Lutherse Bijbel (1648)

Het xvij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Ahitophels raet, van David in der haest te over-vallen, wort verworpen, ende Husais raet gevolgt. II. Husai waerschouwt David voor de Priesteren: ende de boden, die tot hem gesonden worden, komen in gevaer. III. Ahitophel verhangt hem selven uyt mis-noegen. IV. David met de sijne in gevaer zijnde, wort daer-uyt verlost.

I.1

ENde Ahitophel sprack tot Absalom: Ick wil twaelf duysent mannen uyt-lesen, ende my op-maken, ende David nae-jagen by nacht:

2

Ende wil hem over-vallen, ⁺ ter wijle hy mat ende moede is. Als ick hem dan verschricke, dat alle het volck dat by hem is vlucht, so wil ick den Koninck alleene slaen,

+ 2 Sam. 16,14

3

Ende alle het volck weder tot u brengen: als dan alle man tot u gebracht is, gelijck ghy begeert, so blijft alle het volck met vrede.

4

Dat dochte Absalom goet te zijn, ende allen Outsten in Israël.

5

Maer Absalom sprack: Lieve,

[fol. 139v]

laet Husai den Arachiter oock roepen, ende hooren, wat hy daer-toe seyt.

6

Ende doe Husai tot Absalom in-quam, so sprack Absalom tot hem: Sulcx heeft Ahitophel gesproken; segt ghy, sullen wy het doen ofte niet?

7

Doe sprack Husai tot Absalom: 't En is geen goeden raet, dien Ahitophel dese reyse gegeven heeft.

8

Ende Husai sprack voorder: Ghy kent uwen vader wel, ende sijne lieden, dat sy sterck zijn, ende toornigh van gemoet, als een beyr, die van de jongen op 't velt berooft is: daer-toe is uw' vader een krijgs-man, ende en sal hem niet versuymen met den volcke.

9

Siet, hy heeft hem nu misschien ergens versteken in eenen kuyl, oft elders op eene plaetse. Als het dan geschiedde, dat het d'eerste reyse qualijck geluckte, ende daer quam een gerucht, ende sprake: Daer is een slagh geschiedt onder't volck, dat Absalom nae-volgt:

10

So soude alle man vertsaegt worden, die oock anders een krijgs-man is, ende een herte heeft als een leeuw: want gantsch Israël weet, dat uw' vader sterck is, ende krijgs-lieden die by hem zijn.

11

Maer dat rade ick, dat ghy tot u vergadert gantsch Israël, ⁺ van Dan aen tot Ber-seba toe, so veel als het zant aen de Zee: ende uw' persoon trecke met hen;

+ Jud. 20,1.

12

So willen wy hem over-vallen, aen welcke plaetse wy hem vinden; ende willen over hem komen, gelijck de dauw op de aerde valt, so dat wy van hem ende alle sijne mannen niet eenen over en laten.

13

Maer is't dat hy sich in eene stadt vergadert, so sal het gantsch Israël stricken aen de selfde stadt werpen, endese in de beke trecken; so dat mender niet een steenken van en vinde.

14

Doe sprack Absalom, ende yeder man in Israël: De raet Husai des Arachiters is beter dan Ahitophels raet. Doch de HEERE schickte't alsoo, dat de goede raet Ahitophels verhindert wierde; op dat de HEERE ongeluck over Absalom brachte.

II.15

ENde Husai sprack tot Zadok ende Abjathar de Priesteren: Alsoo ende alsoo heeft Ahitophel Absalom ende den Outsten in Israël geraden; maer ick hebbe alsoo ende alsoo geraden.

16

So sendet nu haestelijck henen, ende laet 'et David te kennen geven, seggende: En blijft over nacht niet op 't vlacke velt der woestijne; maer maeckt u daer over: op dat de Koninck niet verslonden en worde, ende alle het volck dat by hem is.

17

Maer Ionathan ende Ahimaaz stonden by de fonteyne Rogel; ⁺ ende eene dienst-maegt ginck henen, ende seyde 't hen aen: ende sy gingen henen, ende seyden 't den Koninck David aen; want sy en dorsten sich niet sien laten, dat sy in de stadt quamen.

+ Jos. 5,17. cap. 18,16.

18

Nochtans saghse een jonge, ende seyde 't Absalom aen. Doch die beyde gingen haestelijck henen, ende quamen in eenes mans huys in Bahurim, die hadde eenen put in sijne voor-hof; daer daelden sy in.

19

Ende het wijf nam ende spreydde een decksel over den mont van den put, en stroyde gort daer over, dat men 't niet en merckte.

20

Doe nu die knechten Absaloms tot het wijf in 't huys quamen, spraken sy: Waer is Ahimaaz ende Ionathan? het wijf sprack tot hen: Sy gingen over dat Waterken. Ende doe sy sochten, ende niet en vonden, gingen sy weder nae Ierusalem.

21

Ende doe sy wegh waren, klommen sy uyt den put, ende gingen henen, ende seyden 't David den Koninck aen, ende spraken tot David: Maeckt u op, ende gaet haestelijck over het Water: want alsoo ende alsoo heeft Ahitophel tegen u-lieden raet gegeven.

22

Doe maeckte sich David op, ende alle het volck dat by hem was, ende gingen over de Iordane, tot dat het licht morgen wiert: ende daer en ontbrack niet een, die niet over de Iordane gegaen en ware

III.23

ALs nu Ahitophel sagh, dat sijnen raet niet voort-gegaen en was, so sadelde hy sijnen esel, maeckte sich op, ende trock nae sijn huys in sijne stadt, ende beschickte sijn huys, ende verhinck sich, ende sterf: ende wiert begraven in sijnes vaders graf.

IV.24

ENde David quam tot Mahanaim: ende Absalom trock over de Iordane, ende alle mannen Israëls met hem.

25

Ende Absalom hadde Amasa in Ioabs stede geset over het heyr: Amasa nu was eens mans soon, die hiet Iethra, een Israëlijt; dewelcke lagh by Abigail, de dochter Nahas, de suster Zeruja, Ioabs moeder.

26

Maer Israël ende Absalom legerden hen in Gilead.

27

Doe David tot Mahanaim gekomen was, doe brachten Sobi de soon Nahas, van Rabbath der kinderen Amnons, ende Machir de soon Ammiëls van Lodabar, ende Barsillai een Gileaditer van Roglim, ⁺

+ 2 Sam. 19.31, 32. 1 Reg. 2,7.

28

Bedde-werck, beckens, aerden vaten, terwe, gerste, meel, versengde ayren, boonen, linsen, gort,

29

Honigh, boter, schapen, ende koejen-kesen, tot David, ende tot het volck dat by hem was, om te eten: want sy dachten, Dit volck sal hongerigh, moede ende dorstigh zijn in de woestijne.