Lutherse Bijbel (1648)

Het xv. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Godts bevel aen Saul, van wegen de uyt-roeyinge der Amalekiten. II. Hoe hem Saul daer tegen lof ende straf-waerdigh gedragen in ’t verschoonen des Konincx ende des vees. III. Saul wort bestraft, ende ontschuldigt hem te vergeefs. IV. Godts oordeel over Sauls mis-handelinge, ende diens geveynsde boete ende eergierigheyt. V. Samuel yvert tegen Agag, ende draegt rouwe over Sauls verwerpinge.

I.1

MAer Samuel sprack tot Saul: De HEERE heeft my gesonden, dat ick u tot eenen Koninck salfde over sijn volck Israël; so hoort nu de stemme der woorden des HEEREN.

2

Soo spreeckt de HEERE Zebaoth: Ick hebbe bedacht, wat Amalek Israël dede, ⁺ ende hoe hy hem den wegh af-sneedt, doe hy uyt Egypten trock.

+ Exod. 17,8. Deut. 25.17, 18.

3

So treckt nu henen, ende slaet de Amalekiten, ende verbantse met al dat sy hebben: en verschoont hem niet, maer doodt beyde mannen ende wijven, kinderen ende soogelingen, ossen ende schapen, kemelen ende eselen.

II.4

SAul liet sulcx voor ’t volck komen : ende hy teldese tot Telaim, twee hondert duysent voet-volcx, ende tien duysent mannen uyt Iuda.

5

Ende doe Saul quam tot der Amalekiten stadt, maeckte hy eene achter-lage aen de beke.

6

Ende liet den Keniter seggen: ⁺ Gaet henen, wijcket, ende trecket af van de Amalekiten, op dat ick u-lieden met hen niet wegh en ruyme; want ghy dedet barmhertigheyt aen alle kinderen Israëls, doe sy uyt Egypten trocken. Alsoo maeckten sich te Keniten van de Amalekiten.

+ Num. 24,21. Jud. 1,16. cap. 4,11. Exod. 18.10, 19. Num. 10,29.

7

Doe sloegh Saul de Amalekiten van Hevila aen, tot Sur toe, die voor Egypten leyt.

8

Ende greep Agag der Amalekiten Koninck levendigh: ⁺ ende alle het volck verbande hy met des sweerts scherpte.

+ Num. 24,7.

9

Maer Saul ende het volck verschoonde Agag, ende wat goede schapen ende runderen, ende gemest was, ende de lammeren, ende al wat goet was, ende en wildense niet verbannen: maer wat snoode was ende niet en dochte, dat verbanden sy.

III.10

DOe geschiedde des HEEREN woort tot Samuel, seggende:

11

Het berouwt my, ⁺ dat Ick Saul tot eenen Koninck gemaeckt hebbe: want hy heeft hem achter my af-gekeert, ende mijne woorden niet vervult. Dies wert

+ Gen. 6.6, 7.

[fol. 123v]

Samuel toornigh, ende riep tot den HEERE den gantschen nacht.

12

Ende Samuel maeckte hem vroegh op, dat hy Saul ’s morgens ontmoeten soude: ende hem wiert aen-geseyt, dat Saul te Carmel gekomen was, ende hadde hem een teecken van victorie op-gericht, ende was om-getrocken, ende te Gilgal af-gekomen.

13

Als nu Samuel tot Saul quam, sprack Saul tot hem: Gesegent zijt ghy den HEERE! ick hebbe des HEEREN woort vervult.

14

Samuel antwoordde: Wat is dan dat voor een bleeten der schapen in mijne ooren, ende een loeyen der runderen, die ick hoore?

15

Saul sprack: Van de Amalekiten hebben syse gebracht; want het volck verschoonde de beste schapen ende runderen, om des offers wille des HEEREN uwes Godts: het ander hebben wy verbannen.

IV.16

MAer Samuel antwoordde Saul: Laet u seggen, wat de HEERE met my gesproken heeft desen nacht. Hy sprack: Segt op.

17

Samuel sprack: ⁺ En is ’t niet alsoo, doe ghy kleyn waert voor uwe oogen, so wiert ghy het Hooft onder de stammen Israëls? ende de HEERE salfde u tot eenen Koninck over Israël?

+ 1 Sam. 9,21. cap. 10,1.

18

Ende de HEERE sondt u op den wegh, ⁺ ende sprack: Treckt henen, ende verbant de sondaers, de Amalekiten, ende strijdt tegen hen, tot dat ghyse verdelgt.

+ 1 Sam. 15.

19

Waerom en hebt ghy niet gehoort nae des HEEREN stemme? maer hebt u tot den roof gekeert, ende qualijck gedaen voor de oogen des HEEREN.

20

Saul antwoordde Samuel: Ick hebbe doch nae de stemme des HEEREN gehoort, ende ben henen getrocken den wegh, op dien my de HEERE sondt; ende hebbe Agag der Amalekiten Koninck gebracht, ende de Amalekiten verbannen.

21

Maer het volck heeft van den roof genomen, schapen ende runderen, het beste van ’t verbannene, om den HEEREN uwen Gode te offeren in Gilgal.

22

Maer Samuel sprack: ⁺ ☜Meynt ghy, dat de HEERE lust hebbe aen offer ende brand-offer, als aen gehoorsaemheyt der stemme des HEEREN? siet, gehoorsaemheyt is beter dan offer; ende op-mercken beter, dan het vette van de rammen.

+ Eccles. 4,17. Hos. 6,6. Matt. 9,13. cap. 12,7.

23

Want ongehoorsaemheyt is een sonde der tooverye; ende weder-streven is afgoderye ende Afgoden-dienst☞. Dewijle ghy nu des HEEREN woort verworpen hebt, ⁺ so heeft Hy u oock verworpen, dat ghy geen Koninck en sult zijn.

+ Hos. 4,6.

24

Doe sprack Saul tot Samuel: Ick hebbe gesondigt, dat ick des HEEREN bevel ende uwe woorden over--treden hebbe; want ick vreesde het volck, ende hoorde nae hare stemme.

25

Ende nu, vergeeft my de sonde, ende keert met my om, dat ick den HEERE aen-bidde.

26

Samuel sprack tot Saul: Ick en wil met u niet om-keeren; want ghy hebt des HEEREN woort verworpen, ende de HEERE heeft u oock verworpen, dat ghy geen Koninck en sult zijn over Israël.

27

Ende als hem Samuel om-keerde, dat hy soude wegh-gaen, so greep hy hem by eene slippe sijnes rocks; ende sy scheurde.

28

Doe sprack Samuel tot hem: De HEERE heeft het Koninck-rijck Israëls heden van u gescheurt, ende uwen Naesten gegeven, die beter is dan ghy.

29

☜Oock en liegt de Helt in Israël niet, ⁺ ende ’t en ^a berouwt Hem niet: want Hy en is niet een Mensch, dat Hem yet berouwen soude☞.

+ Num. 23,19. Hos. 11,9.

a Men sal Godts Woort niet veranderen, noch verbeteren; ’t en laet sich niet veranderen.

30

Maer hy sprack: Ick hebbe gesondigt; maer eert my doch nu voor de Outsten mijns volcx, ende voor Israël; ende keert met my om, dat ick den HEERE uwen Godt aen-bidde.

31

Alsoo keerde Samuel om, ende volgde Saul nae, dat Saul den HEERE soude aen-bidden.

V.32

MAer Samuël sprack: Latet herwaerts tot my brengen Agag der Amalekiten Koninck. Ende Agag ginck vry-moedigh tot hem, ende sprack: Alsoo moet men des doots bitterheyt verdrijven.

33

Samuël sprack: Gelijck uw’ sweert de wijven harer kinderen berooft heeft, alsoo sal oock uwe moeder harer kinderen berooft zijn onder de wijven. Alsoo hieuw Samuël den Agag in stucken voor den HEERE in Gilgal.

34

Ende Samuël ginck henen nae Ramath; maer Saul trock opwaerts nae sijn huys te Gibea Sauls.

35

Ende Samuël en sagh Saul voort niet meer, tot aen den dagh sijns doots. Maer nochtans droegh Samuël rouwe om Saul; om dat ’et den HEERE berouwt hadde, dat Hy Saul tot eenen Koninck over Israël gemaeckt hadde.