Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft ses deelen: I. Ioab heeft over Davids rouwe mis-noegen, ende beneemt hem deselve. II. Raetslagh der Israëliten, om David weder te halen. III. Davids vriendelijckheyt tegen degene, die mis-daen hadden. IV. Davids menschelijcke swackheyt, vermits hy Ziba meer als Mephiboseth geloofde. V. Wat David met Barsillai voor-genomen. VI. Twist des volcx over het in-halen des Konincx. | |
I.1ENde Ioab wiert aen-geseyt: Siet, de Koninck weent, ende draegt rouwe over Absalom. | |
2Ende uyt de overwinninge wiert dies daegs eene rouwe onder het gantsche volck: want het volck hadde op dien dagh gehoort, dat hem de Koninck om sijnen soon bekommerde. | |
3Ende het volck stal sich wegh op dien dagh, dat het niet in de stadt en quam; gelijck sich een volck wegh steelt, dat te schande geworden is, wanneer 't in den strijt gevlucht is. | |
4Maer de Koninck hadde sijn aengesicht toe-gewonden, Ga naar margenoot+ ende riep luyde: Och mijn soon Absalom, Absalom mijn soon, mijn soon! | |
5Maer Ioab quam tot den Koninck in 't huys, ende sprack: Ghy hebt heden schaem-root gemaeckt alle uwe knechten, die heden uwe, uwer sonen, uwer dochteren, uwer wijven, ende uwer by-wijven zielen gereddet hebben: | |
6Om dat ghy lief hebt die u haten, ende haet die u lief hebben: want ghy laet u heden mercken, dat u niet gelegen en is aen de Hooft-lieden ende knechten: want ick mercke heden wel, waer't dat Absalom u slechts leefde, ende wy heden alle doot waren, dat dochte u recht zijn. | |
7So maeckt u nu op, ende gaet uyt, ende spreeckt met uwe knechten vriendelijck; want ick sweere u by den HEERE: En gaet ghy niet uyt, daer en sal geen man dese nacht over by u blijven! dat sal u erger zijn, dan al het quaet, dat over u gekomen is van uwer jeught op, tot nu toe. | |
8Doe maeckte sich de Koninck op, ende sette sich in de poorte; ende men seyde al den volcke: Siet, de Koninck sit in de poorte. Doe quam al het volck voor den Koninck; maer Israël was gevlucht, een yegelijck in sijne hutte. | |
II.9ENde al het volck in alle stammen Israëls twistede, seggende: De Koninck heeft ons geredt van de hant onser vyanden, ende verloste ons van der Philisteën hant, ende heeft uyt den lande moeten vluchten voor Absalom. | |
10So is Absalom gestorven in den strijt, dien wy over ons gesalvet hadden. Waerom zijt ghy-lieden nu soo stille, dat ghy den Koninck niet weder en haelt? | |
11Maer de Koninck sondt tot Zadok ende Abjathar de Priesteren, ende liet hen seggen: Spreket met de Outsten in Iuda, seggende: Waerom wilt ghy-lieden de laetste zijn, om den Koninck weder te halen in sijn huys? (want de reden des gantschen Israëls was voor den Koninck gekomen in sijn huys.) | |
12Ghy zijt mijne broeders, mijn been ende mijn vleesch: waerom wilt ghy dan de laetste zijn, om den Koninck weder te halen? | |
13Ende tot Amasa segget: En zijt ghy niet mijn been ende mijn vleesch? Godt doe my dit ende dat, so ghy niet Velt-hooft-man sult zijn voor my uw' leven lanck, in Ioabs plaetse! | |
14Ende hy neygde het herte aller mannen van Iuda, als eenes eenigen mans. Ende sy sonden henen tot den Koninck: Komt weder, ghy ende alle uwe knechten. | |
15Alsoo quam de Koninck weder. Ende doe hy aen de Iordane quam, waren de mannen van Iuda te Gilgal gekomen, om af te trecken den Koninck te gemoete, dat sy den Koninck over de Iordane voerden. | |
16Ende Simei de soon Gera, Ga naar margenoot+ des soons Iemini, die te Bahurim woonde, haestede hem, ende trock met de mannen van Iuda af, den Koninck David te gemoete. | |
17Ende duysent mannen waren met hem van Ben-jamin: daer-toe oock Ziba, de knecht uyt den huyse Sauls, met sijne vijftien sonen ende twintigh knechten: ende togen veerdighlijck door de Iordane voor den Koninck henen: | |
18Ende maeckten de schouwe [gereedt], dat sy het gesin des Konincx over-voerden; ende deden wat hem behaegde. Ga naar margenoot+ | |
III.MAer Simei de soon Gera viel voor den Koninck neder, doe hy over de Iordane voer. | |
19Ende sprack tot den Koninck: Mijn Heere en rekene my de misdaet niet toe, ende en gedencke niet, dat uw' knecht u leet aen-dede op dien dagh, doe mijn Heere de Koninck uyt Ierusalem | |
[Folio 141r]
| |
ginck; ende de Koninck en neme het niet ter herten. | |
20Want uw' knecht bekent, dat ick gesondigt hebbe: ende siet, ick ben heden de eerste gekomen van den gantschen huyse Iosephs, dat ick mijnen Heere den Koninck te gemoete af-trock. | |
21Maer Abisai de soon Zeruja antwoordde, ende sprack: Ende en soude Simei daerom niet sterven, daer hy doch den Gesalfden des HEEREN gevloeckt heeft? Ga naar margenoot+ | |
22Maer David sprack: Wat hebb' ick met u-lieden te doen, ghy kinderen Zeruja, dat ghy my heden ten Satan wilt worden? soude heden yemant sterven in Israël? Ga naar margenoot+ meent ghy, ick wete niet, dat ick heden een Koninck geworden ben over Israël? | |
23Ende de Koninck sprack tot Simei: Ghy en sult niet sterven. Ende de Koninck swoer hem. | |
IV.24MEphiboseth de soon Sauls quam oock af den Koninck te gemoete: ende hy en hadde sijne voeten noch sijnen baert niet schoon gemaeckt, ende sijne kleederen niet gewasschen, van dien dage aen, dat de Koninck wegh gegaen was, tot den dagh toe dat hy met vrede weder quam. | |
25Als hy nu te Ierusalem quam, om den Koninck te ontmoeten; so sprack de Koninck tot hem: Waerom en zijt ghy niet met my getrocken, Mephiboseth? | |
26Ende hy sprack: Mijn Heere Koninck, mijn knecht heeft my bedrogen; want uw' knecht dacht, ick wil eenen esel sadelen, ende daer op rijden, ende tot den Koninck trecken: want uw' knecht is lam. | |
27Daer toe heeft hy uwen knecht valschelijck aen-gedragen voor mijnen Heere den Koninck: Ga naar margenoot+ maer mijn Heere de Koninck is als een Engel Godts; doet wat u wel-behaegt: | |
28Want alle mijns vaders huys en is niet geweest, dan lieden des doots, voor mijnen Heere den Koninck: so hebt ghy uwen knecht geset onder de gene, die aen uwe tafel eten; wat hebbe ick meer voor gerechtigheyt, ofte voorder te roepen aen den Koninck? | |
29De Koninck sprack tot hem: Wat spreeckt ghy noch voorder van uwe dingen? ick hebbe geseyt: Ghy ende Ziba deelt den acker met malkanderen; | |
30Mephiboseth sprack tot den Koninck: Hy neme 't oock altemael wegh, nae dien mijn Heere de Koninck met vrede t'huys gekomen is. | |
V.31ENde Barsillai de Gileaditer quam af van Roglim, Ga naar margenoot+ ende voerde den Koninck over de Iordane, dat hy hem in de Iordane geleyden soude. | |
32Ende Barsillai was seer out, wel tachtentigh jaer; die hadde den Koninck versorgt, terwijle hy te Mahanaim was: want hy was een seer treffelijck man. | |
33Ende de Koninck sprack tot Barsil-lai: Ghy sult met my over-trecken; ick wil u versorgen by my te Ierusalem. | |
34Maer Barsillai sprack tot den Koninck: Wat isset dat ick noch te leven hebbe, dat ick met den Koninck soude op-trecken nae Ierusalem? | |
35Ick ben heden tachtentigh jaer out: hoe soude ick kennen, wat goet ofte quaet is; ofte smaken, wat ick ete ofte drincke; ofte hooren, wat de sangers ende sangerssen singen? waerom soude uw' knecht mijnen Heere den Koninck voorder beswaren? | |
36Uw' knecht sal een weynigh met den Koninck over de Iordane gaen: waerom wil my de Koninck sulcke vergeldinge doen? | |
37Laet uwen knecht weder om-keeren, dat ick sterve in mijne stadt, by mijns vaders ende mijner moeder graf. Siet, daer is uw' knecht Chimeham, dien laet met mijnen Heere den Koninck over-trecken, ende doet hem wat u wel-behaegt. | |
38De Koninck sprack: Ga naar margenoot+ Chimeham sal met my over-trecken, ende ick wil hem doen wat u wel-behaegt; oock al wat ghy aen my verkiest, dat wil ick u doen. | |
39Ende doe alle het volck over de Iordane gegaen was, ende de Koninck oock; so kuste de Koninck den Barsillai, ende segende hem: ende hy keerde wederom nae sijne plaetse. | |
VI.40ENde de Koninck trock over nae Gilgal, ende Chimeham trock met hem. Ende al het volck Iuda hadde den Koninck over-gevoert: doch van 't volck Israël was maer de helfte daer. | |
41Ende siet, doe quamen alle mannen Israëls tot den Koninck, ende spraken tot hem: Waerom hebben u onse broeders, de mannen van Iuda, gestolen, ende hebben den Koninck ende sijn huys over de Iordane gevoert, ende alle mannen Davids met hem? | |
42Doe antwoordden die van Iuda dien van Israël: De Koninck bestaet ons, waerom zijt ghy daerom toornigh? meynt ghy, dat wy van den Koninck kost ofte geschencken ontfangen hebben? | |
43So antwoordden dan die van Israël dien van Iuda, ende spraken: Wy hebben tien-mael meer by den Koninck, daer toe oock by David, dan ghy-lieden. Waerom hebt ghy my dan soo geringh geacht, dat het onse niet het eerste geweest en is, om onsen Koninck te halen? maer die van Iuda spraken harder, dan die van Israël. |
|