de seven jaer om waren, quam het wijf weder uyt der Philisteën lant. Ende sy ginck uyt, om tot den Koninck te roepen, om haer huys ende acker.

4

Maer de Koninck sprack met Gehasi den jongen van den Man Godts, ende seyde: Vertelt my alle groote daden, die Elisa gedaen heeft.

5

Ende mits hy den Koninck vertelde, hoe hy eenen dooden levendigh gemaeckt hadde; siet, doe quam even daer toe het wijf, wiens soon hy levendigh gemaeckt hadde, ende riep tot den Koninck om haer huys ende acker. Doe sprack Gehasi: Mijn Heere Koninck, dit is het wijf; ende dit is haer soon, dien Elisa levendigh gemaeckt heeft.

6

Ende de Koninck vraegde het wijf; ende sy vertelde het hem. Doe gaf haer de Koninck eenen kamerlinck, ende sprack: Doet haer weder hebben al wat haer is, daer toe alle in-komsten des ackers, sint dier tijt dat sy het lant verlaten heeft, tot nu toe.

II.7

ENde Elisa quam tot Damascus: doe lagh Ben-hadad de Koninck van Syrien kranck; ende men seyde ’t hem aen, ende sprack: De Man Godts is hier gekomen.

[fol. 162v]

8

Doe sprack de Koninck tot Hasaël: Neemt geschencken met u, ende gaet den Man Godts te gemoete, ende vraegt den HEERE door hem, seggende: Of ick van dese kranckheyt magh genesen?

9

Hasaël ginck hem te gemoete, ende nam geschencken met hem, ende allerley goederen van Damascus, een last van veertigh kemelen. Ende doe hy quam, tradt hy voor hem, ende sprack: Uw’ soon Ben-Hadad, de Koninck van Syrien, heeft my tot u gesonden, ende laet u seggen: Kan ick oock van dese kranckheyt genesen?

10

Elisa sprack tot hem: Gaet henen, ende segt hem; Ghy sult genesen. Maer de HEERE heeft my getoont, dat hy den doot sterven sal.

11

Ende de Man Godts sagh ernstelijck, ende ontstelde hem, ende weende.

12

Doe sprack Hasaël: Waerom weent mijn Heere? Hy sprack: Ick weet, wat quaet ghy den kinderen Israëls doen sult? ⁺ ghy sult hare vaste steden met vyer verbranden, ende hare jonge manschap met den sweerde om-brengen, ende hare jonge kinderen dooden, ende hare swangere vrouwen in stucken houwen.

+ 2 Reg. 10,32. cap. 12,17. cap. 13,7.

13

Hasaël sprack: Wat is uw’ knecht de hont, dat hy sulck een groot dinck doen soude? Elisa sprack: de HEERE heeft my getoont, dat ghy Koninck van Syrien zijn sult.

14

Ende hy ginck wegh van Elisa, ende quam tot sijnen Heere, die sprack tot hem: Wat seyt u Elisa? hy sprack: hy seyde my; Ghy sult genesen.

15

Maer des anderen daegs nam hy de deken, ende doptese in ’t water, ende spreyddese over hem henen; doe sterf hy: ende Hasaël wiert Koninck in sijne stede.

III.16

IN ’t vijfde jaer Iorams des soons Ahabs, des Konincx Israëls, ⁺ wiert Ioram de soon Iosaphats Koninck in Iuda.

+ 2 Paral. 21,3.

17

Twee-en-dertigh jaer was hy out, ⁺ doe hy Koninck wiert; ende regeerde acht jaer te Ierusalem.

+ 2 Paral. 21,20.

18

Ende wandelde op den wegh der Koningen Israëls, gelijck het huys Ahabs dede; want Ahabs dochter was sijn wijf: ende hy dede dat den HEERE mishaegde.

19

Doch de HEEREN en wilde Iuda niet verderven, ⁺ om sijns Knechts Davids wille, gelijck hy hem gesproken hadde, hem te geven een Licht onder sijne kinderen altoos.

+ 2 Sam. 7,13. 1 Reg. 11,36. cap. 15,4. Psal. 132,17.

20

In sijnen tijt vielen de Edomiten af van Iuda, ⁺ ende maeckten eenen Koninck over hen.

+ 2 Paral. 21,8.

21

Want Ioram was door Zaïr getrocken, ende alle wagens met hem, ende hadde hem des nachts op-gemaeckt, ende de Edomiten geslagen, die ront-om hem waren: daer toe de Oversten over de wagens, so dat het volck vlood in sijne hutten.

22

Daerom vielen de Edomiten af van Iuda, tot op desen dagh: oock viel ter selver tijt Libna af.

23

Wat nu meer van Ioram te seggen is, ende al wat hy gedaen heeft; Siet, dat is geschreven in de Chronijke der Koningen van Iuda.

24

Ende Ioram ontsliep met sijne vaderen, ⁺ ende wiert begraven met sijne vaderen in de stadt Davids: ende Ahasia sijn soon wiert Koninck in sijne stede.

+ 2. Paral. 21,19.

IV.25

IN ’t twaelfste jaer Iorams des soons Ahabs, ⁺ des Konincx Israëls, wiert Ahasia de soon Iorams Koninck in Iuda.

+ 2 Paral. 22,1.

26

Twee-en-twintigh jaer was Ahasia out, doe hy Koninck wiert, ende regeerde een jaer te Ierusalem: sijne moeder hiet Athalia, eene dochter Amri des Konincx Israëls.

27

Ende wandelde op den wegh des huyses Ahabs, ende dede dat den HEERE mishaegde, als het huys Ahabs: want hy was een schoon-soon in den huyse Ahabs.

28

Ende hy trock met Ioram den sone Ahabs in den strijt tegen Hasaël den Koninck van Syrien, nae Ramoth in Gilead; maer de Syriers sloegen Ioram.

29

Doe keerde Ioram de Koninck wederom, ⁺ dat hy hem heelen liet te Iesreël, van de slagen, die hem de Syriers geslagen hadden te Rama, doe hy met Hasaël den Koninck van Syrien streedt. Ende Ahasia de soon Iorams, ⁺ de Koninck van Iuda, quam af om Ioram den soon Ahabs tot Iesreël te besien: want hy lagh kranck.

+ 2 Reg. 9,15.

+ 2 Paral. 22.6, 7.