Lutherse Bijbel (1648)

Het xxj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. David vlucht nae Nobe, ende ontfangt Goliaths sweert, ende Toon-brooden van Ahimelech. II. David vlucht tot Achis, ende verandert aldaer sijn gelaet.

I.1

MAer David quam te Nobe tot den Priester Ahimelech. Ende Ahimelech ontsette hem, doen hy David te gemoete ginck, ende sprack tot hem: Waerom komt ghy alleen, ende geen man en is met u?

2

David sprack tot Ahimelech den Priester: De Koninck heeft my eene sake bevolen, ende sprack tot my: En laet ’et niemant weten, waerom ick u gesonden hebbe, ende wat ick u bevolen hebbe; want ick hebbe oock mijne jongelingen hier ofte derwaerts bescheyden.

3

Hebt ghy nu wat onder uwe hant, een broot ofte vijf, die geeft my in mijne hant, ofte wat ghy vindt.

4

De Priester antwordde David: ende sprack: ⁺ Ick en hebbe geen gemeyn broot onder mijne hant, maer heyligh broot; wanneer sich slechts de jongelingen van de wijven ont-houden hadden.

+ Exod. 19,15.

5

David antwoordde den Priester, ende sprack tot hem: De wijven zijn ons drie dagen op-gesloten geweest, doe ick uyt-trock, ende der jongelingen ^a vaten waren heyligh: maer is dese wegh onheyligh, so sal hy heden geheyligt worden aen de vaten.

a Vaten) In de Schrift heet elck lichaem een vat, gelijck oock Act. 9,15. Christus van S. Paulo seyt: Hy is mijn uyt-verkoren vat, etc. daerom, dat Godt daer mede werckt, gelijck een ambachts-man met sijn gereetschap. So wil nu David hier seggen: Als de persoon heyligh is, so isset altemael heyligh, wat men eet, drinckt, doet ofte laet, gelijck S. Paulus Tit. 1,15. spreeckt: Den reynen is alles reyn.

6

^* Doe gaf hem de Priester van het heylige, dewijle geen ander broot daer en was, dan de Toon-brooden, die men voor den HEERE op-nam, dat men ander versch broot op-leggen soude op dien dagh, doe hy die wegh-genomen hadde.

* Matth. 12,3. Marc. 2,25. Luc. 6,3.

7

Maer op dien dagh wasser een man daer in op-gesloten voor den HEERE, uyt de knechten Sauls, ⁺ met name Doëg, een Edomiter, de machtigste onder de herderen Sauls.

+ Psal. 52,2.

8

Ende David sprack tot Ahimelech: Is hier niet onder uwe hant eene spiesse ofte sweert? ick en hebbe mijn sweert ende wapenen niet met my genomen; want de sake des Konincx was haestigh.

9

De Priester sprack: Het sweert des Philisteus Goliaths, dien ghy sloegt in het Eycken-dal, dat is hier, gewonden in eenen mantel achter den Lijf-rock: wilt ghy dat selve, so neemt ’et wegh, want hier en is geen ander dan dat. David sprack: Sijns gelijck en isser niet, geeft het my.

II.10

ENde David maeckte sich op, ende vluchtte voor Saul, ende quam tot Achis den Koninck van Gath.

11

Maer de knechten Achis spraken tot hem: Dat is David, des lants Koninck, van dien sy songen aen de reyen, seggende: ⁺ Saul sloegh duysent, maer David tien duysent.

+ 1 Sam. 18,7.

12

Ende David nam de redenen ter herten, ende vreesde hem seer voor Achis, den Koninck van Gath.

13

Ende veranderde sijn gelaet voor hen, ⁺ ende stelde hem als of hy niet wijs en ware onder hare handen, ende stiet hem aen de deuren van de poorte, ende sijn sever vloeyde hem in den baert.

+ Psal. 34,1.

14

Doe sprack Achis tot sijne knechten: Siet, ghy-lieden siet dat de man onsinnigh is, waerom hebt ghy-lieden hem tot my gebracht?

15

Hebb’ ick der onsinnigen te weynigh, dat ghy-lieden desen hier brocht, dat hy voor my raesde? soude die in mijn huys komen?