Lutherse Bijbel (1648)

Het xvj. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Godts bevel aen Samuël van wegen de salvinge eenes nieuwen Konincx. II. Samuël laet Isais sonen roepen, ende verkiest David. III. Samuël salft David tot eenen Koninck. IV. David wort te hove geroepen, ende draegt hem daer wel.

I.1

ENde de HEERE sprack tot Samuël, ⁺ Hoe lange draegt ghy rouwe om Saul, dien Ick verworpen hebbe, dat hy geen Koninck en zy over Israël? vult uwen hoorn met olye, ende gaet henen, Ick wil u senden tot den Bethlehemiter Isai: want onder sijne sonen hebb’ Ick my eenen Koninck uyt-gesien.

+ 1 Sam. 15,26. Act. 13,22.

2

Maer Samuël sprack: Hoe sal ick henen gaen? Saul sal ’t vernemen, ende my dooden. De HEERE sprack:

[fol. 124r]

Neemt een kalf van de runderen tot u, ende spreeckt: Ick ben gekomen om den HEERE te offeren.

3

Ende ghy sult Isai ten offer nooden, so wil Ick u wijsen wat ghy doen sult, dat ghy my salft dien Ick u seggen sal.

II.4

SAmuël dede so hem den HEERE geseyt hadde, ende quam te Beth-lehem. Doe ontsetten hen de Outsten der stadt, ende gingen hem te gemoete, ende spraken: Isser vreede dat ghy komt?

5

Hy sprack: Ia, ick ben gekomen om den HEERE te offeren; heyliget u, ende komet met my ten offer. Ende hy heyligde Isai ende sijne sonen, ende nooddese ten offer.

6

Als sy nu in-quamen, sagh hy Eliab aen, ende dachte, Of voor den HEERE sijn Gesalfde zy.

7

Maer de HEERE sprack tot Samuël: En siet sijne gestalte niet aen, noch de grootte sijns persoons; Ick hebbe hem verworpen: ⁺ ☜want ’et en gaet niet toe, als een Mensch siet; een Mensch siet wat voor oogen is, maer de HEERE siet het herte aen☞.

+ 1 Paral. 28,9. Psal. 7,10. Jer. 11,20. cap. 17,10. cap. 20,12.

8

Doe riep Isai Aminadab, ende liet hem voor Samuel voor-by gaen. Ende hy sprack: Desen en heeft de HEERE oock niet verkoren.

9

Doe liet Isai voor-by gaen Samma. Maer hy sprack: Desen en heeft de HEERE oock niet verkoren.

10

Doe liet Isai sijne seven sonen voor Samuel voor-by gaen. Maer Samuel sprack tot Isai: De HEERE heeft geenen van dien verkoren.

11

Ende Samuel sprack tot Isai: Zijn dit de jongelingen alle? maer hy sprack: ⁺ De kleynste isser noch over; ende siet, hy hoedt de schapen. Doe sprack Samuel tot Isai: Sendt henen, ende laet hem halen; want wy en sullen ons niet setten, tot dat hy hier kome.

+ 1 Sam. 17,14. 2 Sam. 7,8. Psal. 78,70. ende 89.20, 21. Act. 13,22.

12

Doe sondt hy henen, ende liet hem halen: ende hy was bruynachtigh, met schoone oogen, ende van goede gestalte. Ende de HEERE sprack: Op, ende salft hem; want die isset.

III.13

DOe nam Samuel sijnen olye-hoorn, ende salfde hem midden onder sijne broederen: ende de Geest des HEEREN wiert veerdigh over David van dien dage aen, ende voort-aen. Maer Samuel maeckte hem op, ende ginck nae Ramath.

IV.14

MAer de Geest des HEEREN weeck van Saul; ende een boose geest van den HEERE maeckte hem seer ^a ongerust.

a Ongerust, wonderlijck, dol ende toornigh.

15

Doe spraken de knechten Sauls tot hem: Siet, een boose geest van Godt maeckt u seer ongerust.

16

Onse Heere segge sijne knechten, die voor hem staen, Dat sy eenen man soecken, die op de harpe wel spelen kan; op dat, als de boose geest Godts over u komt, hy met sijne hant spele, dat het beter met u worde.

17

Doe sprack Saul tot sijne knechten: Siet nae eenen man, die wel op snaren spelen kan, ende brenget hem tot my.

18

Doe antwoordde een van de jongelingen, ende sprack: Siet, ick hebbe gesien eenen soon Isai des Beth-lehemiters, die kan wel op snaren spelen, een dapper man, ende strijdbaer, ende verstandigh in saken, ende schoon; ende de HEERE is met hem.

19

Doe sondt Saul boden tot Isai, ende liet hem seggen: Sendt uwen soon David tot my, die by de schapen is.

20

Doe nam Isai eenen esel met broot, ende eene flessche met wijn, ende een geyten-bocxken; ende sondt het Saul door sijnen soon David.

21

Alsoo quam David tot Saul, ende diende voor hem: ende hy kreegh hem seer lief; ende hy wiert sijn wapen-drager.

22

Ende Saul sondt tot Isai, ende liet hem seggen: Laet David voor my blijven; want hy heeft genade gevonden voor mijne oogen.

23

Als nu de geest Godts over Saul quam, so nam David de harpe, ende speelde met sijne hant; soo verquickte hem Saul, ende het wiert beter met hem, ende de boose geest weeck van hem.