Lutherse Bijbel (1648)

Het ix. Capittel.

Heeft drie deelen: I. David gedenckende aen sijne belofte, die hy Ionathan gedaen hadde, doet desselven soon Mephiboseth soecken. II. Davids gespreck met Mephiboseth. III. David geeft hem alle het goet van Saul, ende stelt Ziba daer over tot regent; maer neemt Mephiboseth selven aen sijne tafel.

I.1

ENde David sprack: Isser oock noch yemant over-gebleven van den huyse Sauls; op dat ick barmhertigheyt aen hem doe, om Ionathans wille?

2

Maer daer was een knecht van den huyse Sauls, ⁺ die hiet Ziba; dien riepen sy tot David. Ende de Koninck sprack tot hem: Zijt ghy Ziba? hy sprack: Ia, uw' knecht.

+ 2 Sam. 16.1, etc. cap. 19, 22.

3

De Koninck sprack: Isser noch yemant van den huyse Sauls; op dat ick Godts barmhertigheyt aen hem doe? Ziba sprack tot den Koninck: Daer is noch een soon Ionathans, lam aen de voeten. ⁺

+ 2 Sam. 4,4.

4

De Koninck sprack tot hem: Waer is hy? Ziba sprack tot den Koninck: Siet, hy is te Lodabar, in den huyse Machirs des soons van Ammiël.

II.5

DOe sondt de Koninck David henen, ende liet hem halen van Lodabar, uyt den huyse Machirs des soons van Ammiël.

6

Doe nu Mephiboseth de soon Ionathans, des soons van Saul, tot David quam, so viel hy op sijn aen-gesichte, ende aen-badt. Maer David sprack: Mephiboset. Hy sprack: Hier ben ick uw' knecht.

[fol. 135v]

7

David sprack tot hem: En vreest u niet! want ick wil barmhertigheyt aen u doen, om Ionathans uwes vaders wille; ende wil u alle ackeren uwes vaders Sauls weder geven: maer ghy sult dagelijcx aen mijne tafel het broot eten.

8

Maer hy aen-badt, ende sprack: Wie ben ick, uw' knecht, dat ghy u wendt tot eenen dooden hont, ⁺ als ick ben?

+ 1 Sam. 24,15.

III.9

DOe riep de Koninck Ziba, Sauls jongen, ende sprack tot hem: Al wat Sauls geweest is, ende sijnes gantschen huyses, hebb' ick den sone uwes Heeren gegeven.

10

So bearbeydt hem nu sijnen acker, ghy ende uwe kinderen, ende knechten, ende brengt het in, dattet uwes Heeren soons broot zy, dat hy hem geneere; maer Mephiboseth uwes Heeren soon sal dagelijcx het broot eten aen mijne tafel: maer Ziba hadde vijftien sonen, ende twintigh knechten.

11

Ende Ziba sprack tot den Koninck: Alles gelijck mijn Heere de Koninck sijnen knecht geboden heeft, soo sal sijn knecht doen. Ende Mephiboseth ete aen mijne tafel, als een van des Konincx kinderen.

12

Ende Mephiboseth hadde eenen kleynen soon, die hiet Micha; maer al wat in den huyse van Ziba woonde, dat diende Mephiboseth.

13

Maer Mephiboseth woonde te Ierusalem; want hy at dagelijcx aen des Konincx tafel: ende hinckte met beyde sijne voeten.