Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft vier deelen: I Eene prophetie tegen Ierobeams afgoderye, ende van seker toe-komende wonder-werck. II. Ierobeams hant verdorret ende wort herstelt; waer by te gelijck het voorseyde wonder-werck aen den Altaer vervult is. III. On-gehoorsamheyt des Propheten van Iuda, uyt verleydinge eenes ouden Propheten, wort bestraft ende gestraft. IV. Ierobeams hart-neckigheyt.

I.1

ENde siet, een man Godts quam van Iuda, door het woort des HEEREN, te Beth-el; ende Ierobeam stont by den Altaer, om te roocken.

2

Ende hy riep tegen den Altaer door het woort des HEEREN, ende sprack: Altaer, Altaer! soo spreeckt de HEERE: ⁺ Siet, daer sal een soon den huyse Davids geboren worden, met name Iosia, die sal op u offeren de Priesters der hooghten, die op u roocken; ende sal menschen-beenderen op u verbranden.

+ 2 Reg. 23,16.

3

Ende hy gaf op dien dagh een wonder-teecken, seggende: Dit is het wonder-teecken, dat sulcx de HEERE gesproken heeft; Siet, den Altaer sal van een scheuren, ende de assche af-geschudt worden, die daer op is.

II.4

DOe nu de Koninck het woort van den Man Godts hoorde, die tegen den Altaer te Beth-el riep, streckte hy sijne hant uyt by den Altaer, seggende: Grijpet hem. Ende sijne hant verdorde, die hy tegen hem uyt-gestreckt hadde, ende en kondese niet weder tot sich trecken.

5

Ende den Altaer scheurde van een, ende de assche wiert af-geschudt van den Altaer; nae dat wonder-teecken, dat de Man Godts gegeven hadde, door het woort des HEEREN.

6

Ende de Koninck antwoordde, ende sprack tot den Man Godts: ⁺ Bidt het aengesicht des HEEREN uw’s Godts, ende bidt voor my, dat mijne hant weder tot my kome. Doe badt de Man Godts het aengesicht des HEEREN: ende den Koninck wiert sijne hant weder tot hem gebracht; ende sy wiert, gelijck sy te voren was.

+ Exod. 8,8. cap. 9,28. cap. 10,17. Num. 21,7. Act. 8,23.

7

Ende de Koninck sprack met den man Godts: Komt met my nae huys, ende laeft u; ick wil u een geschenck geven.

III.8

MAer de Man Godts sprack tot den Koninck: Al gaeft ghy my uw’ half huys, so en ginge ick doch niet met u: want ick en wil in dese plaetse geen broot eten, noch water drincken.

9

Want alsoo is my geboden door des HEEREN woort, seggende: Ghy en sult geen broot eten, ende geen water drincken; ende niet weder door den wegh komen, dien ghy gegaen zijt.

10

Ende hy ginck wegh door eenen anderen wegh; ende en quam niet weder door den wegh, dien hy nae Beth-el gekomen was.

11

Maer daer woonde een out Propheet te Beth-el; tot dien quam sijn soon, ende vertelde hem alle wercken, die de Man Godts gedaen hadde te dien dage te Beth-el, ende de woorden, die hy tot den Koninck gesproken hadde: dese vertelden sy oock haren vader.

12

Ende haer vader sprack tot hen: Waer is de wegh, dien hy getrocken is? ende sijne sonen wesen hem den wegh, dien de Man Godts getrocken was, die van Iuda gekomen was.

13

Maer hy sprack tot sijne sonen: Sadelt my den esel. Ende doe sy hem den esel sadelden, reedt hy daer op.

14

Ende trock den Man Godts nae, ende vondt hem onder eene eycke sitten, ende sprack tot hem: Zijt ghy die Man Godts, die van Iuda gekomen is? hy sprack: Ia.

15

Hy sprack tot hem: Komt met my nae huys, ende eet broot.

16

Maer hy sprack: Ick en kan niet met u om-keeren, ende met u gaen; ick wil oock geen broot eten, nock water drincken met u in dese plaetse.

17

Want daer is met my gesproken door het woort des HEEREN: Ghy en sult aldaer noch broot eten, noch water drincken; ghy en sult niet weder door den wegh gaen, dien ghy gegaen zijt.

18

Hy sprack tot hem: Ick ben oock een Propheet, gelijck ghy; ende een Engel heeft met my gesproken door des HEEREN woort, seggende: Voert hem weder met u t’ huys, dat hy broot

[fol. 152v]

ete, ende water drincke. Maer hy loogh hem.

19

Ende hy voerde hem wederom, dat hy broot at, ende water dronck in sijnen huyse.

20

Ende doe sy over tafel saten, quam het woort des HEEREN tot den Propheet, die hem wederom gevoert hadde;

21

Ende hy riep den Man Godts toe, die van Iuda gekomen was, seggende: Soo spreeckt de HEERE: daerom, dat ghy den mont des HEEREN zijt ongehoorsaem geweest, ende en hebt niet gehouden het gebodt, dat u de HEERE uwe Godt geboden heeft;

22

Ende zijt weder om-gekeert, hebt broot gegeten, ende water gedroncken, in de plaetse, daer van Hy u seyde, ghy en sult noch broot eten, noch water drincken; so en sal uw’ lichaem in uwer vaderen graf niet komen.

23

Ende nae dat hy broot gegeten, ende gedroncken hadde; sadelde men den esel den Propheet, dien hy wederom gevoert hadde.

24

Ende doe hy wegh-trock, ⁺ vondt hem een leeuw op den wegh, ende doodde hem: ende sijn doode lichaem lagh geworpen in den wegh, ende de esel stont by hem, ende de leeuw stont by het doode lichaem.

+ 1 Reg. 20,36.

25

Ende doeder lieden voor by gingen, sagen sy het doode lichaem in den wegh geworpen, ende den leeuw by het doode lichaem staen; ende quamen, ende seyden ’t in de stadt, daer de oude Propheet in woonde.

26

Doe dat de Propheet hoorde, die hem wederom gevoert hadde, sprack hy: Het is de Man Godts, die den mont des HEEREN is ongehoorsaem geweest; daerom heeft hem de HEERE den leeuw gegeven, die heeft hem gebroken, ende gedoodt, nae het woort, dat hem de HEERE geseyt heeft.

27

Ende hy sprack tot sijne sonen: Sadelt my den esel.

28

Ende doe sy hem gesadelt hadden, trock hy henen, ende vondt sijn doode lichaem in den wegh geworpen, ende den esel ende den leeuw by het doode lichaem staende: de leeuw en hadde niets gegeten van het doode lichaem, nochte den esel niet gebroken.

29

Doe nam de Propheet het doode lichaem des Mans Godts op, ende leyde dat op den esel, ende voerde dat wederom, ende quam in de stadt des ouden Propheten, dat sy hem beklaegden ende begroeven.

30

Ende hy leyde het doode lichaem in sijn graf; ende sy beklaegden hem: Ach broeder!

31

Ende doe sy hem begraven hadden, sprack hy tot sijne sonen: Als ick sterve, so begravet my in dat graf, daer de Man Godts in begraven is; ende legget mijne beenderen by sijne beenderen.

32

Want het sal geschieden, ⁺ wat hy geroepen heeft tegen den Altaer te Beth-el, door het woort des HEEREN; ende tegen alle huysen der hooghten, die in de steden Samaria zijn.

+ 2 Reg. 23,16.

IV.33

MAer nae dese geschiedenisse en keerde hem Ierobeam niet van sijnen boosen wegh; maer verkeerde hem, ⁺ ende maeckte Priesters der hoogten van de geringste des volcx; tot wien hy lust hadde, diens hant vulde hy, ende die wiert Priester der hooghten.

+ 1 Reg. 12.31, 32.

34

Ende dit wert tot sonde den huyse Ierobeams, dat hy verdorven, ende van de aerde verdelgt wiert.