Lutherse Bijbel (1648)

Het xxij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. David vlucht in de speloncke Adullam; ende vergadert aldaer allerley lieden tot hem. II. David vlucht nae Mizpe, ende van daer weder nae ’t lant Iuda. III. Saul hisset sijn volck tegen David aen, ende Doëg verraedt de Priesters te Nobe. IV. Ahimelech ende d’andere Priesters te Nobe worden van Doëg op Sauls bevel gedoodt.

I.1

DAvid ginck van daer, ⁺ ende ontquam in de speloncke Adullam: doe dat sijne broeders hoorden, ende het gantsche huys sijnes vaders, quamen sy derwaerts tot hem af.

+ Psal. 57,1. ende 142,1.

2

Ende alderhande mannen vergaderden sich tot hem, die in noot ende schult, ende eens bedroefden herten waren; ende hy was haer Overste: so datter by vier hondert mannen by hem waren.

II.3

ENde David ginck van daer na Mizpe, in der Moabiten lant, ende sprack tot der Moabiten Koninck: Laet mijnen vader ende mijne moeder by u-lieden uyt ende in-gaen, tot dat ick verneme wat Godt met my doen sal.

4

Ende hy lietse voor den Koninck der Moabiten, dat sy by hem bleven, so lange David in de burcht was.

5

Maer de Propheet Gad sprack tot David: En blijft in de burcht niet; maer gaet henen, ende komt in ’t lant Iuda. Doe ginck David henen, ende quam in het wout Hareth.

6

Ende het quam voor Saul, ⁺ dat David ende de mannen, die by hem waren, te voorschijn waren gekomen. Als nu Saul woonde te Gibea, onder een hage in Rama, hadde hy sijne spiesse in de hant; ende alle sijne knechten stonden by hem.

+ Psal. 63,1.

III.7

DOe sprack Saul tot sijne knechten, die by hem stonden: Hooret ghy kinderen Iemini, sal oock de soon Isai u allegaer ackers ende wijn-bergen geven; ende u alle over duysent ende hondert tot Overste maken?

8

Dat ghy u alle verbonden hebt tegen my, ende daer en is niemant, die ’t mijnen ooren openbare: dewijle oock mijn soon een verbondt gemaeckt heeft met den sone Isai. Isser niemant onder u-lieden, dien het krencke mijnent halven, ende ’t mijnen ooren openbare? want mijn soon heeft mijnen knecht tegen my verweckt, dat hy my lagen leyt, gelijck ’t aen den dagh is.

9

Doe antwoordde Doëg de Edomiter, die by de knechten Sauls stont, ⁺ ende sprack: Ick sagh den soon Isai, dat hy te Nobe quam tot Ahimelech den soon Ahitobs:

+ Psal. 52,2. 1 Sam. 14,3.

10

Die vraegde den HEERE voor

[fol. 127v]

hem, ⁺ ende gaf hem spijse, ende het sweert Goliaths des Philisteus.

+ 1 Sam. 21.6, 2.

IV.11

DOe sondt de Koninck henen, ende liet roepen Ahimelech den Priester, den soon Ahitobs, ende sijnes vaders gantsche huys, de Priesters die te Nobe waren: ende sy quamen alle tot den Koninck;

12

Ende Saul sprack: Hoort ghy soon Ahitobs! Hy sprack: Hier ben ick, mijn Heere.

13

Ende Saul sprack tot hem: Waerom hebt ghy-lieden een verbondt tegen my gemaeckt, ghy ende de soon Isai, dat ghy hem broot ende het sweert gegeven, ende Godt voor hem gevraegt hebt; dat ghy hem soudt verwecken, dat hy my lagen legge, gelijck ’t aen den dagh is?

14

Ahimelech antwoordde den Koninck, ende sprack: Ende wie is onder alle uwe knechten, als David, die getrouwe is, ende des Konincx schoon-soon, ende gaet in uwe gehoorsaemheyt, ende is heerlijck gehouden in uwen huyse?

15

Hebb’ ick dan heden eerst begost Godt voor hem te vragen? dat zy verre van my! de Koninck en legge sulcx sijnen knecht niet op in mijns vaders gantschen huyse: want uwe knecht en heeft van alle dese dingen niet geweten, noch kleyn, noch groot.

16

Maer de Koninck sprack: Ahimelech, ghy moet den doot sterven, ghy ende uwes vaders gantsche huys!

17

Ende de Koninck sprack tot sijne trauwanten, die by hem stonden: Wendet u, ende doodet des HEEREN Priesters: want hare hant is oock met David; ende doe sy wisten, dat hy vluchtte, en hebben sy ’t my niet geopenbaert. Maer de knechten des Konincx en wilden hare handen aen de Priesters de HEEREN niet leggen, omse te verslaen.

18

Doe sprack de Koninck tot Doëg: Wendt ghy u, ende verslaet de Priesters. Doëg de Edomiter wendde sich, ende versloegh de Priesters; so dat op dien dagh storven vijf-een-tachtentigh mannen, die linnen lijf-rocken droegen.

19

Ende de stadt der Priesteren Nobe sloegh hy met de scherpte des sweerts, beyde mannen ende wijven, kinderen ende soogelingen, ossen ende esels, ende schapen.

20

Maer een soon Ahimelechs, des soons Ahitobs ontquam, die hiet Abjathar; ende vluchtede David nae,

21

Ende verkondighde hem, Dat Saul de Priesters des HEEREN gedoodt hadde.

22

Maer David sprack tot Abjathar: Ick wiste ’t wel te dien dage, doe de Edomiter Doëg daer was, dat hy ’t Saul soude aen-seggen: ick ben schuldigh aen alle de zielen van uwes vaders huyse.

23

Blijft by my, ende en vreest niet: wie nae mijn leven staet, die sal oock nae uw’ leven staen; ende ghy sult met my behouden worden.