Lutherse Bijbel (1648)

Het xij. Capittel.

Heeft ses deelen: I. Nathans boet-predicatie aen David. II. Davids antwoort. III. David belijdt sijne sonden, ende wort van Nathan getroost, doch met een by-voegsel van scherpe kastijdinge. IV. Kranckheyt ende doot des kindekens, 't welck in overspel was gewonnen. V. Salomons geboorte ende op-voedinge. VI. David verovert Rabba, ende straft de Amnoniten swaerlijck.

I.1

ENde de HEERE sondt Nathan tot David. Als die tot hem quam, sprack hy tot hem: Daer waren twee mannen in eene stadt, d' een rijck, d' ander arm.

[fol. 136v]

2

De rijcke hadde seer vele schapen ende runderen.

3

Maer de arme en hadde niets dan een eenigh kleyn schaepken, dat hy gekocht hadde; ende hy voedde 't, dat het groot wiert by hem, ende by sijne kinderen te gelijck: het at van sijne bete, ende dronk van sijnen beker, ende sliep in sijnen schoot, ende hy hielt het als eene dochter.

4

Doe nu den rijcken man een gast over-quam, verschoonde hy te nemen van sijne schapen ende runderen, dat hy den gast wat bereydde, die tot hem gekomen was: ende nam het schaep des armen mans, ende bereydde dat dien man, die tot hem gekomen was.

II.5

DOe vergrimde David met grooten toorn tegen dien man, ende sprack tot Nathan: So waerachtigh als de HEERE leeft, die man is een kint des doots, die dat gedaen heeft!

6

Daer toe sal hy dat schaep vier-voudigh betalen, ⁺ daerom dat hy sulcx gedaen, ende niet verschoont en heeft.

+ Exod. 22,1.

7

Doe sprack Nathan tot David: Ghy zijt die man. Soo spreeckt de HEERE, de Godt Israëls: ⁺ Ick hebbe u tot eenen Koninck gesalft over Israël, ende hebbe u geredt uyt de hant Sauls:

+ 2 Sam. 16,13.

8

Ende hebbe u uwes Heeren Huys gegeven, daer toe oock sijne wijven in uwen schoot; ende hebbe u het huys Israëls ende Iuda gegeven: ende is dit te weynigh, so wil Ick noch dit ende dat daer toe doen.

9

Waerom hebt ghy dan het woort des HEEREN veracht, dat ghy sulck quaet voor sijne oogen dedet? Uriam den Hethiter hebt ghy verslagen met den sweerde; ⁺ sijn wijf hebt ghy u ten wijve genomen: maer hem hebt ghy gedoodt met den sweerde der kinderen Amnons.

+ 1 Sam. 11,15. 24.

10

Nu so sal van uwen huyse het sweert niet af-laten eeuwighlijck: daerom, dat ghy my veracht hebt, ende het wijf Urie des Hethiters genomen hebt, dat sy uw' wijf zy.

11

Soo spreeckt de HEERE: Siet, Ick wil ongeluck over u verwecken uyt uwen eygen huyse; ⁺ ende wil uwe wijven nemen voor uwe oogen, ende wilse uwen Naesten geven, so dat hy by uwe wijven slapen sal voor de lichte Sonne.

+ Deut. 28,30. 2 Sam. 16,22.

12

Want ghy hebt het heymelijck gedaen; maer Ick wil dit doen voor gantsch Israël, ende voor de Sonne.

III.13

DOe sprack David tot Nathan: Ick hebbe gesondigt tegen den HEERE. Nathan sprack tot David: ⁺ So heeft oock de HEERE uwe sonde wegh-genomen; ghy en sult niet sterven.

+ Sir. 47,13

14

Maer dewijle ghy de vyanden des HEEREN door dese geschiedenisse hebt doen lasteren; so so sal de soon, die u geboren is, den doot sterven.

IV.15

ENde Nathan ginck t' huys. Ende de HEERE sloegh het kint, dat Urias wijf David gebaert hadde, dat het doot kranck wiert.

16

Ende David sochte Godt om dat jongsken, ende vastede; ende ginck in, ende lagh dien nacht over op de aerde.

17

Doe stonden de Outsten sijnes huyses op, ende wilden om op-rechten van der aerden: maer hy en wilde niet, ende en at oock niet met hen.

18

Maer op den sevenden dagh sterf het kint: ende de knechten Davids vreesden hem aen te seggen, dat het kind doot was; want sy dachten: Siet, doe het kint noch levendigh was, spraken wy met hem, ende hy en hoorde nae onse stemme niet; hoe veel te meer sal 't hem wee doen, is 't dat wy seggen: Het kint is doot?

19

Maer als David sagh, dat sijne knechten stillekens spraken, ende merckte, dat het kint doot was; so sprack hy tot sijne knechten: Is het kint doot? sy spraken: Ia.

20

Doe stont David op van der aerden, ende wiesch sich, ende salfde sich, ende trock andere kleederen aen, ende ginck in 't Huys des HEEREN, ende aen-badt: ende doe hy weder t' huys quam, hiet hy hem broot op-dragen, ende at.

21

Doe spraken sijne knechten tot hem: Wat is dit voor een dinck, dat ghy doet? doe het kint leefde, vastedet ghy, ende weendet: maer nu het gestorven is, staet ghy op, ende eet.

22

Hy sprack: Om des kints wille vastede ick, ende weende, doen het leefde; want ick dachte: Wie weet, of my de HEERE genadigh worde, dat het kint levendigh blijve.

23

Maer nu het doot is, wat sal ick vasten? kan ick hem oock wederom halen? ick sal wel tot hem varen; maer 't en komt niet weder tot my.

V.24

ENde doe David sijn wijf Bath-seba getroost hadde, ginck hy tot haer in, ende sliep by haer: ende sy baerde eenen soon, dien hiet hy Salomo; ende de HEERE beminde hem. ⁺

+ 1 Paral. 23,9. Matth. 1,6.

25

Ende hy dede hem onder de hant Nathans des Propheten; die hiet hem ^a Jedid-ja om des HEEREN wille.

a Jedid-ja heet lieflijck den HEERE

VI.26

SO streedt nu Ioab tegen Rabba der kinderen Amnons; ⁺ ende wan de Konincklijcke stadt:

+ 1 Paral. 21,1.

27

Ende sondt boden tot David, ende liet seggen: Ick hebbe gestreden tegen Rabba, ende hebbe oock gewonnen de Water-stadt.

28

So neemt nu te hoop het overige volck, ende belegert de stadt, ende wintse; op dat ickse niet en winne, ende ick den naem daer af hebbe.

29

Alsoo nam David alle het volck te hoop, ende trock henen, ende streedt tegen Rabba, ende wanse.

30

Ende nam de kroone haers Konincx van sijnen hoofde, ⁺ die in 't gewichte eenen centener gouts hadde, ende edel-gesteente, ende sy wiert David op sijn hoofd geset: ende hy voerde seer veel roofs uyt de stadt.

+ 1 Paral. 21,2.

13[31]

Maer het volck daer binnen ⁺

+ 1 Paral. 21,3

[fol. 137r]

voerde hy uyt, ⁺ ende leydese onder ysere zagen ende pinnen, ende ysere klief-beytels, ende verbranddese in tichel-ovens: soo dede hy allen steden der kinderen Amnons. Doe keerde David ende alle het volck weder nae Ierusalem.

+ 1 Paral. 21,3.